ورزشكاران ایرانی در سال اقتصاد مقاومتی لباس خارجی پوشیدند!

به گزارش «نسیم آنلاین» فرهنگ و اقتصاد دو مقوله جدایی ناپذیرند؛ یعنی نمی‌توان در اقتصاد از مصرف کالای داخلی حرف زد اما نسبت به اقتضائات فرهنگی و تاریخی آن بی‌تفاوت بود. برای یک ورزشکار مشخص ترین نماد فرهنگی لباسی است که بر تن می‌کند، وقتی یک ورزشکار به لباس تیم ملی‌اش می‌رسد به یکی از بزرگترین افتخارات زندگی خود دست پیدا می کند و اصطلاحاً آن لباس را مانند پرچم و خود را چون سربازی نگهبان آن پرچم می‌داند.

کدام ورزشکار ملی ما حاضر است با لباس تیم ملی نروژ به میدان برود؟ با لباس تیم ملی چین چطور؟ با لباس تیم ملی کانادا؟ قطعاً پاسخ همه خیر خواهد بود! هیچ ورزشکاری حاضر نیست با لباس تیمی غیر از کشور خودش به میدان برود.

هنوز ماجرای جنجالی لباس تیم ملی در جام جهانی 2014 را فراموش نکردیم که بعد از انتقادات صاحب نظران و دلسوزان به عدمِ درجِ یوزپلینگ ایرانی به علتِ کیفیت طرح گرافیکی و نوع پارچه آن و همچنین نماد یک حیوان وحشی که از ایرانیان به جهانیان نشان می دهد، پس از آن معلوم شد این طرحِ یوزِ چینی بوده و تقلبی از آب درآمد!

امسال هم دیدیم که فدراسیون فوتبال با شرکت ایتالیایی جیووا قرارداد بسته است که به مدت سه سال لباس تیم های ملی را تأمین کند. لباسی با کیفیت و طراحی بسیار ضعیف و بدون هیچ نماد فرهنگی کشورمان! جوادخیابانی مجری ورزشی معروف هم که به عنوان دلال قرارداد معرفی شده است در مراسم رونمایی از این لباس علناً می گوید: «من به دلالی کردن لباس‌های تیم ملی افتخار می‌کنم».

فرض میگذاریم که جواد خیابانی آگاهی لازم را ندارد اما جای تعجب است که مسئولین ورزشی کشور ما برای لباس تیم ملی فوتبال کشورمان چرا همیشه باید به سراغ شرکت‌های کشورهای دیگر بروند! حتی عجیب است که مسئولین ورزشی کشور ما لباس تیم ملی را فقط یک، رنگ می بینند؛ اما مردم ما آن لباس را یک هویت و پرچم می بینند. هویت را که نمی توان از دیگران خرید.

قطعاً اگر این هویت در داخل کشور خودمان تولید شود، پیروزی های تیم ملی می تواند اقتصاد کشور خودمان را منتفع کند. زیرا یک شرکت ایرانی اگر بتواند لباس تیم اول آسیا را با برند ایرانی تولید کند قطعاً اثر وضعی پیروزی های تیم ملی می تواند بر تولید محصولات دیگر شرکت ایرانی اثر مثبت بگذارد و تعداد زیادی کارگر ایرانی منتفع شوند. لذا ایجاد این هویت از باید های اقتصاد مقاومتی است. اگر وزارت ورزش در سال اقتصادمقاومتی، اقدام و عمل برای اقتصاد مقاومتی می خواهد کاری کند؛ همین امروز قراردادِ خود با لباس های بسیار بی کیفیت شرکت ایتالیایی را لغو و با یک شرکت ایرانی قرارداد ببندد. این خواست عمومیِ مردمی است که برای هویت و تاریخ خود ارزش قایل اند.

زیرا ما مردم ایران با توجه به عِرق و غیرتی که نسبت به پرچم کشورمان داریم  می دانیم که اگر ورزشکار ایرانی بداند بِرَند لباسش، اقتصاد و کارخانه تولیدی وطنش را منتفع خواهد کرد در میدان مبارزه  از جان هم برای پیروزی مایه میگذارد وگرنه مادامی که بداند لباسش هم خارجی است بازیکن تیم ملی نیست، بلکه بازیکن یک شرکت خارجی است!

سیدسجاد پادام* کارشناس مسائل اقتصادی