گرافیست‌ها همچون نقاشان آثار تاریخی، حضورشان برای همفکری در ابداع طرح های اصیل ایرانی الزامی است.
محمدرضا صابریان گرافیست در خصوص «حجم‌گرایی در مد» به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: «حجم‌گرایی در مد» طرح‌هایی کاملا ایرانی را به مردم ارائه می دهد. متاسفانه در جامعه شاهد واردات پیراهن‌هایی در سطح کشور هستیم که حتی افراد از طرح و نوشته‌های روی لباس آگاهی ندارند و تنها به پوشیدن آن اکتفا می‌کنند که امیدوارم با ترویج این لباس‌ها، مردم به هویت و ارزش‌های تاریخی و قدیمی کشورشان بازگردند.
وی افزود: مهجور ماندن طرح های ایرانی باعث شد تا دست به طرح و چاپ چنین لباس‌هایی بزنیم و مردم را به گذشته‌شان برگردانیم. حلقه گمشده کارهای صنعتی پوشاک، گرافیست‌ها هستند که به خوبی می توانند با توجه به سطح سلیقه مردم طرح های حائز اهمیتی را ابداع کنند، همچون معماران قدیمی که برای خلق آثارشان از نقاشان استفاده می کنند و مکانی همچون مسجد امام (ره) در اصفهان را پدید می آورند ولی متاسفانه امروزه با کمک گرفتن از ژورنال و سایت‌های خارجی، طرح‌هایی را روی لباس و مانتو و پوشاک مختلف چاپ می کنند که هیچ پیشینه ای ندارد.
وی در ادامه گفت: قدری چاپ طرح‌ها روی پارچه دشواری‌های خاص خودش را داشت که ما با مشورت از کارشناسان پارچه توانستیم جنسی را پیدا کنیم که در پیاده کردن آن‌ها به مشکل بر نخوریم. حتی برخی از طرح ها به دلیل مشکلات چاپی قابلیت حک شدن بر روی پارچه را نداشتند، ما سعی کردیم به طرح هایی بپردازیم که ایرانی بودن را فریاد بزند و حتی طرح هایی چون «خلیج فارس» و «چو ایران نباشد تن من مباد» که مکرر آن را در مغازه‌ها و بر تن مردم دیدیم اما ما این طرح ها را به شکل خاص تر و جذاب تر برای مردم کشورمان طرح و چاپ کردیم تا بتوانیم طبق خواسته آن‌ها کاری را تولید کنیم.
وی در خصوص بازخورد مردم و تولید کنندگان تصریح کرد: در این نمایشگاه به شدت شاهد بازخورد مثبت بازدیدکنندگان داخلی و خارجی بودیم و همچنین وعده‌هایی از سوی چند تولید کننده خصوصی و چند تولید کننده ترک داشتیم که این نشان می دهد، باید پتانسیل خود را بشناسیم؛ زیرا در حوزه طراحی می‌توانیم با تکیه بر المان های ایرانی در کارهای کلاسیک و حتی نمادهای فانتزی به هدفمان برسیم.
وی در مورد طرح های حک شده روی تی‌شرت ها بیان کرد: در طراحی این نقش‌ها همیشه دغدغه هویتی و آثار گذشته و تاریخی‌مان را داشتم. نقش هایی که به خاطره ها پیوسته و یا شاید با گذر زمان تخریب شده؛ به همین خاطر دوست داشتم به طرح هایی بپردازم که مردم از دیدن آن گذشته‌شان در ذهنشان نقش ببندد و از یادآوری آن غرق در لذت شوند.
وی خاطرنشان کرد: تمام تلاشمان را کردیم تا نقش هایی ایرانی را طراحی کنیم؛ چون معتقدم اگر برای پوششمان فکری نکنیم، دیگران برای پوششمان فکر خواهند کرد.