در روزهای اخیر مسئولین صنعتی کشور به دفعات و در مناسبت های مختلف اعلام می‌نمایند که در سال جاری و با تمهیداتی که اندیشیده شده است ، ده هزار واحد صنعتی کوچک و متوسط که یا تعطیل هستند و یا در حالت راکد بسر می برند به چرخه تولید باز میگردند.
علیرضا حائری – کارشناس صنعت
خبری خوش که باعث امیدواری است . اتفاقی که در صورت تحقق منجر به افزایش تولید محصولات داخلی ، ایجاد اشتغال بیشتر ، افزایش رشد صنعتی ودر نهایت بدست آمدن رشد اقتصادی مطلوب خواهد شد . اما چند سوال در اینجا بدون پاسخ مانده و ذهن را مشغول مینماید که روشن شدن آنها نیز میتواند کمک موثری به جلوگیری از تکرار این قبیل اتفاقات در آینده وهمچنین ارزیابی بهتر عملکرد مسئولین بنماید.
سوال اول :
دقیقا چند واحد تعطیل و یا راکد در کشور وجود دارد ؟؟
ده هزار واحدی که برای بازگشت به چرخه تولید در سال جاری هدف گذاری شده است چه کسری از کل میباشد ؟؟
سوال دوم :
به چه دلیل این واحدها تعطیل و یا راکد شدند ؟؟
چرا بموقع جلوی تعطیلی آن ها را نگرفتیم ؟؟
وظائف سازمان های صنعت ، معدن و تجارت استانها در این رابطه چه بوده است ؟؟
در اظهار نظر ها میخوانیم که با اختصاص تسهیلات سرمایه در گردش ، این واحدها به چرخه تولید بر میگردند . آیا مشکل تمامی این واحدها فقط نقدینگی است ؟؟
اگر جواب مثبت است ، چرا زودتر این کار انجام نشد ؟؟ منابع مالی فعلی از کجا تامین شد که قبلا نمی توانست تامین شود ؟؟
چه تضمینی برای فروش محصولات این واحدها در صورت راه اندازی مجدد وجود دارد؟؟ آیا این واحدها با مشکل رکود در بازار داخلی مواجه نمیباشند؟؟
سوال سوم :
چه زمانی این واحدها تعطیل و یا راکد شدند ؟؟
چه تعداد تعطیلی مربوط به ایام پسا برجام است و چه تعداد مربوط به قبل از برجام ؟؟
هیچوقت به یاد ندارم که کسی از مسئولین مربوطه سخنی در خصوص توقف این واحدها زده باشد و یا خبری داده باشد. قرار این بود که بر اساس ماده 11 منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید ، شفافیت اطلاعاتی سرلوحه اعمال مدیران دولت باشد.
سوال چهارم :
با توقف این واحدها ، چند نفر از هموطنانمان بیکار شدند ؟؟
با تعریفی که من از واحدهای کوچک و متوسط میدانم ، اگر متوسط نیروی کار این واحدها را 75 نفر در نظر بگیریم و همچنین فرض کنیم که کل واحدهای صنعتی تعطیل و یا راکد در کشور فقط همین تعداد میباشد ، بالغ بر حدود 750 هزار نفر بر اثر توقف این واحدها ، کار خود را از دست داده اند.
سوال پنجم :
پراکندگی استانی و تقسیم بندی محصول تولیدی این ده هزار واحد چگونه است ؟؟
بررسی بیشترین رشته هایی تولیدی که مشمول این توقفات بوده و یا مشخص شدن استانهایی که بیشترین توقفات را داشته اند، علائم خوبی جهت بررسی دلایل آن به ما نشان خواهد داد.
سوال ششم :
آیا اسامی این ده هزار واحد منتخب جهت راه اندازی مشخص شده اند؟؟
آیا در پایان سال جاری، ملاکی برای ارزیابی موفقیت این برنامه وجود دارد؟؟ آیا نهادی ، سازمانی و یا شخصی مسئولیت اجرای این برنامه را عهده دار میباشد ؟؟
وآیا در پایان برنامه ، گزارشی از روند اجرای آن و درصد موفقیت آن ارائه خواهد شد؟؟
سوال هفتم :
چه برنامه ای داریم که در آینده چنین اتفاقی تکرار نشود ؟؟
مهم ترین بخش این پروسه ، بدست آوردن نتایجی است که بتواند مانع از تکرار مجدد این سریال گردد.
با بررسی نتایج بدست آمده از پاسخ به سوالات پیش گفته و سوالات دیگر ، میتوان به نتایجی دست یافت که حداقل بهره آن ، جلوگیری از تکرار اتفاقات مشابه میباشد .
امیدوارم مسئولین صنعتی کشور ، در کنار بشارت راه اندازی مجدد این ده هزار واحد صنعتی ، اطلاعات بیشتری در خصوص موارد پیش گفته نیزارائه نمایند .