تولیدکنندگان صنعت چرم از جمله تولیدکنندگانی هستند که در سالهای گذشته با مشکلات بسیاری روبهرو شده و بر این اساس، بعضی از تولیدکنندگان از این چرخه خارج شدهاند. با این حال برخی اقدامات گویای حمایتهایی است که قرار است از این صنعت انجام شود.
یکی از مشکلاتی که واحدهای تولید چرم با آن دست و پنجه نرم میکردند نبود دستگاههای روزآمد در ایران بود. به دلیل تحریمهای شدید اقتصادی حدود 1۲ سال دستگاههای این صنعت با دشواریهای بسیاری به کشور واردات می شد که این موضوع باعث عقب ماندن فعاالن این حوزه از رقبای خارجی شد. اما اکنون با احتساب برگزاری همایش ملی کفش چرم و صنایع وابسته قرار است دستگاههای جدیدی به کشور وارد شود.
واردات این دستگاهها ظرفیت و کیفیت تولید را افزایش میدهد. برخی کارشناسان معتقدند مواد اولیه و پوست مورد نیاز این صنعت در ایران از کیفیت کافی برخوردار است و برای تولید رقابتپذیر ایران به ماشینآلات جدید نیاز دارد. بر این اساس، میتوان امیدوار بود که پس از ورود این ماشینآلات پس از سالها در صنعت چرم شاهد رونق باشیم و به تولید رقابتپذیر دست یابیم.
حسن یوسفزاده، رییس انجمن کفش تبریز،همگرایی فعالان و افزایش تعامل کارآمد را از مهمترین اهداف موجود عنوان کرد و ارتقای کیفیت تولیدات داخلی را از جمله برنامههای در دست اقدام این نهاد برشمرد و به مهر گفت: با پیگیریهای سازمان یونیدو، موفق به خریداری دستگاههای پیشرفته تولید کفش شدهایم.
وی با بیان اینکه دستگاههای پیشرفته ساخت کفش از کشور ایتالیا خریداری شدهاند، افزود: با ورود این ماشینآلات به صنعت کفش تبریز تولیدات این شهر با استانداردهای جهانی انجام و روانه بازارهای داخلی و خارجی میشود.
رییس انجمن کفش تبریز با بیان اینکه همایش پیش رو نخستین همایش تخصصی با مشارکت 3حوزه کفش، چرم و صنایع وابسته است، گفت: وحدت، همگرایی و نیز افزایش سطح تعالات کارآمد بین این صنایع از اصلیترین رویکردهای برگزاری مشترک این همایش است.
همچنین چندی پیش جهانگیرمجیدی با اشاره به سرمایهگذاریهای انجام شده در این صنعت گفته بود: برای تاسیس 3 چرمشهر، 3۰۰ میلیارد تومان سرمایهگذاری شده که متاسفانه بخش قابل توجهی از آن بیاستفاده مانده و این موضوع باعث میشود ظرفیتهای حمایت دولتی کاهش یابد.
با وجود اینکه در صادرات پوست گوسفندی، بزی و گاوی باید استانداردهایی رعایت شود اما برخی از صادرکنندگان بدون توجه به این موارد فعالیت میکنند، متاسفانه این موارد علاوه بر اینکه تولیدات واحدها را بدنام کرده دیگر واحدهای تولیدی هم با مشکلاتی روبهرو شدهاند.
وی درباره راهکارهایی که برای رفع این مشکلات وجود دارد اینگونه توضیح داده بود: هماکنون صنعت چرم و صنایع وابسته به آن با وجود ظرفیت بالا در
تولید محصول با ارزش افزوده زیاد، با چالشها و موانعی روبه رو است که رفع آن به برنامهریزی دقیق در این حوزه و استراتژی مدون نیاز دارد.
در صورتی که برنامه و منشور مشخصی برای تولید چرم و محصولات چرمی در کشور وجود نداشته باشد، نمیتوان برای افزایش توان و کیفیت تولید در کشور برنامهریزی کرد.
صنعت چرم دارای ارزش افزوده بسیاری است که اگر تولید آن در کشور برنامه مشخص نداشته باشد علاوه بر از بین رفتن این ارزش افزوده، کشور در این زمینه دوباره با مشکل خامفروشی روبهرو میشود.
وی با بیان اینکه اکنون حدود ۲8۰ کارخانه چرمسازی دارای پروانه تولید در کل کشور فعال هستند، گفته بود: در صورتی که از این صنعت حمایتهای لازم شود، میتوان به رشد واحدهای موجود و توسعه این صنعت در کشور امیدوار بود اما در غیر این صورت، نه تنها آسیب از بین رفتن این واحدها وجود دارد بلکه خطر دیگری هم به وجود میآید و آن فعالیت واحدهایی است که پروانه تولید ندارند. اکنون حدود 7۰ واحد در کشور وجود دارد که پروانه تولید ندارند و در صورتی که مشکلات این صنعت افزایش یابد، تعداد واحدهای تولیدکننده بدون پروانه بهرهبرداری نیز بیشتر خواهد شد.