دولت کامبوج که سعی در ترویج تولید سنتی ابریشم در کشور و فروش یکنواخت محصولات ابریشمی را دارد، تا حدی در این زمینه موفق بوده است. به گفته ی مائو تورا، وزیر امور خارجه وزارت بازرگانی و رییس کمیته توسعه و ارتقای ابریشم کامبوج، در دسترس بودن محصولات ابریشمی و ابریشم-پنبه ارزان وارد شده از ویتنام و چین باعث وارد آمدن فشار بیشتری به این صنعت قدیمی و کهن در کامبوج می شود.
کامبوج یکی از معدود کشورهایی است که در آن ابریشم طلایی دستباف تولید می شود اما این هنر زنان کامبوجی در حال کم رنگ شدن است چون از آن جایی که در بعضی از مناطق این کشور بیشتر تولیدکنندگان ابریشم برای کار به کشورهای همسایه مهاجرت کرده اند، کمبود نیروی کار در آن مناطق وجود دارد.
در حال حاضر مساله اصلی بازار ابریشم نیست، آن چه برای کامبوجی های از اهمیت بیشتری برخوردار است و به آن می پردازند قوی کردن تولیدکنندگان ابریشم است.
به گزارش سایت نساجی امروز، در حال حاضر کمیته توسعه و ارتقای ابریشم به سختی در تلاش برای ارتقای صنعت ابریشم کشور است و این کار را با تهیه اسنادی درباره ابریشم در خمر انجام می دهد تا به تولید کنندگان ابریشم در داخل کشور پیرامون تغذیه بهتر کرم های ابریشم و ایجاد محیطی سالم و مولد برای رشد کرم ها آموزش دهد و به آن ها این اطمینان را ببخشد که تولید ابریشم در کشور از کیفیت لازم برای تامین بازار داخلی و صادراتی برخوردار است.
مدیر اجرایی انجمن صنعتگران کامبوج، من سینوئن نیز از صحبت های آقای تورا ابراز نگرانی کرد. او گفت که برای جبران نگرانی های کوتاه مدت، واردات ابریشم در سال های اخیر افزایش یافته است. در حالی که ظرفیت تولید ابریشم کامبوج حدود 2 تن در سال است، میزان تقاضا در این کشور نزدیک به 300 تن می باشد.
آقای سینوئن اظهار داشت که چنانچه میزان ابریشم تولید شده در داخل برای تامین زنجیره تولید کافی نباشد، انجمن تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. بنابراین تصمیم بر واردات از کشورهای خارجی شد.
به گفته یکی از مدیران کمپانی واتان آرتیزانز که از ابریشم برای تولید پوشاک و اکسسوریز استفاده می کنند، شرکت های داخلی هم ترجیح می دهند که از ابریشم تولید شده در داخل استفاده کنند اما چاره ای به استفاده از ابریشم وارد شده از تایوان و ویتنام ندارند چون ابریشم داخلی گران تر است.
معاون وزیر امور خارجه وزارت امور زنان، نم موروکاک شرح داد که کمبود تولید ابریشم در اخل تا حدی به گسترش کارخانجات پوشاک نیز مربوط می شود که در آن ها به زنان روستایی فرصت های شغلی جایگزین پیشنهاد می شود.
وی افزود درآمد تولید ابریشم بسیار پایین است و در نتیجه بیشتر افراد آن را رها می کنند. برای مثال با احداث کارخانجات پوشاک در استان تاکئو که زمانی حجم وسیعی از ابریشم در آن جا تولید می شد و پیشنهاد دستمزدهای بالاتر از سوی این کارخانجات، صنعت تولید ابریشم دچار افت چشمگیری شد. مسوولین در تلاشند تا بازارهایی را برای بافندگان ابریشم در تاکئو ایجاد کنند تا آن ها بتوانند در این صنعت باقی بمانند.