موسسه مکنزی پیش بینی کرده است که تا سال ٢٠٢٥ ایران پتانسیل افزودن یک تریلیون دلار به اقتصاد جهانی و ایجاد نه میلیون شغل جدید را دارا خواهد بود.
چنین تحولی از شش منشا افزایش سرمایه گذاری، رشد جمعیت، توسعه صادرات نفت و گاز، افزایش ارزش پول ملی، افزایش مشارکت نیروی انسانی و ارتقای بهره‌وری تولید، به‌وقوع می‌پیوندد.
افزایش سرمایه‌گذاری:
برای دستیابی به رشد چشمگیر، ایران نیازمند برخورداری از مزیت یک اقتصاد آزادتر برای جذب سرمایه حدود ٢ تریلیون دلار طی ٢٠ سال آینده می‌باشد.
ارتقای بهره‌وری:
ایران پتانسیل رشد ٣ تا ٤ درصدی GDP به ازای هر شاغل در هر سال به‌معنای واقعی از طریق سرمایه‌گذاری، تکنولوژی و انتقل تجربه و مقررات زدایی را دارد.
رشد جمعیت:
در نرخ‌های اشتغال فعلی، نرخ رشد جمعیت سالانه ١ درصدی ایران حدود ٥ میلیون نفر به تعداد نیروی کار در سال ٢٠٣٥ خواهد افزود.
افزایش اشتغال و مشارکت نیروی کار:
بسته شدن شکاف مشارکت نیروی کار و نرخ‌های بیکاری تا سال ٢٠٣٥ حدود سه میلیون شغل به اقتصاد اضافه خواهد کرد.
توسعه صادرات نفت و گاز:
ایران به احتمال فروان افزایش سریع در صادرات نفت و افزایش عمده در صادرات گاز را تجربه خواهد کرد.
افزایش ارزش پول ملی:
همچنان که GDP سرانه افزایش می‌یابد به احتمال زیاد ایران شاهد افزایش ارزش پول ملی به میزان ١ درصد در سال خواهد بود که منجر به افزایش، در ارزش اقتصادش بر حسب دلار خواهد شد.
بر این اساس، برآورد می‌شود که تولید ناخالص داخلی ایران از رقمی بین ٣٦٢ تا ٤١٦ میلیارد دلار در سال ٢٠١٤ به ٩٥١ تا ١٠٩١٢ میلیارد دلار در سال ٢٠٣٥ افزایش خواهد یافت که بیشترین سهم در این بین مربوط به بهره‌برداری از منابع طبیعی علی‌الخصوص نفت و گاز می‌باشد. پس از آن به ترتیب بخش‌های پرورش و تقویت صنایع رقابتی بین المللی، توسعه و مدرنیزه کردن زیر ساخت‌ها و انتقال به وضعیت اقتصاد دانش بنیان قرار گرفته‌اند.
همچنین پیش بینی شده است که تا سال ٢٠٣٥ ایران نیازمند جذب ٣,٥ تریلیون دلار سرمایه‌گذاری تجمعی برای توسعه و مدرنیزه کردن زیر ساخت‌ها، انتقال به اقتصاد دانش بنیان، پرورش صنایع رقابتی بین المللی و بهره‌برداری از منابع طبیعی موجود (شامل نفت و گاز) خواهد بود.