کلید توسعه صنعت نساجی و پوشاک کشور

اتحادیه تولید و صادرکنندگان پوشاک در سال 1361 به ثبت رسیده است و از سالهای 1374-1375 به بعد یک حرکت جدی را در بخش تشکلی آغاز کرده است که در سال 1380 این حرکت اوج گرفت و اتحادیه توانست به عنوان یک اتحادیه صادراتی، بازوی مورد اعتماد دولت در موضوع پرداخت جوایز صادراتی ایفای نقش کند. 
مهدی یکتا در سال 1387 به عنوان دبیر این اتحادیه قبول مسئولیت کرده و 8 سال مسئولیت دبیری اتحادیه را به عهده داشته است و در این مدت با سه دوره هیئت مدیره در این اتحادیه همکاری داشته است.پس از پذیرش استعفای ایشان توسط هیات مدیره گفتگوی تلفنی با ایشان داشتیم که ذیلا می خوانید :

یکتا معتقد است در این سالها اتحادیه حرکت رو به رشدی داشته است و تلاش او و همکارانش در این سالها تسریع این حرکت رو به رشد بوده است و می گوید همکارانی که در دوران مسئولیت او با وی همکاری داشته اند به دور از هرگونه منافع شخصی، با جان و دل برای منافع بخش خصوصی و اتحادیه فعالیت کرده اند به اعتقاد وی امروز که این اتحادیه صد در صد وابسته به بخش خصوصی است، تخصصی ترین تشکل بخش پوشاک و بخش صادرکنندگان کشور است و دارای جایگاهی بسیار مناسب است.

به گزارش نساجی امروز، دبیر سابق اتحادیه تولید و صادرات صنایع نساجی و پوشاک ایران، علت استعفای خود را فشار کاری و برنامه ریزی های شخصی برای کسب و کار خود عنوان کرد و گفت:‌ فعالیت تشکلی آن هم در سطح دبیر، بسیار دشوار و استرس زا است. از طرفی توقعات بسیار زیادی، هم از طرف هیئت مدیره و هم از طرف اعضا وجود دارد و در مجموع کار بسیار طاقت فرسایی است که هر کسی شاید از عهده آن بر نیاید. و من مدتها بود که تصمیم به استغفا داشتم که هیئت مدیره محترم اتحادیه پس از نمایشگاه با استعفای او موافقت نمودند.

وی در ارتباط با موضوع مغایرت تاریخ انتشار نامه استعفا (که به تاریخ خردادماه شماره شده است) به نساجی امروزگفت: که آن تاریخ یک اشتباه تایپی بوده است، هرچند که بنده هم از مدتها پیش قصد جدایی به صورت تدریجی از اتحادیه را داشته ام. ضمن اینکه اخبار تصمیم گیری در رابطه با مسائل حساس این چنینی در تشکلها به یکباره منتشر نمی شود و این یک امر طبیعی در تشکلها محسوب می شود اما بهرحال تاریخ تنظیم استعفای بنده 3/7/95 است.

وی در تکمیل صحبت های خود گفت: زمان آن فرا رسیده بود که هم بنده به کارهای شخصی خود رسیدگی کنم و هم اینکه فرد جدیدی با انرژی و انگیزه بیشتری این مسئولیت را بر عهده گیرد. در سال جاری تصمیمات بسیار مناسبی در این حوزه کاری گرفته شده است. فشار بخش خصوصی بر دولت باید مداوم باشد تا بخشنامه های خوبی که توسط وزارت صنعت و معدن و تجارت صادر شده است اجرایی شود.

* آیا پس از این،نیز از تجربیات و یا حضور شما در اتحادیه استفاده خواهد شد و همچنان برنامه ای برای حضور در فعالیت های تشکلی دارید یا جدایی شما از اتحادیه به دلایلی است که امکان این همکاری وجود نخواهد داشت؟

با اعضای اتحادیه و سایر همکاران در شرکتها، نهادها، سازمانها و موسسات مختلف ارتباط دارم، ولی پس از این در سطح تشکلها و در بخش اجرایی فعالیت نخواهم کرد. بطور کلی فعالیت ما به گونه ای است که نباید توقع زیادی در قبال انجام مسئولیت داشته باشیم، بنده مورد بی مهری قرار نگرفته ام، اما اختلاف نظر و اختلاف سلیقه میان اعضای هیئت مدیره و میان دبیر با اعضای هیئت مدیره همواره در تمامی تشکلها بوده و هست، اتفاقا عدم وجود اختلاف نظر در تشکلها نشانه بیمار بودن آن تشکل است. اختلاف نظرات و سلیقه هاست که موجب می شود از یک تشکل، ایده های بسیار خوبی استخراج شود. 

اگر بنده در طول این سالها موفقیتی برای اتحادیه بدست آورده باشم یکی از دلایل آن پشتیبانی و حمایت هیئت مدیره بوده است و من توقع تقدیر از کسی ندارم، تقدیر واقعی را اعضای اتحادیه باید مطرح کنند که آیا از فعالیتهای بنده در این سالها راضی بوده اند یا خیر؟ که تماس هایی که در روزهای اخیر و بعد از اعلام خبر استعفا، با بنده گرفته شده است، دلگرم کننده بوده است و من را بر این باور داشته که اگر نمره ام در این مسئولیتی که در سالهای اخیر داشته ام 20 نبوده باشد، نمره مردودی هم نبوده است.

*  آیا گزینه جایگزینی برای شما در نظر گرفته شده است؟

با توجه به اینکه در حدود یک ماه دیگر انتخابات هیئت مدیره انجام می شود، منطقی است بعد از انتخاب هیئت مدیره جدید در ارتباط با انتخاب دبیر تصمیم گیری شود. احتمالا تا آن زمان آقای نبوی ریاست اتحادیه، کارها را به عهده خواهد داشت و پس از آن با تشکیل هیئت مدیره جدید و هیئت رئیسه جدید، مهمترین دستور کار آنها که انتخاب دبیر جدید است انجام خواهد شد.

*روند فعالیت اتحادیه را بعد از خود چگونه پیش بینی می کنید؟

معمولا در هر شرکت و سازمانی با تغییرات در سطوح بالا، آن مجموعه، یک سکته کوچک و خفیف را به دنبال دارد و پیش بینی بنده این است که این مدت زمان در اتحادیه شاید به بیش از دو یا سه ماه نرسد. اما پس از طی این زمان فرد جدید سوار بر کار شده و اتحادیه به روال ثابت کاری خود باز میگردد. ضمن اینکه تعدادی از اعضای هیئت مدیره اتحادیه سالها سابقه عضویت در هیئت مدیره را دارند و با فعالیتهای تشکلی کاملا آشنا هستند و مشکل خاصی پیش نخواهد آمد.

* پس از استعفای شما  شاهد رشد این تشکل خواهیم بود یا افول آن؟

صد درصد، هر فردی که به عنوان دبیر اتحادیه مشغول بکار شود قطعا انگیزه ها و ایده های فراوانی دارد که می تواند زمینه رشد اتحادیه را بیش از پیش فراهم آورد. اگر قرار بر این باشد که با عدم حضور یک فرد در یک مجموعه، آن مجموعه دچار سکون و رخوت و درجا زدن شود، منطقی نیست که با آمدن نفر جدید وضع بدتر از قبل شود.

وی افزود: طبیعتا هرکسی که این مسئولیت را می پذیرد باید برنامه هایی داشته باشد که بتواند این مجموعه را قویتر از قبل پیش ببرد، البته بخشی از این وظیفه به عهده هیئت مدیره و بخش دیگر آن مربوط به پتانسیل های موجود در فردی است که در این سمت قرار خواهد گرفت. 

*و آنچه امروز در ذهن مهدی یکتا پر رنگ تر از هرموضوع دیگری است؟

بنده در حدود 16 سال است که در این صنعت و 8 سال است که در اتحادیه تولید و صادرکنندگان پوشاک مشغول به فعالیت بودم و بر این باورم که بطور کلی صنعت ما که متشکل از شرکتها و برندها و تشکلهای مربوط به آنها است احتیاج به یک تحول و رنسانس دارد.

اگر ما تا امروز شرکت یا سازمان و انجمن یا اتحادیه مان را با استراتژی  20 سال پیش اداره می کردیم، امروز باید آن تفکرات پیشین را کنار بگذاریم. حتی در وظایف و کارکردهای تشکلها، که در صنعت نساجی هم تشکلهای بسیار قوی و با سابقه ای داریم، باید یک بازنگری اساسی شود و افراد جدید با افکار و برنامه های جدید به کار گرفته شوند و خون جدید به این صنعت تزریق شود.

من در سالهای 1380 تا 1382 افتخار شاگردی در محضر مهندس محمد مروج را در کاشان داشته ام و سخنی را از او با خود به یادگار دارم. مهندس مروج همواره می گفت: زمانی که بنده تصمیمی میگیرم به سابقه 40 ساله پشت سر خود نگاه می کنم، اما زمانی که جوانان مسئولیت انجام پروژه ای را به عهده میگیرند همواره به آینده می نگرند. بنابراین چه خوب است که از تلفیق این دو برای پیشبرد کارها استفاده شود.

بنظر من این تحول باید از افراد آغاز شود،  ذهنیت هر دولتی با هر گرایش فکری و با هر شیوه کشور داری توسط صنعتگران فعال در آن صنعت شکل می گیرد.اگر صنعتی خوب رشد کند و باعث افتخار مملکت و افزایش GDP و اشتغال کشور شود، قطعا دولت هم به آن صنعت نگاه ویژه ای خواهد کرد. اما این روش که فقط عنوان کنیم که صنعت ما اشتغالزا است و دارای مزیت نسبی نسبت به سایر صنایع است به خودی خود روش صحیحی نیست و بازدهی نخواهد داشت. بنابراین افراد باید از خودشان شروع کنند.

اگر صنعتگری 30 سال است که یک برند را با دانش و تجربه و درایت خود پرورش داده است و با تلاش خود آن برند را در تاریخ صنعت ایران ماندگار کرده است. باید این نکته را هم بپذیرد که شاید زمان آن فرا رسیده است که میدان را برای جوانان مهیا کند تا آنها ادامه مسیر را بپیمایند. 

شاید این سوال همواره برای همه ما مطرح است که چرا شرکتها و برندهای خوب با افول مالک و بنیان گذار آن شرکت از بین می روند؟ پاسخ به این سوال کلید توسعه صنعت نساجی و پوشاک کشور است.