رئیس شرکت نساجی سعادت نساجان گفت: ایران در صنعت نساجی از پیشینه بالایی برخوردار است اما به دلایل مختلف از جمله مسئله قاچاق، کمبود نقدینگی، دخالت دولت در قیمت گذاری و... باعث شده است این صنعت بسیار کند حرکت کند و نتواند از ظرفیت کامل خود برای تولید استفاده کافی را ببرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ امیر حسین ملک چی رئیس شرکت نساجی سعادات نساجان در گفتگو با کار ایرانی با اشاره به انباشت بالای کالاهای نساجی قاچاق در ایران عنوان کرد: اگرچه مشکلات تحریم های تا حدودی حل شده است و صنعت نساجی بهتر از قبل در مواجه با این مشکل قدم بر می دارد اما میزان بالای قاچاق در زمینه پوشاک و محصولات کارخانه های نساجی تولید کنندگان آن را از پا درآورده است.
وی اظهار کرد: با وجود قابلیت بالای صنعت نساجی به دلیل عدم حمایت ها از این صنعت، نساجی در ایران بسیار دچار رکود شده است و مصرف کنندگان ایرانی از این محصولات استفاده نمی کنند به این دلیل که اجناس خارجی عموما کیفیت و طرح های بهتری دارند.
این تولید کننده اشاره کرد: در زمینه نساجی ایران حتی قابلیت همکاری با کشورهای دیگر را هم دارد اما به دلیل مشکلات فراوان به تولید کامل داخل هم نمی رسد چه رسد به تعامل با تولیدکنندگان و سرمایه گذاران خارجی.
ملک چی تصریح کرد: به دلیل عدم برند سازی در این صنعت بسیاری از صاحبان سرمایه علاقه مندی به سرمایه گذاری در این بخش نشان نمی دهند و این مسئله باعث سرکوب تولید کننده و بی انگیزگی او می شود.
وی با اشاره به بحث مالیات تولید کنندگان افزود: میزان مالیات تولیدکنندگان در ایران بسیار بالاست و این مسئله برای صاحبان قدرت یک منبع درآمد شده است تا با گرفتن مالیات هنگفت از تولیدکنندگان شغل خود را توسعه دهند و تولیدکننده را تضعیف کنند اگرچه همیشه این مسئله را انکار می کنند.
امیر حسین ملک چی با اشاره به مسئله قاچاق تاکید کرد: اکنون مسئله قاچاق در صنعت پوشاک بسیار جدی است و باعث به وجود آمدن رقابت شدید و نابرابری بین تولید کننده داخلی و خارجی شده است که در همه موارد هم به نفع تولید کننده خارجی انجام گرفته است و تولید کننده داخلی همچنان درحال دست و پنجه نرم کردن با این بی عدالتی ها و ضرر ها و زیان های هنگفت است اگر به این مسئله رسیدگی نشود تولید کننده داخلی زیر چرخ دندههای مشکلات اقتصادی از بین می رود.
وی اضافه کرد: از مشکلات صنعت نساجی در ایران که تعداد از آن را می توان برشمرد باید به مسئله مهم کمبود نقدینگی اشاره کرده. زمانی که اجناس یک تولید کننده خریداری نشود پولی به دست او نمی رسد تا بتواند تولید و ظرفیت تولیدی اش را بالا ببرد و آن را توسعه دهد در نتیجه رکود تثبیت شده و تولید می خوابد.
این تولید کننده اذعان کرد: اگر مسئولین ما همچنان به این صنعت بی توجه باشند صنعت نساجی که بسیار صنعت مهم و قدمت داری است مانند صنایع نوپا از بین خواهد رفت و شاهد تولید بسیار پایین تر ظرفیت واحدهای تولید خواهند بود.