پس از ماه مارس که ویتنام جایگاه اول هند را در تامین نخ پنبه ای برای چین گرفت، اکنون پاکستان رتبه این کشور را از دوم به سوم تبدیل کرد.
هند تا ماه فوریه اولید تامین کننده نخ پنبه ای چین بود. در ماه اوت پاکستان با تامین 34 میلیون کیلوگرم نخ پنبه ای از هند با 21 میلیون کیلو پیشی گرفت و ویتنام هم با 61 میلیون کیلو همچنان جایگاه برتر خود را حفظ کرده است. دقیقا یک سال پیش میزان صادرات نخ پنبه ای از هند، ویتنام و پاکستان به چین به ترتیب 66، 45 و 41 میلیون کیلوگرم بوده است.
به گزارش سایت نساجی امروز، عوامل تاثیرگذار بر تغییر ناگهانی جایگاه منابع تامین نخ برای چین کدامند؛ قیمت گذاری، زمان تحویل، نحوه پرداخت و یا عوامل دیگر؟ اگر بخواهیم به قیمت توجه کنیم، پاکستان در میان این سه تامین کننده دارای کمترین و ویتنام دارای بیشترین قیمت است.
با فرض ثابت ماندن سایر عوامل، قیمت نخ پنبه ای بین ماههای ژوییه تا اوت یعنی زمانی که واردات از هند در وضعیت بدی قرار داشت، افزایش داشت. قیمت نخ پنبه ای واردتی از هند 13 سنت در هر کیلو، ویتنام 11 سنت در هر کیلو و پاکستان تنها 6 سنت در هر کیلو زیاد شده بود. بنابراین به نظر می رسد پاکستان همچنان ارزان ترین منبع تامین نخ پنبه ای باشد.
البته مقایسه سالیانه نشان می دهد قیمت ها در هند و ویتنام به ترتیب 17 و 12 سنت کم شده و برای پاکستان ثابت باقی مانده است.
به گزارش سایت نساجی امروز،در مجموع واردات نخ پنبه ای به چین در دوره ی فوق و برای کالاهای دارای اچ اس کد 5204، 5205، 5206 و 5207 کاهش یافته است. در هشت ماه اول سال جاری مجموع واردات 18% از نظر حجمی و 25% از نظر ارزشی کم شده است.
به نظر می رسد کاهش واردات با وجود کم شدن قیمت ها با نظریه های اقتصادی جور نیست. در این دوران ارزش کالاهای وارداتی از هند 46% و از پاکستان 41% کاهش داشته است. البته میزان واردات از ویتنام 7% از نظر ارزشی و 19% از نظر حجمی زیاد شده است.
در سال 2016 روند داد و ستد در چین به عنوان بزرگ ترین صادر کننده ی پارچه و پوشاک در جهان کند و یا به طور نسبی کم شده است. در نیمه اول سال 2016، صادرات پارچه و پوشاک به ترتیب 2 و 5% کاهش یافته است. این امر تا حدی فضای راکد در بخش نساجی را توجیه می کند.
به گزارش سایت نساجی امروز،در چنین شرایطی صادرکنندگان نخ هندی با دو مشکل مواجه هستند. نخست پیشی گرفتن رقبای ویتنامی و پاکستانی از آن ها و سپس وضعیت آرام صنایع نساجی چین. تمام این نشانه ها در دوران فوق و جود داشت اما صادرکنندگان هندی یا آن ها را ندیده گرفتند یا تصورشان این بود که کوتاه مدت است.