دکتر علی ربیعی در نخستین نشست تخصصی سند توسعه اشتغال در صنعت پوشاک که با حضور تعدادی از تولیدکنندگان اصلی صنعت پوشاک و کارشناس بین‌المللی پوشاک از سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (یونیدو) در وزارت کار برگزار شد؛ با اشاره به اجرای طرح تکاپو (توسعه کسب و کار، اشتغال پایدار) گفت: توسعه صنعت پوشاک در کوتاه مدت 200 تا 300 هزار شغل و در بلندمدت 5/1 میلیون شغل در کشور ایجاد می‌کند.
در برنامه رهیافت رادیو اقتصاد مسائلی مانند استراتژی‌های صنعت پوشاک، صحبت‌های وزیر کار در زمینه استفاده از کمک سازمان‌های بین‌المللی و تجارب خارجی، توجه به فرهنگ و هنر ایرانی- اسلامی در توسعه صنعت پوشاک و ایجاد شهرک پوشاک مورد بحث و تبادل نظر میهمان برنامه مهندس مهدی یکتا- کارشناس صنعت نساجی- قرار گرفت.
به گزارش نساجی امروز، یکتا در مورد استراتژی‌های صنعت پوشاک و میزان دستیابی به اهداف این استراتژی‌ها عنوان داشت: واقعیت این است که وزارت صنعت در دو سال اخیر توجه ویژه‌ای به صنعت پوشاک نشان داده و با دستور مستقیم وزیر، کمیته‌ای تحت عنوان «کارگروه صنعت پوشاک کشور» شکل گرفته است که متشکل از متخصصین این صنعت، نمایندگان دانشگاه و همچنین مدیرکل دفتر نساجی و پوشاک وزارت صنعت می‌باشد.
وی ادامه داد: این کارگروه در نخستین گام، استراتژی‌ها و برنامه‌های این صنعت را با کمک دانشگاه صنعتی امیرکبیر تدوین نمود که حدود 50 برنامه عملیاتی از آن استخراج شد. در نهایت وزارتخانه به این نتیجه رسید که برای توسعه صنعت پوشاک باید دو اقدام را به صورت موازی با یکدیگر پیش ببرد.
به‌گفته یکتا، پراکندگی تعداد زیادی از واحدهای کوچک باعث شده صنعت پوشاک سمت و سوی مشخصی نداشته باشد و این پراکندگی هم در حوزه مد و طراحی و هم در بخش توزیع و فروش، هزینه‌های زیادی به سیستم وارد کرده است. بنابراین بهترین راهکار کمک به تشکیل واحدهای بزرگ تولید پوشاک است.
کارشناس صنعت نساجی یادآور شد: نکته دو‌م به سیستم توزیع و شبکه فروش در کشور بازمی‌گردد. شبکه توزیع پوشاک حالت بسیار پراکنده، نابسامان و تقریباً غیرشفاف پیدا کرده است. در این سیستم بیش از صد هزار واحد صنفی به فعالیت می‌پردازند و به‌گفته رئیس اتحادیه صنف فروشندگان پوشاک تهران، حدود 17 هزار واحد صنفی پوشاک در تهران فعال هستند، شبکه ناپیوسته‌ای برای واردات تشکیل شده و شاید به ازای هر یک از فروشگاه‌ها در نقاط مختلف تهران و شهرستان‌ها، واردکننده‌ای وجود دارد! چنین سیستم وارداتی در هیچ کشوری وجود ندارد.
یکتا با اعلام این مطلب که مبارزه با کالای قاچاق از سر مرزها به مقصد نهایی خود یعنی فروشگاه‌های ارائه کننده لباس‌های خارجی منتقل شده است، گفت: بیشترین همّ و غم دولت و وزارت صنعت این است که بتواند حجم واردات قاچاق را کاهش دهد و از سوی دیگر سیستم توزیع را ساماندهی‌نماید.
به گزارش نساجی امروز، وی به آئین نامه‌ای که چند هفته پیش ابلاغ شد نیز پرداخت و گفت: طبق این قانون، فروشندگان پوشاک خارجی باید یکسری مشخصات و ویژگی‌هایی حقیقی و حقوقی داشته باشند و صلاحیت آنان احراز شود تا بتواند به فعالیت خود ادامه دهند.
به‌اعتقاد این کارشناس نساجی، تاکنون تلاش‌ها به ساماندهی شبکه توزیع پوشاک کشور معطوف بوده است.
*لزوم توجه به سهم بازار
در بخش دیگر برنامه رادیویی رهیافت، یکتا به آشفتگی شبکه توزیع پوشاک تولید داخلی و خارجی پرداخت و گفت: زمانی که در مورد اشتغالزایی، تنوع و مد و سیستم توزیع صنعت پوشاک صحبت می‌کنیم، « سهم بازار» عامل کلیدی بسیار مهمی است که باید بر روی آن متمرکز شویم زیرا نقش محرک و لوکوموتیو صنعت را ایفا می‌کند و با در اختیار گرفتن این عامل کلیدی می‌توان تمام برنامه‌ها را بدون کم و کاست اجرا کرد.
به گزارش نساجی امروز، وی ضمن بیان این مطلب که تمام تلاش تولیدکنندگان، صاحبان برندها، خرده‌فروشان و عمده فروشان دنیا، تثبیت سهم بازار و توسعه آن در آینده است، ادامه داد: برای ایجاد اشتغال باید به بررسی میزان سهم بازار خود بپردازیم.
به‌گفته یکتا، طبق آمارهای رسمی، درآمد خانوارهای شهری 28 میلیون تومان است که 6 درصد آن حدود یک میلیون و پانصد تا یک میلیون و ششصد هزار تومان در سال هزینه پوشاک و کفش می‌شود، بازار پوشاک ایران در حالت استاندارد و شرایط اقتصادی متوسط ( نه شرایط رکودی فعلی و کاهش قدرت خرید مردم) ، بیش از 10 میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. در خوش‌بینانه‌ترین حالت و طبق آمار کشفیات قاچاق و اطلاعات سطح بازار در بهترین حالت 35-30 درصد این بازار متعلق به تولیدات ایرانی است.
کارشناس صنعت نساجی در مورد امکان ایجاد اشتغال برای 200 هزار نفر گفت: هزینه ایجاد اشتغال برای دستیابی به این رقم حدود 5/2 تا 2 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز دارد، از سوی دیگر در صنعت پوشاک، تنوع و مد بر تیراژ و حجم تولید اولویت دارد و مانند لبنیات و میوه نیست که عنوان شود مثلاً مصرف سالیانه گندم یا صیفی‌جات فلان مقدار است و میزان مشخصی باید تولید و مابقی وارد شود. در صنعت پوشاک ابتدا باید ذائقه و سلیقه مصرف‌کنندگان را مدنظر قرار گیرد و سپس به سایر موارد توجه کرد؛ در غیر این‌صورت هر اندازه شاهد افزایش تولید باشیم بیشتر به رکود دامن زده‌ایم.
به گزارش نساجی امروز، وی ابراز داشت: زمانی که در خوش‌بینانه‌ترین حالت، 30 درصد بازار گسترده پوشاک ایران در اختیار تولیدکنندگان داخلی است به این معناست که قادر به رفع نیاز 30 درصد مصرف‌کنندگان در هر سن، جنسیت و قشر اجتماعی هستید و بیشتر از این رقم تا امروز پاسخ داده نشده است؛ در حالی که توان رفع نیاز درصد بیشتری از مردم را داریم زیرا کشورهای بسیاری از صنعت نساجی و پوشاک برای توسعه اقتصادی خود استفاده کردهاند.
به‌گفته یکتا، فعالان پوشاک ایران فرصت بسیار بزرگ و ارزشمند «همسایگی با ترکیه» را در اختیار دارند و از طریق ارتباز با این کشور می‌توانند به آخرین اطلاعات، دانش فنی، مدل‌های روز، طرح‌های متنوع و تمام اتفاقات دنیای مد و پوشاک دنیا در اسرع وقت و حداقل اتلاف زمانی دسترسی پیدا کنند.
به گزارش نساجی امروز، وی در پاسخ به این سوال که فاصله میان صنعت پوشاک ایران و ترکیه تا چه میزان است، گفت: صادرات پوشاک ترکیه نزدیک 20 میلیارد دلار است و پنجمین کشور صادرکننده پوشاک دنیا به شمار می‌آید در حالی‌که ایران هنوز نتوانسته نیاز بازار داخلی را تأمین کند. مجموع صادرات ما در سال حدود 40-30 میلیون دلار است که عمدتاً به بازار کشورهای همسایه اختصاص دارد.
یکتا ابراز داشت: بسیاری از مسائلی که توسط مسئولین دولتی و فعالان بخش خصوصی در مورد صنعت پوشاک مطرح می‌شود، حکایت فیل در تاریکی مولوی است! به این معنی که افراد بخشی از فیل را لمس می‌کنند و بر این باورند فیل همان شکلی است که لمس کردهاند. به‌عنوان فردی که سال‌های متمادی با لایه‌های مختلف صنعت نساجی و پوشاک در ارتباط هستم، معتقدم دو میلیارد دلار سرمایه‌گذاری و اشتغال در میان مدت توسط بخش خصوصی ایجاد می‌شود به شرطی که نهادها و وزارتخانه‌های دولتی، ضمن رفع مشکلات، مشوق‌هایی برای تولیدکنندگان در نظر بگیرند.
به گزارش نساجی امروز، وی ادامه داد: زمانی که وزارت کار به ایجاد 200 هزار شغل در صنعت پوشاک اشاره می‌کند نخستین پرسشی که در ذهن شکل می‌گیرد این است که چه مشوق‌ها و امتیازاتی برای تولیدکنندگان پوشاک اختصاص می‌یابد تا انگیزه‌ای برای افزایش اشتغال داشته باشند؟ آیا حاضرند در زمینه بیمه تأمین اجتماعی، معافیت‌هایی در نظر بگیرند؟ آیا وزارت ارشاد حاضر است مشکلات مربوط به درج نام برند و تابلوی فروشگاه‌ها را حل کند؟ آیا وزارت صنعت حاضر است پای بخشنامه صادره خود بایستد و ظرف شش ماه تمام فروشگاه‌های عرضه محصولات تقلبی و قاچاق را پلمپ کند؟ اگر این اتفاقات رخ دهد و بخش خصوصی به این نتیجه برسد که دولت مترصد ایجاد 200 هزار شغل در این صنعت است و دیگر شعار و وعده‌ای در کار نیست، اطمینان داشته باشید شاهد رشد چشمگیر سرمایه‌گذاری در صنعت پوشاک خواهیم بود.
در بخش پایانی برنامه رادیویی رهیافت، یکتا، رشد سرمایه‌گذاری در صنعت پوشاک را ظرف 15 سال گذشته، منفی اعلام کرد و گفت: حداقل باید 5 سال تلاش و پشتکار مستمر داشته باشیم تا به تدریج شاهد مثبت شدن نرخ سرمایه‌گذاری در این صنعت شویم.
وی به نمایندگی از بخش خصوصی کشور اطمینان داد که در صورت مساعد شدن فضای کسب و کار، بخش خصوصی به خوبی قادر به طراحی، تولید، فروش، توزیع و صادرات خواهد بود.