در برنامه رادیویی رهیافت، دکتر عیسی منصوری- معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت کار- در پاسخ به این سوال که استراتژیهای صنعت پوشاک به چه سمتی حرکت خواهند کرد، گفت: در بعضی از حوزههای صنعت نساجی به مصرفکنندگان تولیدات خارجی تبدیل شدهایم.
بهاعتقاد وی، در صورتی میتوان در صنعت نساجی و پوشاک اشتغال ایجاد کرد که بخشی از شبکه تأمین بازار باشیم نه فقط تولیدکننده نهایی.
به گزارش سایت نساجی امروز، منصوری یادآور شد: جهتگیریهای این صنعت در بازارهای جهانی به سمت تولید پوشاک راحتی مانند البسه جین، تیشرت و ... پیش میرود در حالیکه واحدهای تولیدی ما به ارائه لباسهای رسمی متمرکز شدهاند پس بدیهی است که نتوانیم تقاضای داخلی را پاسخ دهیم و ناگزیر از واردات هستیم؛ ضمن اینکه بهدلیل بخشی از سیاستهای قبلی، نوع تولیدات و جهتگیری فعالیت تولیدکنندگان ما سمت و سوی خاصی پیدا کرد و با انبوه واردات غیر رسمی مواجهیم.
معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت کار با اشاره به فعالیت حدود 500 هزار نفر در صنعت پوشاک ایران گفت: سال 2007 که بهعنوان مشاور در بنگلادش حضور داشتم، شاهد تدوین برنامه توسعه صنعت پوشاک بودم و در حالحاضر این کشور به دومین صادرکننده پوشاک دنیا تبدیل شده است و بالغ بر 20 میلیون نفر در این صنعت مشغول کار هستند؛ در ترکیه نیز حدود 2 میلیون نفر از طریق فعالیت در صنعت پوشاک ارتزاق میکنند.
به گزارش سایت نساجی امروز، وی صنعت پوشاک را یکی از صنایع دارای ظرفیت بالا در ایجاد اشتغال برشمرد و گفت: از منظر وزارت کار علاوه بر توجه به رشد و توسعه اقتصادی، عنایت خاصی به صنعت پوشاک داریم و به استفاده از تجربیات بینالمللی و ایجاد هماهنگی در سطح ملی میان دستگاههای مختلف میپردازیم. برای مثال تلاش میکنیم در حوزه سیاستهای مالی همراستا با نیازهای تولیدکنندگان و فعالان این صنعت حرکت نماییم.
منصوری تأکید کرد: با کمبود واحدهای بزرگ تولید پوشاک که بتوانند به صورت فراگیر، بازارهای داخلی و خارجی را پوشش دهند؛ مواجهیم و متأسفانه برخی تولیدکنندگان که شبکه فروش را هم در اختیار دارند نیازهای خود را از سایر کشورها تأمین میکنند در حالیکه قبلاً از تولیدات داخلی استفاده میکردند؛ پس به نظر میرسد در برخی حوزهها به اصطلاح جا ماندهایم و این موارد، گلوگاههایی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند.
این مقام مسئول اضافه کرد: در دو حوزه «جهتگیری فعالان و تولیدکنندگان پوشاک» و «سیاستهای موجود» نیازمند اصلاحاتی هستیم.
وی به وعده وزیر کار برای ایجاد اشتغال 300-200 هزار شغل در صنعت پوشاک نیز پرداخت و گفت: در این زمینه باید هماهنگی میان بخش خصوصی و دولتی (به ویژه میان دستگاههای دولتی با یکدیگر) صورت گیرد.
بهگفته منصوری، در مسیر رشد و توسعه، علاوه بر سیاستهای کلان اقتصادی، نیازمند انتخاب بعضی از رشتههایی هستیم که کشور میتواند در آن تجربه موفق داشته باشد و ظرفیتهای خود را در آن حوزهها شکوفا نماید. در مقایسه با کشوری مانند بنگلادش، مدیریت میانی و توانمندی تکنسینهای ما به مراتب بیشتر است اما از این امتیاز استفاده نکردهایم.
معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت کار، ظرفیت صنعت نساجی و پوشاک کشور را بسیار بالا توصیف کرد و آن را یکی از صنایع موثر در ایجاد ارزش افزوده، اشتغالزایی دانست.
وی اذعان داشت: در روندهای بینالمللی و تقسیم کار جهانی، فرصت بسیار خوبی فراهم شده تا وارد بازارهای جهانی این صنعت شویم.
به گزارش سایت نساجی امروز، راهکارهای ایجاد 200 هزار شغل در صنعت پوشاک و همچنین فعالیتهای شهرک تخصصی پوشاک، نکتهای بود که از معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت کار پرسیده شد. وی در این مورد گفت: مراحل مربوط به تعیین مکان احداث شهرک تخصصی پوشاک انجام شده و پس از اتمام مراحل زیربنایی و ساخت تأسیسات، انتقال و استقرار واحدهای تولیدی انجام خواهد شد؛ قطعاً این اقدام زمانبر است.
منصوری ادامه داد: پیش از آغاز فعالیت شهرک پوشاک، باید بخش نرمافزاری صنعت اصلاح شود؛ اینکه سختافزاری تحتعنوان شهرک پوشاک شکل بگیرد به تنهایی مسألهای را حل نخواهد کرد.
به گفته این مقام مسئول، در صنعت نساجی و پوشاک گاه تا 25 درصد ارزش افزوده کالا در حوزه طراحی ایجاد میَشود و اغلب کشورها در زمینه طراحی، هزینههایی مدنظر قرار میدهند اما در نساجی ایران چنین اقدامی انجام نمیشود.
معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت کار تصریح کرد: در رقابت، طراحی و کیفیت پوشاک حرف اول را میزند نه صرفاً قیمت. در حوزه تولید لباس راحتی، طراحیها هر روز تغییر میکنند و تولیدکنندگان برای رفع نیاز بازار و خواسته مشتری باید به چنین مسائلی توجه نمایند.
به گزارش سایت نساجی امروز، وی، اتصال به بازارهای جهانی برای فهم جریانات این صنعت و توان ایجاد نوآوری و تنوع در طرحها را برای رشد صنعت پوشاک اثرگذار قلمداد کرد و گفت: کشوری مانند چین به سطحی از قدرت و توانمندی در تولید منسوجات و پوشاک رسیده که به تدریج فعالیتهای خود را در این صنعت کاهش میدهد و فرصت مغتنمی برای کشورهایی مانند ایران فراهم میشود تا تولیدکنندگان پوشاک با افزایش بهرهوری نیروی کار، به ارتقای کیفیت و توسعه بازارهای صادراتی بپردازند.