دکتر حسین راغفر- اقتصاد دان و عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا (س)- بیان داشت: با توجه به ظرفیت‌های گسترده صنعت نساجی (و به ویژه پوشاک) قطعاً میزان اشتغالزایی این صنعت نیز قابل توجه و چشمگیر است.
وی در برنامه رادیویی رهیافت با بیان این نکته که صنعت نساجی تمام سطوح تکنولوژی را دربر می‌گیرد؛ گفت: بسیاری از کشورهای صنعتی کنونی مانند ژاپن و کشورهای نوظهور صنعتی مانند کره جنوبی، چین و ... یکی از محورهای اشتغالزایی ( به خصوص در دوران‌های نخست توسعه) را بر پایه صنعت نساجی و پوشاک قرار داده‌اند. اگرچه طی سال‌های اخیر کشورهایی مانند ژاپن، ضمن صادرات تکنولوژی از ابزارهای بسیار مدرن در تولیدات خود بهره‌برداری می‌کنند و نقش تعیین کننده‌ای در اقتصاد دنیا ایفا می‌کنند.
به گزارش سایت نساجی امروز، راغفر تصریح کرد: در کشورهایی پیشرفته اقتصادی، سهم صنعت نساجی در ایجاد اشتغال و تأمین نیازهای داخلی بسیار قابل توجه است که ما نیز می‌توانیم از این توانمندی استفاده کنیم منتها استراتژی صنعت نساجی فقط به مسائل درونی بستگی ندارد بلکه به شدت متأثر از سیاست‌های سایر بخش‌های اقتصادی کشور است.
به‌گفته این اقتصاد دان، نساجی به محصولات پتروشیمی بسیار وابسته است و متأسفانه شاهدیم صنعت پتروشیمی که از یارانه‌های بخش انرژی استفاده می‌کند، مواد اولیه مورد نیاز صنعتگران نساجی را با قیمت بالا در اختیار آنان قرار می‌دهد و عملاً باعث شده بسیاری از واحدهای تولیدی زمینگیر شوند. حتی در مورد تعرفه نهاده‌های وارداتی هم سیاست‌های مالیاتی به شدت به زیان تولید داخلی است؛ به همین دلیل مشکلات نساجی فقط در درون این صنعت قابل حل نیست بلکه به سیاست‌های گسترده‌تری در سایر بخش‌های اقتصادی کشور مرتبط می‌باشد.
راغفر در ادامه به واردات غیرقانونی پوشاک اشاره کرد و آن را یکی از ضربات مهلکی توصیف کرد که به پیکره صنعت نساجی کشور وارد شده است.
به گزارش سایت نساجی امروز ، عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا (س) تصریح کرد: تولیدکنندگان داخلی، قدرت چانه‌زنی و رقابت با تولیدات مشابه خارجی را به‌دلیل هزینه بالای دسترسی به اعتبارات بانکی در کشور از دست می‌دهند؛ ضمن این‌که صنعت نساجی و پوشاک عمدتاً متعلق به بخش خصوصی است؛ منتها موانع جدی که از سوی سیاست‌های بخش عمومی بر آن تحمیل می‌شود، هزینه‌های فعالیت صنعت مذکور را بسیار بالا و غیر رقابتی کرده است.