بنا به گفته فعالان صنعتی، کارآفرینان پاکستانی نیازمند سرمایه گذاری در مدرنیزه سازی و تعویض در صنایع ریسندگی و بافندگی هستند تا بتوانند سهم از دست رفته صنایع پایه ای نساجی را در بازارهای بین المللی پس بگیرند.
رکود سرمایه گذاری در صنایع مختلف در سال های اخیر باعث غیرفعال شدن بیشتر واحدهای تولیدی شده است. رشد سریع تکنولوژی به حدی است که ماشین هایی که یک دهه گذشته خریداری شده اند امروزه منسوخ به حساب می آیند.
بر اساس مقالات تحقیقاتی سال 2005، صنایع نساجی پایه در پاکستان در یک دهه گذشته دارای مزیت نسبی در میان تمام رقبای جهانی خود بوده است. امروزه این صنعت رقابت پذیری خود را در بازارهای جهانی از دست داده است.
به گزارش سایت نساجی امروز، متاسفانه کارآفرینان داخلی به دلیل غرور و اعتماد به نفس کاذب تغییری در وضعیت خود به وجود نیاورده در حالی که رقبای آن ها اقدام به نوسازی ماشین آلات ریسندگی و بافندگی خود کرده اند.
بنگلادش و چین که قبلا نخ و پارچه مورد نیاز خود را از پاکستان وارد می کردند، پس از آن که به خودکفایی رسیدند دست از خرید از پاکستان برداشتند. خریدار اصلی پاکستان کشور چین بود.
چین هر ساله ماشین آلات ریسندگی و بافندگی جدیدی را به کارخانجات خود اضافه می کند. چیزی که پاکستان درک نکرد این بود که چین با به روز رسانی تکنولوژی خود سعی داشت رقابت پذیر باقی بماند.
ماشین آلات جدید سریع تر بوده و با یک سوم تعداد کارگران قبلی کار می کنند ضمن این که مصرف انرژی آن ها 40 درصد کمتر است.
بنگلادش-دومین خریدار بزرگ الیاف و نخ از پاکستان-نیز تجهیزات ریسندگی جدیدی را در کارخانجات خود نصب کرده است که تقریبا معادل کل ظرفیت ریسندگی پاکستان می باشد. تجهیزات مدرن بافندگی در بنگلادش در حال حاضر پنج برابر پاکستان است. شاید این مهم ترین دلیل ادامه ی روند کاهشی سفارشات صنایع ریسندگی و بافندگی در پاکستان باشد.
به گزارش سایت نساجی امروز، ویتنام که یکی از اقتصادهای نوظهور محسوب می شود نیز اقدام به نصب تجهیزات مدرن نخ ریسی و بافندگی کرده است. در ماه سپتامبر میزان صادرات نخ از ویتنام به چین 34 درصد افزایش یافته است.
در همین ماه صادرات پاکستان به چین 29 درصد کم شده است. صادرات نخ از هند به چین نیز 73 درصد کاهش داشته است. مصرف نخ در داخل چین هم 5 درصد زیاد شده است.
امیر فیاض، رییس انجمن کارخانجات نساجی پاکستان می گوید کارآفرینان پاکستانی اگر تمایل دارند در سطح جهانی رقابت پذیر باقی بمانند باید تکنولوژی خود را به روز کنند.
به کارگیری تکنولوژی های جدید و جهانی سازی منجر به تغییر منظم در مزیت نسبی مناطق مختلف می شود، شغل های جدید به وجود می آورد و همچنین با بسته شدن صنایع زاید بعضی از شغل ها هم از بین می رود.
شغل های جدید نیازمند مهارت های مختلف است و در نتیجه کارگران به دلیل عدم سازگاری در هر کدام از صنایع جدید شغل خود را از دست می دهند. تکنولوژی های جدید باعث صرفه جویی در نیروی کار شده و گجت هایی نظیر کامپیوتر و ربات جایگزین نیروهای انسانی می شوند. برای نیروی کاری که فاقد مهارت کافی باشد، کار کردن در صنایع مدرن مشکل است.
به گزارش سایت نساجی امروز، صنایع نساجی پایه در سراسر جهان در دوره های زمانی مشخص به طور سیستماتیک تکنولوژی خود را به روز می کنند. آن ها در این رابطه به کارگران خود آموزش های جدیدی می دهند.
در حال حاضر تکنولوژی موجود در صنایع پاکستان ناکارآمد است. بسیاری از سفارشات صادراتی این صنایع از بین رفته است و در نتیجه ی آن کارگران بیکار شدهاند. با این شرایط فرصت های شغلی آینده نیز برای آن ها کم رنگ می شود.
دولت باید با اعمال استراتژی هایی در رابطه با بهبود مهارت کارگران و کارمندان به آن ها کمک کند. در حال حاضر صنایع به دلیل استفاده از ماشین آلات کهنه و منسوخ با افزایش حقوق کارگران مخالف هستند. چنانچه آن ها تکنولوژی های کارآمد و مدرن را به کار بگیرند، می توانند با ورودی های کمتر از جمله برق و نیروی انسانی محصول بیشتری تولید کنند و در این صورت به افزایش حقوق رضایت می خواهند داد.