گردش مالی صادرات صنعت پوشاک در جهان سالانه به صورت میانگین حدود ۴۰۰ میلیارد دلار است اما به واقع وضعیت پوشاک ایرانی و جایگاه آن در این حجم از سودآوری اقتصادی کجاست؟
پوشاک از محصولات نهایی صنعت نساجی است و نه تنها به یکی از مهم‌ترین نیاز طبیعی انسان‌ها به پوشش پاسخ می‌دهد، بلکه نمادی از فرهنگ هر جامعه به شمار می‌رود.
خوب است بدانید گردش مالی صادرات صنعت پوشاک در جهان سالانه به صورت میانگین حدود 400 میلیارد دلار است وصنعت نساجی 3/6 درصد و صنعت پوشاک 2/3 درصد از کل تجارت جهانی را به خود اختصاص داده‌اند.
روند روبه رشد صنایع پوشاک دنیا بین سال‌های 2005 تا 2010 به وجود رکود و کاهش رشد اقتصادی در عمده کشورهای دنیا، از تب و تاب نیفتاد. چین حدود 34 درصد این بازار را در دست دارد و رتبه اول جهان را داراست.
آمریکا با سهم حدود 2 درصدی (82 میلیارد دلار) از کل واردات پوشاک جهان (آمار سال 2015)، بزرگ‌ترین مصرف کننده و واردکننده پوشاک جهان به شمار می‌رود.
اما وضعیت پوشاک ایرانی با وجود پتانسیل‌های بسیار قوی به دلایل مختلف مساعد ارزیابی نمی‌شود. صنعت پوشاک ایران دو فرصت مهم را از دست داده یعنی واگذاری بیش از 60 درصد از مصرف داخلی به رقیبان خارجی و عدم استفاده از سهم بالقوه صادرات پوشاک.
شاید بهتر باشد برای بهبود این وضعیت، وزارتخانه‌های بازرگانی و صنایع هرساله از هر یک از تشکل‌های صادراتی چند نفر را به نمایشگاه‌های معتبر دنیا اعزام کرده و در سفرهای داخلی و خارجی مقامات و ریاست محترم جمهوری حتماً نمایندگانی از تشکل‌های صادراتی حضور داشته باشند.
صنعت پوشاک به‌عنوان صنعتی استراتژیک می‌تواند بسیاری از مشکلات مانند بیکاری را برطرف نماید و عاملی برای جهش اقتصادی و رشد تولید و درآمد ناخالص ملی باشد مشروط بر این‌که سازوکارهای آن فراهم شود و همگی آن را به‌عنوان یک صنعت باور داشته باشند.