البسکوها احیاشدنی هستند

مجتبی درودیان- رئیس اتحادیه دوزندگان و فروشندگان پیراهن

اگر بخواهیم پوشــاک ایرانی دوباره جایگاه خود را در ســبد خرید خانــوار ایرانی به دســت آورد، بایــد دولت کمــک کند. اما دولتها خودشــان هــم اهمیتی بــه پوشــاک ایرانــی نمیدهند. مثالی میزنم تا بحث روشــنتر شود. بسیاری ازاداره‌های دولتی برای کارکنان خود کت وشلوار یــا مانتو و مقنعه ســفارش می‌دهنــد. اما اغلب مســئولان خرید این‌گونه ســازمانها، به جای خرید پوشــاک ایرانی، نادانســته به فروشندگان محصولات خارجی و درواقع واردکنندگان قانونی یا غیرقانونی محصولات خارجی کمک می‌کنند.

این در حالی است که قطعا کیفیت پوشاک ایرانی از محصولات مشابه چینی بالاتر است. اما چون پوشــاک ایرانی بــا برندهای داخلی خودشــان شــناخته نشــده‌اند، مجبورند بر روی محصول خود، لوگوی برند خارجی معروفی را الصاق کنند تا کالایشان فروخته شــود. این را هم بگویم که تولیدکنندگان ایرانی پوشــاک 100 درصد پارچه خــود را از نســاجیهای داخلی تهیــه می‌کنند. البته شــاید نخی که در این محصولات استفاده میشــود چینی باشد، اما سهم اصلی مواد اولیه تولید پوشاک ایرانی، داخلی است.

وزارت صنعــت در زمینــه تقویت تولید پوشــاک ایرانی قولی به ما نداده اســت. اما به نظر ما اگر بخواهد کمکی به تولیدکنندگان ایرانی کند، باید تعاونیها را احیا کند تا محصول ایرانی با قیمت ارزانتر به دست مشتری برسد. البته اگر در بازار چرخی بزنید شــاهد ارزان‌فروشیهای متعددی خواهیــد بود. خــود من هم نمیدانــم اینگونه تولیدکنندگان چطور امور خــود را میچرخانند.

هزینه تمام‌شــده کالا بیش از چیزی اســت که آنها می‌فروشــند. اما شاید کارگاه‌های این دسته از تولیدکنندگان خانوادگی اداره میشود و از این بابت قیمــت محصول تولیدشده‌شــان کمتر از نمونه‌های مشابه باشد. اتفاقی که در سالهای آینــده شــاهد آن خواهیــم بــود، از دور خــارج شــدن فروشــگاههای کوچک یا در اصطلاح، بوتیک‌هاست. 

فروشگاهه‌ای زنجیره‌ای و بزرگ آرام‌آرام جای فروشگاه‌های کوچکتر را خواهند گرفت. شــاید برندی مثل البسکو تضعیف شده باشد، اما اگر کسی باشد که بتواند این برند را احیا کند، شــاهد تسخیر بازار از سوی فروشگاههای بزرگی مانند البسکو خواهیم بود.