یک تولید کننده پوشاک می‌گوید که ۹۵ درصد نمایندگان برندهای خارجی در ایران متقلب و ۳ درصد متخلف هستند. این بازار متقلبانه فضا و بستر کسب و کار صنعت پوشاک ایران را نیز دچار چالش می کند.
هدف آخر هر نام و نشان تجاری «پرفروش بودن» و «مشهور شدن» است. تمام شرکت هایی که در بخش های متفاوتی از اقتصاد فعالیت دارند، تلاش می کنند که با جذب مشتریان بیشتر، رضایت آن ها را برای مدتی طولانی تری داشته باشند. یکی از این بخش ها که ظرف سال های گذشته به واسطه افزایش تقاضا شدت بیشتری گرفته و پر جنب و جوش ظاهر شده « پوشاک» است.
بر این اساس شرکت های تولید کننده پوشاک در سراسر دنیا در تلاش هستند با طراحی آخرین مدل ها، ذائقه تعداد بیشتری از مردم را تحریک کنند تا به این ترتیب سهم بیشتری از بازار را به دست داشته باشند. به موازات اینکه شرکت های تولید کننده پوشاک تلاش می کنند تا لوگوی شرکت خود را به عنوان یک نام معتبر بر سر زبان ها بیاندازند تا فروش بیشتری را داشته باشند، گروهی از نام و نشان آنان سو استفاده می کنند و پول های کلانی به جیب می زنند.
این اتفاق برای کشورهایی که فضای کسب و کار در آنجا با چالش روبروست از پیچیدگی بیشتری برخوردار است به طوریکه برای مثال در ایران تولیدکننده داخلی باید مراحل زیادی را طی کند تا به شهرت و مقبولیت اجتماعی برسد؛ به خصوص اگر این تولید کننده در حال رقابت با شرکت های خارجی باشد.
موضوعی زمان بر که سبب می شود عده ای سودجو فوری دست به کار شوند از ظرفیت نام و نشان های شناخته شده استفاده کنند و پول خوبی از این راه به دست آورند که بی تردید نمونه عینی این ماجرا را در بخش پوشاک می توان رویت کرد.
متاسفانه طی سال های اخیر تولید پوشاک با رشد منفی مواجه شد و همین کاهش تولید و افزایش قیمت تمام شده به دلیل تحریم ها و عدم به روزرسانی تکنولوژی و طراحی پوشاک، روند واردات پوشاک به کشور را به شدت افزایش داد و پدیده قاچاق نیز به بزرگترین معضل این بخش اقتصادی تبدیل شد.
پدیده ای که در نهایت با راه اندازه سامانه جامع گمرکی رصد شده و حالا در سال پایانی دولت یازدهم نام و نشان هایی که متقلبانه در این عرصه فعالیت کرده اند شناسایی می شوند به طوری که چندی پیش خبرگزاری تسنیم اعلام کرد گمرک بنا دارند نام چند شرکت مختخلف پوشاک را پس از مشخص شدن نتیجه پرونده تخلف دو شرکت معروف صوتی اعلام کند.
در همین خصوص رییس مرکز پژوهش های اتحادیه اصناف گفت: «براساس اعلام رئیس اتحادیه صادرکنندگان پوشاک ترکیه می توان نتیجه گرفت که 99 درصد پوشاک وارداتی از ترکیه قاچاق است.»
همزمان با نگرانی تولیدکنندگان پوشاک کشور، گمرک نیز در راستای حمایت از تولید داخل، چهار شرکت واردکننده پوشاک را پس از طی فرآیند حسابرسی به دلیل تخلفات گمرکی حدود ۴ هزار میلیارد تومان جریمه کرد.
برخی از کارشناسان بازار بر این باورند که اگر تولید داخل توان رقابت با اجناس خارجی را داشتند و یا حتی می‌توانستند کالایی با جنس مرغوب در بازار ارائه دهند، مشتریان کالاهای قاچاق کاهش پیدا می کرد و مردم بیشتر به سمت تولیدات داخل می رفتند اما این در حالی است که تولیدکننده های داخلی از برخی محدودیت‌ها در بازار برای رقابت سالم سخن می گویند.
مجید افتخاری، استاد دانشگاه و تولیدکننده داخلی با حضور در کافه خبر خبرآنلاین در همین رابطه گفت:«در ایران نشان های بسیاری داریم، اما برخی تعریف دقیق آن را نمی دانند و منظورشان از نام و نشان تجاری نداشتن در ایران این است که ما برند جهانی نداریم. علت این است بسیاری از نام و نشان های پوشاک سابقه ای ۱۰۰ الی ۱۵۰ ساله دارند.»
وی ادامه داد: « برند جهانی شدن کار یکی دو روز نیست. زمان و ثروت می خواهد. بسیاری از این برندهایی که سابقه ۱۵۰ ساله دارند در طول این سال ها در بازاری با ظرفیت تقاضای محدود کار کردند و با دستیابی به فروش خوب و ثروت توانستند خود را معرفی کنند.»
افتخاری افزود:«سریع ترین راه برای شناساندن هر محصولی به مردم، تبلیغات است. برخی برندها یک بازار را هدفگذاری می کنند. این بازار در چند حوزه مورد توجه آن برند است. یکی از موضوعات مهم در انتخاب یک بازار دهک های مختلف جامعه از لحاظ درآمد و فرهنگ است.»
این فعال اقتصادی در ادامه با اشاره به عدم تحقیق و هدفگذاری بازارها توسط تولیدکندگان پوشاک ایرانی اظهار کرد: «تعداد زیادی برند خارجی تقلبی در ایران فعالیت می کند که اصالت ندارند. ۹۵ درصد نمایندگان برندهای خارجی در ایران متقلب و ۳ درصد متخلف هستند. بر این اساس مجموع عدد ۹۸ درصدی را برای بازار پوشاک خارجی در ایران ایجاد کرده که این بازار متقلبانه فضا و بستر کسب و کار صنعت پوشاک ایران را نیز دچار چالش می کند.»
این تولیدکننده داخلی در ادامه گفت: «برخی مشتریان به دلیل اینکه فکر می کنند برند خارجی بهتر است اصرار بر خرید پوشاک خارجی دارند. البته من باید تاکید کنم ما با کالای خارجی مشکلی نداریم، اما کالایی که از گمرک و مبانی قانونی عبور کرده و به کشور وارد شود. بر این اساس هم مشتری در بازار می تواند به محصول مد نظر خود دسترسی داشته باشد و هم اقتصاد کشور دچار مشکل و تحمل کالای قاچاق نشود.»
وی تاکید کرد: «هیچ یک از ما تولیدکنندگان داخلی اصرار نمی کنیم که مردم کالای بی کیفیت ایرانی استفاده کنند، این ظلم به مردم است. اما اگر قرار است تولیدکننده ایرانی در کنار تولیدکننده خارجی در بازار رقابت کند باید این بازار شفاف و واقعی باشد. در حالی که کالای قاچاق به دلیل اینکه از مبادی قانونی وارد نشده است از نظر قیمت بازار رقابتی را به انحراف کشانده و تولیدکننده داخلی را با مشکل قیمت گذاری مواجه می کند.»
در همین رابطه رامین جوانرود، یک تولیدکننده پوشاک داخلی دیگر نیز اظهار کرد:«در صنعت پوشاک با یک سرمایه گذاری بسیار کم می توانید ایجاد اشتغال کنید. یکی از موضوعاتی که ما بر آن اصرار داریم این است که قاچاق پوشاک اشتغال در این بخش، اقتصاد را به شدت دچار افت کرده است.»
وی تاکید کرد: « بسیاری از برندهای خارجی هم از کیفیت خاصی برخوردار نیستند و تنها با صرف هزینه های گزاف تبلیغاتی توانستند به محبوبیت در ایران دست یافته و سهم بالایی از بازار را در دست بگیرند.»
این فعال اقتصادی افزود: «ما تولیدکنندگان پوشاک نیاز به تسهیلات بانکی نداریم بلکه تنها می‌خواهیم فضای کسب و کار برای ما محیا شود تا بتوانیم با ایجاد اشتغال و تولید به جایگاه واقعی خود در اقتصاد کشور برسیم.»