استادیار مدرسه مهندسی تندن دانشگاه نیویورک، میگویل مادستیون با همکاری سوفیا هاسنر از موسسه پلی تکنیک فدرال لوزان فرایندی را ابداع کرده اند که به عقیده آن ها از اثرات مخرب زیست محیطی نایلون کم می کند.
به گزارش سرویس ترجمه نساجی امروز، در این فرایند از پنل های خورشیدی برای احیای الکتروشیمیایی اکریلونیتریل(ACN) به ادیپونیتریل(ADN) و هیدروژن استفاده می شود. در بازگشت این ماده به هگزان دی آمین(HDA) که یکی از پیش ماده های نایلون 6و6 است، سنتز می شود.
تولید نایلون یک فرایند انرژی بر بوده و میزان تقاضا برای آن هم زیاد است؛ در حدود 6 میلیون تن در سال. امتیاز پارچه نایلونی از لحاظ شاخص پایایی مواد اولیه(MSI)، 56 است که بیش از 79 درصد از سایر منسوجات بدتر می باشد.
به گزارش سرویس ترجمه نساجی امروز، قطعا راهکارهایی هست تا بتوان این ماده اولیه متداول را تا حدی با سیاره زمین دوست تر کرد. به محض این که این فرایند مورد آزمایش و ارزیابی برای تولید انبوه قرار بگیرد، پتانسیل بسط آن به سایر بخش های صنایع مواد شیمیایی نظیر سنتز موادی مانند آلومینیوم و کلرین نیز فراهم می شود.
جایزه امسال Global Change Award بنیاد اچ اند ام به فرایند تولید پیش ماده نایلون با استفاده از انرژی خورشیدی، آب و ضایعات گیاهی تعلق گرفت.
این جایزه خواهان ایده هایی است که بتوانند به ساخت دوباره کل صنعت مد و پایایی بیشتر آن کمک کنند. در این دوره از جوایز حدود 3000 ایده و طرح وجود داشت. برندگان دیگر این جایزه پروژه های تهیه چرم از انگور و تهیه منسوجات زیستی از کود گاو بودند. برنده 1 میلیون یورویی نیز با رای مردم انتخاب شد. به تمامی برندگان در پیشبرد ایده هایشان در آینده کمک خواهد شد.
به گزارش سرویس ترجمه نساجی امروز،نایلون برای نخستین بار به صورت تصادفی در سال 1930 تولید شد و امروزه در همه جا یافت می شود. این ماده اولیه ترموپلاستیک در کف پوش ها، اجزای قالب گیری شده ماشین و بسته بندی مواد غذایی کاربرد دارد و به طور گسترده ای نیز در پوشاک مورد استفاده قرار می گیرد.