دانشمندان ناسا در حال طراحی پارچه ی فلزی تاری پودی پیشرفته ای برای یک سری موارد کاربردی در فضا هستند برای مثال آنتن های بزرگ و سایر ابزار مشابه چون ماده اولیه این پارچه ها قابل خم شدن است و شکل آن به سرعت تغییر می کند و به عنوان سپر برای سفینه های فضایی در برابر شهاب سنگ ها، لباس فضانوردان و وسیله ای برای گرفتن اشیا بر روی سطح یک سیاره دیگر مناسب است.
به گزارش ناسا کاربرد احتمالی دیگر این پارچه ها در ماهواره های طبیعی است که از این پارچه های می توان در عایق بندی سفینه های فضایی استفاده کرد. همچنین این مواد انعطاف پذیر را می توان بر روی نواحی ناهموار قرار داد و «پاهایی» را ایجاد کرد که یخ زیرین خود را ذوب نمی کنند.
به گزارش سرویس ترجمه نساجی امروز، پولیت کاسیلاس، مهندسی سیستم ها در آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا واقع در پاسادینای ایالت کالیفرنیا رهبری تیم طراحی این پارچه ها را بر عهده دارد. تیم در حال حاضر نمونههای اولیه ای را تولید کرده که مانند یک زره زنجیری با رشته هایی از مربع های نقره ای کوچک می باشد. این پارچه ها با دست دوخته نمی شدند بلکه چاپ و با فناوری های پیشرفته به صورت یک تکه تولید می شدند.
برای تولید پارچه ها باید از روشی تحت عنوان تولید افزودنی که به آن چاپ سه بعدی در مقیاس صنعتی می گویند، استفاده کرد. در روش تولید افزودنی بر خلاف روش های تولید متداول که در آن اجزا به هم جوش داده می شوند، برای ساختن شی مورد نظر مواد اولیه بر روی لایه هایی قرار داده می شوند. به گزارش ناسا این روش باعث کاهش هزینه ها شده و امکان ایجاد مواد اولیه منحصر به فرد را فراهم می کند.
کاسیلاس گفت: ما به این روش چاپ چهار بعدی می گوییم چون می توانیم هم هندسه و هم عملکرد این مواد را چاپ کنیم. اگر در قرن بیستم تولید انبوه داشتیم این روش تولید انبوه عملکرد است.
به گزارش سرویس ترجمه نساجی امروز، به گفته اندرو سافیرو اسکارلوتا از آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا، ساخت یک سفینه فضایی می تواند پیچیده و هزینه بر باشد. ایجاد عملکردهای مختلف در یک ماده اولیه در مراحل مختلف تولید می تواند باعث ارزان تر شدن کل فرایند شود و همچنین راه را برای طرح های جدید باز کند. سافیرو گفت: این تنها مقدمه ای از چیزهای ممکن است. استفاده از اشکال ارگانیک و غیر خطی بدون هزینه اضافی در ساخت سفینه های فضایی منجر به طراحیهای مکانیکی کاراتری می شود.
پارچه های سه بعدی دارای چهار عملکرد اساسی هستند: انعکاس، مدیریت غیر فعال حرارت، قابلیت خم شدن و استحکام کششی. یک طرف پارچه نور را منعکس می کند در حالی که سمت دیگر آن را جذب می کند و پارچه وسیله ای می شود برای کنترل حرارتی. پارچه را می توان به اشکال مختلفی خم کرد و به شکل مورد نظر در آورد در حالی که هم زمان قابلیت تحمل نیروی کششی وارد شده بر آن را نیز دارد.
تیم طراحی قصد دارد پارچه ها را در فضا امتحان کرده و همچنین امکان تولید آن ها در فضا را نیز فراهم کند.
به گزارش سرویس ترجمه نساجی امروز،کاسیلاس همچنین با یک کارگاه تولید سریع نمونه های اولیه از سیستم ها و مفاهیم پیشرفته همکاری می کند. یکی از فناوری های مورد بررسی در این تیم چاپ چهار بعدی است. کاسیلاس می گوید ممکن است فضانوردان در آینده ای دور قادر شوند مواد اولیه مورد نیاز خود را چاپ و حتی مواد اولیه قدیمی را بازیافت کنند.