به یمن بزرگترین تغییر صنعتی در طول یکصد سال گذشته، تولید مجددا به موضوع روز تبدیل شده است.
انقلاب چهارم صنعتی اصطلاحی است که مجمع جهانی اقتصاد تاکید بسیاری بر آن دارد. اصطلاحی که آینه تغییرات فناوری در عصر ما است، نشانهای از ظهور دنیای هوشمند. شرکتها در این دنیای تازه از چه امکاناتی برخوردار میشوند؟ ابزارهای جدید چگونه بر صنایع و اقتصاد تاثیر میگذارند و بعد از تمامی این تغییر و تحولات تا چه اندازه باید نگران از میان رفتن فرصتهای شغلی برای نیروی کار انسانی بود؟ اینها سؤالاتی است که در یکی از مقالات مجمع جهانی اقتصاد به اجمال به آنها پاسخ داده شده است. در اين بخش، ترجمه یکی از مقالاتی را که در نشست شرکتهای پیشروی مجمع جهانی اقتصاد در سال 2017 ارائه شده است میخوانید.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از آینده نگر، به یمن بزرگترین تغییر صنعتی در طول یکصد سال گذشته، تولید مجددا به موضوع روز تبدیل شده است. شغلهاي خانگی در بسیاری از کشورها در جریان جهانی شدن تقریبا از میان رفتهاند، برونسپاری صنعت به دیگر کشورها ممکن است در حال تغییر باشد و روند اتوماسیون هرروزه شغل کارگران بیشتری را تهدید میکند. نحوه تولید و ارائه کالاها و محصولات که موتور محرک اقتصاد ما هستند دیگر هرگز مثل قبل نخواهد بود.
همانگونه که پروفسور کلاوس شوآب در کتابش، «چهارمین انقلاب صنعتی» عنوان کرده است، ما در میانه یک انقلاب صنعتی دیگر هستیم، انقلاب چهارم. انقلاب صنعتی اول نخستین انقلاب صنعتی در اواخر سال 1700 رخ داد (پیدایش کارخانهها)، دومین انقلاب در اوایل قرن بیستم به وقوع پیوست (پیدایش اتومبیلها) و سومین انقلاب مربوط میشود به پس از جنگ جهانی دوم (پیدایش کامپیوترها). نتیجه این انقلابها تولید سریعتر محصولات با ثبات بیشتر بود و محصولاتی که قادر به تولید آنها هستیم مدام در حال پیچیدهتر شدن هستند و ارزش بیشتری برای مصرفکنندگان دارند.
انقلاب صنعتیاي كه هماکنون در حال تجربهاش هستیم و اغلب با عنوان انقلاب صنعتی چهارم خوانده میشود متکی به امکانات پیشرفتهای از جمله تولید هوشمند، استفاده از علم رباتیک، هوش مصنوعی و اینترنت چیزها (اشاره دارد به بسیاری از چیزها شامل اشیا و وسایل محیط پیرامونمان که به شبکه اینترنت متصل شوند و توسط اپلیکیشنهای موجود در تلفنهای هوشمند و تبلت کنترل و مدیریت شوند) است.
این انقلاب چهارم علاوه بر تشویق صنعتگران و تولیدکنندگان برای سرمایهگذاری 267 میلیارد دلاری در حوزه اینترنت چیزها (یا اینترنت اشیا)، در حال ایجاد انقلاب تولید است و میتوان تغییراتی را که به وجود میآورد در پنج حوزه بررسی کرد.
توانایی تماشای 360 درجه
ابزارهاي جدید به شرکتها اجازه میدهند تا موقعیتهای مورد نظرشان را در دنیای مجازی خلق کنند و به آزمایش بگذارند و پروسه طراحی و سرهمكردن یک خط تولید را پیش از اجرا شدن آن در دنیای واقعی، در جهان مجازی شبیهسازی کنند. شبیهسازی مرحله تولید محصول کمک بزرگی است برای صرفهجویی در زمان تولید و این اطمینان را حاصل ميدهد که فرآیند تولید و نتیجه کار همانی است که شرکتها مد نظر دارند.
همچنین در برخی از شرکتها این امکان در دست بررسی است که برای حل مشکلات مرحله تولید از همکاری مجازی هم کمک بگیرند، یعنی از این امکان که آدمهای مختلف از مکانهای مختلف به صورت زنده در جریان تولید قرار بگیرند و با همفکری بتوانند مشکلات پیش رو را حل کنند. این امکان شرایطی را فراهم میکند که یک مهندس در چین با مهندسی از امريكا مشاوره کند، راهحلی بیابد و بعد نظرش را در مورد راهکار پیشنهادی عنوان کند.
به این امکان جدید واقعیت افزوده (augmented reality) میگویند؛ یک نمای فیزیکی زنده، مستقیم یا غیرمستقیم (و معمولاً در تعامل با کاربر) است که میتوان عناصری را به صورت مجازی به آن افزود. یک نمونه ساده این اتفاق در برنامههای ورزشی رخ میدهد.
به عنوان مثال نمایش شماره خط شناگران و نمایش رکورد آنها در پشت هر شناگر که امکان مقایسه به بیننده میدهد، یا نمایش فاصله بازیکن تا دروازه هنگام زدن ضربه آزاد در فوتبال بر مانیتور. این شیوه به سرعت تولید میافزاید و هزینه سفر را برای شرکتها به میزان قابل توجهی کاهش میدهد.
تماشای موج چهارم در نمایش سهبعدی
پرینت سهبعدی هم یکی از آن قابلیتهای موج چهارم صنعتی است که نقش بسزایی در تحول تولید دارد، یک فناوری منحصر به فرد که محصولات ملموس را با استفاده از دستگاهي واحد ارائه میدهد. این یک تغییر بنیادین است چرا که برای چگونه طراحی کردن یک محصول یا قطعه، راهکارهای بیشتری پیش پای شما قرار میدهد.
برای یک دسته خاص از محصولاتی که به صورت معمول نیاز به 6 قطعه دارید، پرینت سهبعدی میتواند همان خروجی را در یک قطعه به شما تحویل دهد بدون اینکه به انجام کارهای ثانویه مانند پیچ کردن قطعات به هم نیازی باشد.
پرینت سهبعدی هم با استفاده از بازیافت پلاستیک، میزان دورریز را کاهش میدهد و هم زمان انتظار برای جایگزینی قطعات و حمل و نقل را کم میکند. تاثیر این ابزار نوین بر طیف وسیعی از محصولات احساس میشود و یکی از نتایج آن پیشرفتهای احتمالی است که در تولیدات مختلفی از اسباببازی گرفته تا لوازم پزشکی حاصل خواهد شد.
تولید پیشرفته به شیوه خودکار
اتوماسیون یا شیوه خودکار یکی دیگر از جنبههای حیاتی آینده صنعتی است. شیوه خودکار سطح بهرهوری و دقتی ورای توان انسانی ارائه میدهد. نسل جدید رباتها نهتنها برنامهنویسی سادهتری دارند بلکه آسانتر از قبل هم میتوان از آنها استفاده کرد، این رباتهای جدید قابلیتهایی نظیر تشخیص صدا و تصویر برای بازسازی پیچیدهترین امور انسانی را دارند.
یکی دیگر از مزایای رباتها این است که دقیقا همان فرمانی را که به آنها داده شده اجرا میکنند، نه کمتر و نه بیشتر. روند خودکار کردن تولید یک سری از مشاغل خستهکننده خط تولید را حذف میکند اما به ازای آن برای نیروی کار آموزشدیده موقعیتهای جدید شغلی خلق میکند.
کارخانههای هوشمند
علاوه بر رباتها و واقعیت مجازی، محیط کارخانهها توسط حسگرهای هوشمند و رایانش ابری (محاسباتی است که توسط گروه بسیاری از سرورهای از راه دور که با یکدیگر در يك شبکه هستند انجام میگیرد که منجر به ذخیرهسازی متمرکز دادهها و دسترسی آنلاین به سرویسها و منابع کامپیوتری میشود.) اداره میشود.
حسگرهای هوشمند میتوانند کارهایی از قبیل تبدیل داده با واحدهای مختلف اندازهگیری، ارتباط با سایر ماشینها، ثبت آمار و بازخوردها و یا ایمن نگاه داشتن محیط کار توسط کار انداختن ماشینآلات به هنگام بروز حادثه را بر عهده بگیرند. همه این مجموعه از طریق سیستم اینترنت اشیا میتواند سهمیه تولید را مورد بررسی قرار دهد، وضعیت اتاقهای کنترل را متعادل نگه دارد و برنامهای برای تعمیرات از پیش تعیینشده ابزار و ماشینها ارائه دهد.
اینترنت اشیا به ما اجازه میدهد که درست سر وقت تصمیمات سنجیده بگیریم، درست مانند سرعتسنجی است که سرعت امروز و دیروز شما را نشان میدهد. رایانش ابری به شرکتها اجازه میدهد اطلاعاتی را که بر کارکرد خط تولید آنها تاثیر میگذارند تجزيه و تحلیل کنند.
دادههای حاصل از سازوکار واقعیت مجازی به اندازه بازخورد مشتریان، تاثیر بزرگی بر بخش تحقیق و توسعه شرکت دارد. از طریق این سازوکار است که میتوان به مشتریان خدمات بهتر را با سرعت بیشتر ارائه داد و در ضمن در هزینهها صرفهجویی کرد.
خیزش رباتها تحت فرمان انسانها
ساخت یک خط تولید بهتر با کمک گرفتن از واقعیت مجازی، رباتها و لوازم هوشمند دیگر سؤالی مهم را پیش روی ما قرار میدهد: نیروی کار در عصر انقلاب صنعتی چهارم چه شکل و مشخصاتی دارد؟ هنوز چالشهای بسیاری بر سر راه این انقلاب صنعتی قرار دارد اما دغدغه اصلی و مشخص بسیاری از آدمها این است که رباتها جای نیروی کار انسانی را بگیرند.
اما واقعیت این است که بخش عمدهای از جریان اتوماسیون برای کارهایی مورد استفاده قرار میگیرد که برای انسانها خطرناک است و یا آنها از پس انجام دادنش برنمیآیند. همین موضوع سبب میشود که رباتها نیروی مکمل کار انسان باشند و نه جایگزین او، به دلیل وجود همین رباتها ما قادر خواهیم بود که خروجی خود را افزایش دهیم.
بازار کار همچنان به انسانهایی نیاز دارد که بتوانند جریان جدید تولید را اداره کنند، رباتها را به کار بیندازند، آنها را برنامهریزی کنند و تعمیرات آنها را بر عهده گیرند.
همانطور که در قرن بیستم کار در مزرعه تبدیل به کار در کارخانه شد، تقریبا تمامی صنایع نیاز به نوع جدیدی از نیروی کار دارد که بتوانند سختافزار، نرمافزار و سیستم عامل بسازند، کسانی که بتوانند سیستمهای خودکار و ربات طراحی کنند و کسانی که بتوانند ابزارهای جدید را تعمیر و نگهداری کنند. نتیجه مستقیم پیشرفت رباتیک و هوش مصنوعی این است که در طول یک دهه آینده، تنها در امريكا نزدیک به 15 میلیون شغل خلق میشود.
افزایش بهرهوری آیندهای روشن را پیش روی صنعت قرار میدهد. تغییر سازوکار شرکتها به شیوه تولید هوشمند باعث صرفهجویی در هزینهها میشود و ما را به سوی سود بیشتر، شغل بیشتر و اقتصاد سالمتر هدایت میکند.