این روزها نشانهای تجاری جایگاه بسیار مهمی در جلب رضایت مشتریان دارند و در واقع ایجادکننده اعتماد مصرفکنندگان به کالاها هستند؛ اما متاسفانه در ایران چندان به لزوم نشانسازی توجه نشده است و توجه نکردن به این مهم در صنعت پوشاک بیش از دیگر صنایع نمود پیدا کرده است.
کارشناسان این حوزه بر این باورند که از آنجایی که تولیدکنندگان بهصورت سنتی تولیدات خود را در بازار عرضه میکنند چندان به نشانسازی نمیپردازند اما اگر خواهان رونق صنعت پوشاک هستیم لازم است که به این مهم توجه ویژه کنیم.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از به گزارش پایگاه خبری گسترش، از اینرو عیسی منصوری معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اعلام کرد در حوزه پوشاک، همکاری مشترک شرکتهای خارجی با ایران آغاز شده است و شرکتهای ترک، ایتالیایی و کانادایی برای همکاری به ایران آمدهاند. در اینجا این پرسش مطرح است که آیا با آغاز فعالیت نشانهای خارجی، صنعت پوشاک در ایران از بین میرود یا برعکس ورود نشانهای خارجی باعث رونق این صنعت خواهد شد؟
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران در پاسخ به این پرسش که آیا ورود نشانهای خارجی در ایران به صنعت پوشاک کشور آسیب وارد میکند میگوید: به نظر من ورود نشانهای خارجی به ایران نه تنها آسیبی به بدنه صنعت پوشاک وارد نمیکند بلکه باعث رشد و بالندگی این صنعت میشود، البته به شرطی که این ورود از راههای قانونی و با تعاریف بینالمللی همراه باشد.
سعید جلالی قدیری با بیان اینکه درحالحاضر به طور عمده ورود پوشاک به کشور بهصورت غیرقانونی انجام میشود، اظهار میکند: متاسفانه این روزها واردات پوشاک بهصورت اظهار اشتباه، کیلویی و بدون مشخص شدن نوع کالا انجام میشود که عمده این اقلام وارداتی بهصورت استوک و بینام و نشان است.
وی در ادامه میگوید: درست اظهار نشدن کالاهای وارداتی نه تنها موجب تضییع حقوق دولت میشود بلکه حقوق مصرفکنندگان را نشانه میرود؛ آنها با تصور اینکه کالای اصلی را خریداری کردهاند، پوشاک خارج از فصل، از رده خارج و یا حتی کالای بینام و نشانی را خریداری میکنند که تنها نام یک نشان روی آن درج شده است.
به گفته دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران، این آشفتگی در بازار، بنیه تولیدکنندگان داخلی را به شدت تضعیف کرده است و آنها با حداقل ظرفیت خود کار میکنند.
نکته قابل توجه این است که با روشنگری تشکلها و تولیدکنندگان پوشاک، نهادهای مسئول تا حد زیادی متوجه اهمیت موضوع شدهاند اما اینکه چرا کار مشخصی درجهت تسریع در برخورد با این فعالیت غیرقانونی نمیشود جای سوال، تعجب و تاسف دارد.
قدیری بابیان اینکه حل بحران قاچاق پوشاک باید با جدیت از سوی مسئولان کشور دنبال شود خاطرنشان میکند: موضوع مبارزه با واردات بیرویه و غیرقانونی مطلبی است که مقامات بلندپایه نظام به دنبال آن هستند.رهبر معظم انقلاب در بیانات نوروز ۹۶ به صراحت مواضع خود را راجع به این موضوع تبیین کردند.
از دید ایشان حجم گسترده قاچاق و واردات غیرقانونی، آزمونی است برای سنجش عملکرد مسئولان مرتبط با این موضوع که امیدواریم سربلند از آن بیرون بیاییم.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران میگوید: نزدیک به یکسال از ابلاغ شیوهنامه واردات پوشاک به کشور میگذرد اما متاسفانه هنوز مسئولان درگیر جلسات بینتیجهاند.
عزیزان باید توجه داشته باشند که دوران سیاستبازی در این موضوع به پایان رسیده و با توجه به موضع صریح رهبر معظم انقلاب نیاز به عملگرایی در این مورد داریم. بدون تردید برای کسب نتیجه مطلوب نیاز به متولیان عملگرا بیش از پیش احساس میشود.
نشانها در ایران فراگیر نشدند
مدیر مرکز پژوهشهای اتحادیه صنف پوشاک در پاسخ به این پرسش که آیا حال نشانهای تجاری پوشاک در ایران را خوب ارزیابی میکنید میگوید: ظرفیت تولید در ایران بسیار خوب است اما متاسفانه هنوز در مفهوم نشان تجاری و برند چندان قوی عمل نکردهایم.
بدون تردید موفقیت یک یا دو نشان را نمیتوان به مثابه فراگیر شدن نشانهای تجاری در ایران قلمداد کرد. محمدجواد صدقآمیز ، راهکارهایی را برای موفقیت نشانها بیان میکند: متاسفانه هنوز در ایران درک درستی از مفهوم نشانسازی تجاری نداریم. برای موفقیت در این مسیر لازم است برنامهریزی دقیقی انجام بدهیم.
به گفته وی اگر میخواهیم در حوزه نشانسازی تجاری موفق عمل کنیم لازم است که تولیدکنندگان دسترسی نظاممند به مواد اولیه داشته باشند، نیروهای انسانی آموزشهای لازم را ببینند، محدودیت قانونی در حوزه برندسازی رفع شود و همچنین بین دستگاههای مسئول در حوزههای فرهنگی و اقتصادی انسجام ایجاد شود.
این مسئول صنفی بااشاره به لزوم واردات پوشاک از مسیرهای قانونی میگوید: به نظر من اگر پوشاک از مسیر قانونی وارد کشور شود آسیبی را متوجه صنعت پوشاک داخلی نمیکند.
درحالحاضر مشکل اصلی صنعت پوشاک ورود بیرویه کالای قاچاق به کشور است زیرا تولیدکنندهای که از مجاری قانونی کالا وارد میکند تعرفه پرداخت میکند، در حالی که واردکننده کالای قاچاق بدون هیچ هزینه و تعرفهای کالا را وارد میکند و اینگونه سودهای قابل توجهی نصیبش میشود.
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا حضور نشانهای خارجی در ایران را مثبت ارزیابی میکنید میگوید: به نظر من حضور نشانهای خارجی در کنار تولیدات ایرانی باعث رونق تولید و افزایش کیفیت کالاهای ایرانی خواهد شد.
درحالحاضر مسئله مهم قاچاق بیرویه پوشاک است که متاسفانه تعادل بازار را برهم زده است و اگر موضوع قاچاق در کشور رفع شود بدون تردید تولیدکننده داخلی توان رقابت با تولیدات مشابه خارجی را پیدا میکند.
این فعال اقتصادی در حوزه اشتغالزایی صنعت پوشاک میگوید: آمار رسمی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی حکایت از ۸۵۰ هزار اشتغال مستقیم در صنعت پوشاک دارد. حتی از دید من این آمار قابلیت افزایش دارد چرا که صنعت پوشاک جزء اشتغالهای پایدار و باکیفیت است و هیچگاه آدمی بینیاز از آن نیست.
وی در پایان بابیان اینکه پوشاک در تمام دنیا یک صنعت اشتغالزا است میگوید: تولیدکنندگان پوشاک توان پرداخت دستمزد بالا را دارند و در اروپا فعالان در این صنعت بهراحتی میانگین حقوق کارگران را پرداخت میکنند.
فضای محدود برای نشانها در ایران
همچنین در این رابطه سومبات هاکوپیان مدیر شرکت واحد صنعتی پوشاک هاکوپیان با بیان اینکه تا امروز در حوزه نشانسازی موفق عمل نکردهایم میگوید: هنوز با ایدهآل خود فاصله زیادی داریم؛ ضمن اینکه وجود یک نشان تجاری معتبر، گواه موفقیت در صنعت پوشاک نیست، بلکه باید در کشور دست کم ۱۰۰نشان موفق در حوزه پوشاک فعالیت کنند تا بتوان ادعا کرد که در حوزه نشانسازی موفق بودهایم.
سخن آخر
کارشناسان صنعت پوشاک بر این باورند که اگر پوشاک از مسیر قانونی وارد کشور شود آسیبی متوجه صنعت پوشاک نخواهد کرد اما ورود کالای قاچاق آسیب جدی به صنعت پوشاک وارد کرده و باعث ورشکستگی و تعطیل شدن بسیاری از کارخانههای نساجی شده است اما اشتغالزایی در صنعت پوشاک لزوم رفع مشکلات آن را دو چندان کرده است.