محمدرضا مقدم- مدیرعامل شرکت کیمیا پلی‌استر قم و عضو هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران
به اعتقاد مدیرعامل شرکت کیمیا پلی‌استر قم، «بی‌انصافی است که بگوییم برجام هیچ تأثیر مثبتی بر بهبود روابط اقتصادی نداشته اما به طور کلی موانع بانکی به طور کامل برطرف نشده‌اند. قطعاً برجام حرکتی مثبت بوده و نقطه امید تمام صنعتگران و فعالان تولیدی و اقتصادی به شمار می‌آید.امیدوارم با تلاش مسئولین امر، بتوانیم مانند تمام صادرکنندگان دنیا، بدون هیچ گونه مشکل و محدودیتی به صادرات کالاهای خود بپردازیم و داد و ستد آزادانه در شرایط برابر داشته باشیم.»
به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز، وی با علام این مطلب که به جرأت اعلام می‌کنم در صورت حمایت دولت در زمینه تولید الیاف پلی‌استر حرف‌های زیادی برای گفتن در بازارهای جهانی داریم؛ اذعان داشت: «مدتی دیگر چهارمین سالگرد وضع قانون آنتی دامپینگ علیه محصولات الیاف پلی استر ایران به پایان می‌رسد و شرکت ساسای ترکیه، مایل به تمدید و اجرای مجدد این قانون می باشد؛ به اعتقاد من مسئولین مربوطه باید واکنش درخور نشان دهند و تن به اجرای مجدد این قانونِ آسیب رسان به تولیدکنندگان ایرانی را ندهند. » متن کامل این مصاحبه از نظرتان می‌گذرد:
*نساجی امروز: بیوگرافی و معرفی شرکت‌های گروه صنعتی گلریز قم
متولد سال1349 در شهر قم هستم. پس از اتمام دوران دبیرستان و خدمت سربازی، به همراه دو برادرم وارد بازار کار شدیم. زمینه فعالیت زنده‌یاد پدرم فروش پارچه، فرش و موکت درجات بود و به تدریج به همراه ایشان از بخش فروشندگی خارج شده و فعالیت در عرصه تولید و صنعت نساجی را آغاز کردیم.
«شرکت ضایعات زنی گلریز قم» اولین واحد تولیدی گروه صنعتی گلریز است که سال ۱۳۷۳ افتتاح شد و محصولات آن عبارتند از لایی‌های دوختی و سوزنی پلی استر، حلاجی انواع الیاف پلی‌استر، الیاف توپی و الیاف حلاجی شده و بازیافت انواع محصولات نساجی. ظرفیت تولید این شرکت 2200 تن می‌باشد.
در ادامه بنا بر نیاز گروه صنعتی گلریز به الیاف پلی استر«شرکت الیاف گلریز قم» در سال ۱۳۸۲ تاسیس شد و زمینه تولید این واحد، تولید الیاف پلی استر سالید خود رنگ و رنگی در دنیر و برش های مختلف بوده و ظرفیت تولید آن 26000 تن در سال می باشد و از مهمترین کاربرد های تولیدات این شرکت در زمینه منسوجات بی بافت – کف پوشها و موکت می باشد.
«شركت پلی‌استر گلريز قم» در سال ۱۳۸۵ به عنوان نخستین تولیدکننده الياف پلی‌استر هالو با ظرفیت 9/000 تن راه‌اندازی شد. این شرکت تولیدکننده انواع الیاف پلی استر هالو و پلی استر سالید می‌باشد که از مهمترین موارد مصرف آن می‌توان به صنایع پر کردنی و خواب ، عروسک سازی ، لایه ترموفیوز ، پوشاک و ... اشاره کرد.
«شرکت کیمیا پلی‌استر قم» سال ۱۳۸۸ در زمینه تولید انواع الیاف پلی‌استر، پلی‌پروپیلن و الیاف دوجزئی (بای‌کامپننت) تأسیس شد و برای اولین بار در کشور توانست به تولید الیاف دو جزئی بپردازد. مهمترین تولیدات این شرکت انواع الیاف پلی‌استر سالید، پلی‌استر هالو، انواع الیاف پلی‌پروپیلن و انواع الیاف دوجزئی (بای‌کامپننت) است که در ریسندگی نخ فرش ماشینی ، موکت و کف‌پوش‌ها، منسوجات بی‌بافت، صنایع پر کردنی و خواب، لایه ترموفیوز و ... کاربرد دارد. ظرفیت تولیدی کیمیا پلی‌استر 26/000 تن در سال می‌باشد.
«شرکت کيان الياف قم» در سال 1388 با هدف توليد الياف کتان تايپ (الياف مورد مصرف در کارخانجات ريسندگی پنبه پلی‌استر) با ظرفیت 200/18 تن فعالیت خود را در زمینه تولید انواع الیاف پلی‌استر و الیاف پلی‌پروپیلن سالید آغاز کرده است که موارد مصرف آن در پوشاک ، کیف و کفش، ریسندگی نخ پلی‌استر و پنبه، منسوجات نبافته، موکت و کف‌پوش‌ها و ... می‌باشد.
«شرکت گلریز پلیمر قم» : فاز اول این شرکت در سال 1388 با ظرفیت 10000 تن سالیانه در زمینه تولید گرانول های پت تکس تایل و گرانول های خاص پت از قبیل لئوملت، آنتی پیل ، کاتیونیک دای ایبل و .... راه اندازی شده و فاز دوم با ظرفیت تولید 62/000 تن در سال1389 راه‌اندازی شد و اولین و تنها تولیدکننده بخش خصوصی گرانول پلی‌اتیلن ترفتالات (گرید بطری) در کشور می‌باشد. محصولات این شرکت با برند « گل پت» علاوه بر عرضه در بازار داخل، صادر نیز می‌شوند.
«شرکت کوشا رنگدانه قم» در سال ۱۳۸۹ با ظرفیت 900 تن در زمینه تولید انواع رنگدانه‌های صنعتی به بهره‌برداری رسید که محصولات آن در بسته بندی آشامیدنی‌ها، انواع پلیمرها، ظروف یکبار مصرف، تولید الیاف و نخ‌های پلی‌استر و BCF قابل مصرف است.
«شرکت کارا صنعت زبده قم» در سال 1392 به عنوان اولین واحد خصوصی تولیدکننده انواع تاپس پلی استر در کشور با ظرفیت 4/000 تن تأسیس شد. محصولات آن عبارتند از تاپس پلی‌استر فاستونی، تاپس پلی‌استر تریکویی، تاپس پلی‌استر نخ‌های فرش و ... که در تولید پارچه‌های فاستونی و پارچه‌های تریکویی، فرش‌های ۱۰۰۰ شانه و ... کاربرد دارد.
«شرکت عطرین نخ قم» با هدف تولید انواع نخ‌های پلی‌استر کشیده شده (FDY) و پلی آمید (PA) در سال ۱۳۹۳ به بهره برداری رسید و در حال حاضر تولیدکننده نخ فیلامنت پلی استر (PES) تکسچره و یا کشیده شده تابدار و تثبیت شده(HS-TFO)، نخ فیلامنت پلی‌استر (PES) تکسچره و یا کشیده‌شده ساده و اینترمینگل (FDY/DTY/ATY) و نخ فیلامنت پلی‌آمید (PA) تکسچره و یا کشیده‌شده ساده و اینترمینگل (FDY/DTY/ATY)قابل مصرف در بافندگی تاری پودی، بافندگی حلقوی-پودی، بافندگی حلقوی- تاری، بافت فرش ماشینی و نخ دوخت و گلدوزی می‌باشد. ظرفیت این مجموعه 100/8 تن است.
سایر شرکت‌های گروه نیز در زمینه تولید ورق‌های صنعتی چندلایه با پلیمرهای متفاوت، تولید انواع خمیر کاغذ، کاغذ چاپ و تحریر و ... مشغول کار هستند. در مجموع 11 شرکت خانوادگی با حدود 2 هزار نفر پرسنل (به صورت مستقیم) به فعالیت می‌پردازند. فعالیت‌های این 11 شرکت، در حوزه نساجی، پتروشیمی، بسته‌بندی و کاغذسازی می‌باشد.
از مهمترین افتخارات و فعالیت‌های ارزنده این گروه صنعتی می‌توان به تأسیس و راه‌اندازی خط تولید الیاف پلی‌استر هالو برای اولین بار در ایران، تأسیس و راه‌اندازی خط تولید الیاف بای کامپننت ( دوجزئی) پت برای اولین بار در ایران، اولین شرکت بخش خصوصی تولید گرانول گرید بطری و گرانولهای تخصصی پت در ایران و اولین تولیدکننده الیاف ظریف 1/2 دنیر کتان تایپ در ایران و راه اندازی مجدد مجموعه صنعتی کاغذ پارس و خروج از ضرر و زیان و رسیدن به سود آوری این مجموعه اشاره کرد.
*نساجی امروز: پس بیشترین سهم تولیدات گروه صنعتی گلریز قم به نساجی اختصاص دارد؟
بله؛ همینطور است باید توجه داشت بخش قابل توجهی از تولیدات پتروشیمی گروه نیز به صنعت نساجی مرتبط می‌باشد.
*نساجی امروز:به حجم تولید گروه صنعتی گلریز قم اشاره نمایید.
حدود 267/300 هزار تن در سال که از این رقم بالغ بر 30 تا 35 هزارتن جنبه صادراتی دارند. از الیاف استیپل پلی‌استر گرفته تا نخ فیلامنت پلی‌استر و همچنین حوزه پتروشیمی گرانولهای PET و خمیر کاغذ و کاغذ و غیروه که ارزش دلاری این محصولات نیز حدود 35-30 میلیون دلار می‌باشد؛ در حال حاضر صادرات مابه 20 کشور اعم از کشورهای همسایه گرفته تا کشورهای آسیای میانه و بخشی از اروپا ادامه دارد.
*نساجی امروز:آیا در زمینه تهیه و تولید چیپس پلی‌استر به مجتمع‌های پتروشیمی از جمله پتروشیمی شهید تندگویان وابستگی دارید؟
در زمینه تولید الیاف کماکان مواد اولیه مورد نیاز خود را از پتروشیمی شهید تندگویان تأمین می‌کنیم. عمده فعالیت پتروشیمی گروه صنعتی گلریز قم در گرید بطری است بنابراین یکی از مشتریان همیشگی این مجتمع پتروشیمی محسوب می‌شویم.
*نساجی امروز:در حال حاضر وضعیت تهیه خوراک از مجتمع‌های پتروشیمی چگونه است و آیا مشکل یا محدودیت خاصی در این زمینه وجود دارد؟
در مجموع وضعیت چندان بدی وجود ندارد البته در ابتدا ایرادات کلی در مورد قیمت‌گذاری‌ها و عرضه‌های مواد اولیه پتروشیمی وجود داشت اما خوشبختانه طی دو سال گذشته با اعمال سیاست های حمایت از تولید داخلی توسط پتروشیمی مذکور مشکلات به حداقل خود رسیده است و در وضعیت قابل قبول می‌باشد.
*نساجی امروز:به صادرات بخشی از محصولات گروه صنعتی گلریز قم اشاره کردید. در حال حاضر صادرات این بخش از صنایع نساجی در چه شرایطی به سر می‌برد؟
حدود 43 کارخانه تولیدکننده الیاف استیپل پلی‌استر در کشور وجود دارد که ظرفیت اسمی و پتانسیل تولیدی آنان بالغ بر 400 هزار تن در سال می‌باشد در حالی‌که به اعتقاد من میزان مصرف در کشور حداکثر 200 الی 250 هزار تن است لذا برای فروش تولید مازاد بر نیاز داخل باید به تقویت بازارهای صادراتی بپردازیم.
گرچه در این رهگذر ما دارای مزیت‌هایی هستیم از قبیل:
مزیت‌های ما تولیدکنندگان الیاف پلی‌استر برخورداری از تامین و دسترس بودن مواد اولیه در داخل کشور بوده و هزینه‌های نسبتاً ارزانتر حمل کالا به کشورهای همسایه، آسیای میانه و حتی بخشی از اروپا می‌باشد و همچنین سرعت عمل و ذخیره زمان برای خریداران
ولی از طرفی هم به اعتقاد من مسائل و مشکلاتی بر سر راه صادرات محصولات نساجی پیش رویمان وجود دارد که به شرح ذیل می‌باشد:
1- قیمت تمام شده بالای کالا و خدمات. زمانی که به مقوله قیمت تمام شده می‌پردازیم، عوامل جانبی متعددی که ریشه در قوانین و سیاستگذاری‌ها و نحوه نادرست اجرای آن دارد مزید بر علت میشود که عرصه صادرات را برای تولیدکنندگان ایرانی تنگ و تنگ‌تر می‌کند مثلاً بالا بودن نرخ بهره تسهیلات بانکی – بالا بودن درصد حق بیمه پرداختی به سازمان تامین اجتماعی – نحوه غلط دریافت مالیات بر ارزش افزوده از تولیدی‌ها و .. با افزایش قیمت تمام شده، رقابت دشوارتر میشود و باید جایگاه و سهم خود را به کشورهای دیگر از جمله چین، کره، مالزی، تایوان، هند، مصر و غیره بدهیم.
2- مسائل و مشکلات به وجود آمده از ناحیه تحریم‌ها که مبادلات بین‌المللی و نقل و انتقال پول و استفاده از تسهیلات بانکی ارزان قیمت خارجی را تقریباً غیرممکن می‌کند. البته بی‌انصافی است که بگوییم برجام هیچ تأثیر مثبتی بر بهبود روابط اقتصادی نداشته اما به طور کلی موانع بانکی به طور کامل برطرف نشده‌اند. قطعاً برجام حرکتی مثبت بوده و نقطه امید تمام صنعتگران و فعالان تولیدی و اقتصادی به شمار می‌آید.امیدوارم با تلاش مسئولین امر، بتوانیم مانند تمام صادرکنندگان دنیا، بدون هیچ گونه مشکل و محدودیتی به صادرات کالاهای خود بپردازیم و داد وستد آزادانه در شرایط برابر داشته باشیم.
3-توافق مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت با بعضی از کشورهای همسایه در قالب انعقاد تعرفه‌های ترجیحی یا قوانین آنتی دامپینگ برخی کشورها علیه واردات محصولات کشور ما (به ویژه در بخش الیاف استیپل پلی‌استر) که در اینجا لازم می‌دانم از زحمات آقای دکتر محمدی-عضو هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران و مدیرعامل گروه صنعتی الیاف ساینا دلیجان - که تلاش‌های بسیاری در جهت رفع و برداشته شدن این معضل به عمل آورده‌اند و در جلسات مختلفی به ارائه اسناد و مدارک پرداخته‌اند تا قانون آنتی دامپینگی که جهت ورود الیاف استیپل به بازار مهم، بالقوه و قابل توجه ترکیه وضع شده، مورد بازنگری قرار گرفته و حذف شود تشکر و قدردانی نمایم. واقعیت این است که میزان مصرف الیاف پلی‌استر استیپل در تمام کشورهای آسیای میانه و سایر همسایگان هم جوار ایران، حتی نصف بازار ترکیه را هم رقم نمی زند؛ پس ترکیه بازار هدف مهمی برای فعالان الیاف پلی‌استر محسوب میشود و از وزارت صمت انتظار داریم تا این قبیل مسائل را به‌صورت کارشناسی‌شده‌تر و دقیق‌تر مورد بررسی قرار دهند.
مدتی دیگر چهارمین سالگرد وضع قانون آنتی دامپینگ علیه محصولات الیاف پلی استر ایران به پایان می‌رسد و شرکت ساسای ترکیه، مایل به تمدید و اجرای مجدد این قانون می باشد؛ به اعتقاد من مسئولین مربوطه باید واکنش درخور نشان دهند و تن به اجرای مجدد این قانونِ آسیب رسان به تولیدکنندگان ایرانی را ندهند.
4- پایین بودن نرخ ارز که به‌صورت فرمایشی و دستوری در اقتصاد کشور ما اجرا میشود نه براساس واقعیت‌های موجود در اقتصاد!!! مانع بزرگی بر سر راه صادرات تولیدات ما می باشد.
*نساجی امروز:محصولات تولید ایران از نظر مسائل کیفی و توجه به استانداردهای بین‌المللی، در بازارهای صادراتی قابل رقابت هستند؟
در مورد الیاف استیپل پلی‌استر باید بگویم اگرچه اکثر تولیدکنندگان این بخش، سابقه بیش از 10 سال فعالیت در این بخش را ندارند و شاید در ابتدای امر نواقص و کمبود‌هایی وجود داشت اما در حال حاضر قادر به تولید پیچیده‌ترین و حسا‌س‌ترین نوع الیاف پلی‌استر از الیاف‌های هالو مورد مصرف صنایع خواب و پر کردنی گرفته تا الیاف بای‌کامپننت دو جزئی گرفته تا الیاف کتان تایپ با بالاترین ظرافت و کیفیت بوده و تولید کنندگان نه تنها توانایی تأمین نیاز بازار داخل را ( از نظر کمّی و کیفی) دارند بلکه توانایی تولید و عرضه به بازارهای خارجی را نیز دارا می‌باشند و به جرأت اعلام می‌کنم در صورت حمایت دولت در زمینه تولید الیاف پلی‌استر حرف‌های زیادی برای گفتن در بازارهای جهانی داریم.
*نساجی امروز:مهمترین رقیبان خارجی ایران در زمینه تولید الیاف پلی‌استر چه کشورهایی هستند؟
کشورهای آسیای شرقی مانند: چین، کره، تایوان، مالزی، هند و ... کماکان رقیب جدی ما محسوب می‌شوند و به تازگی کشور مصر از آفریقا را نیز، هیچ‌گاه نمی‌توان نادیده گرفت، زیرا تعرفه واردات از مصر در خیلی از کشور های مصرف کننده الیاف پلی استر صفر می‌باشد.
*نساجی امروز:مزیت آنان قیمت تمام شده پایین است؟
بله... در کشوری که تسهیلات بانکی بسیار ارزان‌قیمت 3 الی 4 درصدی و نرخ ارز کارشناسی شده و بسته‌های تشویقی موثر و سازنده در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌گیرد، طبیعی است قیمت تمام شده آنان منطقی و رقابت‌پذیر و پایین باشد.
*نساجی امروز:یعنی مشکل تولیدکنندگان الیاف پلی‌استر در ایران، فقدان بسته‌های حمایتی و تشویقی دولت است؟ مدیران بخش خصوصی از نظر شاخصه‌هایی مانند نوع و سطح مدیریت، توجه به بهره‌وری نیروی کار، استانداردسازی تولیدات و ... هیچ سهمی در افزایش قیمت تمام شده محصولات ندارند؟!
عنایت داشته باشید بسته های تشویقی دولت برای تولید کنندگان اولویت اول فعالان حوزه صنعت و تولید نیست بلکه موضوع اصلی و تاثیر‌گذار سیاست‌های کلان مملکتی و نحوه اجرای آن است . به اعتقاد من یک بخش از مشکلات به سیاستگذاری‌های کلان و تصمیم‌گیری‌های دولتمردان ارتباط دارد؛ برای مثال ممکن است دولت توجیهاتی برای بالا نگه داشتن بهره‌های تسهیلات بانکی و سود سپرده‌ها جهت فرار از ایجاد تورم و ... داشته باشد زیرا در غیر این‌صورت مردم به تزریق سپرده‌های خود به بازار ترغیب می‌شوند که ممکن است این سپرده تبدیل به سکه، ارز، ملک و ... شود که دولت به دلیل تجربه ناموفق سال‌های گذشته، از بروز این امر نگران است؛ بنابراین بهره بانکی را بالا نگه می‌دارد و این مستقیماً به ضرر تولید می باشد و ...
بنا بر این مشکلات سر راه تولید ریشه در دو بخش دارند:
1- مشکلات ناشی از سیاست‌های کلان کشور: این قبیل مسائلی که گریبانگیر حوزه تولید و صنعت شده اند و شامل مواردی مانند مسائل مربوط به تحریم‌ها، پایین نگه داشتن نرخ ارز به‌دلیل ترس از ایجاد تورم، بالا نگه‌داشتن نرخ بهره بانکی باز هم به‌دلیل ترس از ایجاد تورم و شاید هم خالی بودن صندوق بانک‌ها برای عودت سپرده های مردم و ... می‌ّباشند که تولیدکنندگان بخش خصوصی هیچ نقشی در ایجاد این مشکلات ندارند و صرفاً از آن آسیب می‌بینند! و این قبیل مسائل مستقیماً ناشی از سیاست گذاریها و تصمیم گیریهای دولت حاصل می شود.
2- مشکلات ناشی از عملکرد بدنه اجرایی دولت مانند سازمان‌های تأمین اجتماعی، بیمه، مالیات، دارایی، سازمان حفاظت محیط زیست، تعزیرات حکومتی، گمرکات و .... برخی از سازمان‌های دولتی نه تنها کمکی به بهبود وضعیت تولید نمی‌کنند بلکه به اصطلاح خواسته و نا خواسته چوب هم لای چرخ تولید می‌گذارند! برای مثال در وزارت اقتصاد و دارایی، مالیات بر ارزش افزوده که باید از مصرف‌کننده نهایی گرفته شود، از تولیدکننده اخذ می‌گردد یا به جای شناسایی مودیان جدید و مالیات‌گریزان، علی‌رغم وجود رکود سنگین در بازار، از مودیان شناخته شده و معتبر قبلی با افزایش 30 الی 40 درصدی، مالیات نسبت به سال‌های گذشته دریافت میشود.
چرا اجرای مالیات بر ارزش افزوده به صورت معکوس اجرا میشود؟ چرا مانند سایر کشورها، مالیات بر ارزش افزوده از مصرف‌کننده نهایی آغاز و به تولیدکننده ختم نمی‌شود؟! تحمیل پرداخت مالیات بر ارزش افزوده به دوش تولیدکننده سود را از بین می‌برد و کم کم زیان انباشته، حاصل شده و توقف واحد تولیدی و بیکاری صدها نیروی انسانی را به همراه خواهد داشت؛ بیکاری نیز عامل اصلی بزهکاری‌های اجتماعی و افزایش جرم و جنایت خواهد بود و قص علی هذا و...
بازنگری و بهانه‌جویی در پرونده‌های تسویه شده سال‌های قبل شرکت‌ها و مطالبه مالیات مجدد از تولیدکنندگان و عدم استرداد به موقع مالیات بر ارزش افزوده صادرات به صادرکنندگان نیز از سایر مشکلاتی است که این وزارت دارایی و امور اقتصادی برای صنعتگران به وجود آورده است.
سیستم بانکی هم یکی دیگر از مشکلات تولیدکنندگان را رقم می‌زند. مدیران بانک‌ها برخلاف مصوبات شورای عالی پول و اعتبار، اقدام به مسدود کردن بخشی از وام دریافت‌کنندگان تسهیلات بانکی در قالب سپرده‌گذاری بدون سود می‌کنند که این امر موجب گران شدن نرخ وام تولیدکنندگان و قیمت تمام شده پول میشود.
عدم پرداخت سریع یارانه تسهیلات صادرات محور و همچنین صدور دسته چک و دادن اعتبار به اشخاص فاقد صلاحیت (که امنیت و اعتبار مالی بازار داد و ستد را خدشه‌دار می‌کنند) را نیز باید به چالش‌های بانکی افزود.
در بخش سازمان تأمین اجتماعی و اداره کار هم باید به تصویب قوانین دست و پاگیر و غیرقابل اجرا اشاره کنم. مثلاً مشمول شدن قانون مشاغل سخت و زیان‌آور بر صنعت نساجی یا طرح طبقه‌بندی مشاغل یا لزوم انعقاد قراردادهای بلندمدت کاری جهت امنیت شغلی کارگران و قوانینی از این دست در شرایط نا به سامان کنونی اقتصاد، زیان بار و غیر قابل اجراست.
در سازمان‌های نظارتی مانند گمرک نیز با چالش‌هایی مواجهیم. باید در راستای حمایت از تولید داخلی، شاهد مبارزه جدی با قاچاق کالا و کم اظهاری و بداظهاری و ... باشیم.
در مجموع باید بپذیریم در کشوری که نرخ بهره تسهیلات بانکی بالاست، خطوط تبادلات مالی در عرصه بین‌المللی به دلیل تحریم کماکان محدود است، نرخ ارز به‌صورت دستوری پایین نگه داشته میشود، وزارت دارایی فشارهای طاقت‌فرسا بر دوش تولیدکنندگان وارد می‌کند، سازمان‌هایی مانند تأمین اجتماعی، اداره کار، سازمان محیط زیست و... شرایط روز اقتصاد را ملاک قرار نمی‌دهند و با تصویب قوانین ضد تولید و دست و پاگیر هر روز بر مشکلات تولیدکنندگان می‌افزایند و دولت هیچ نوع بسته حمایتی در خور توجه و یارانه‌ای قابل قبول در حوزه‌های مختلف مانند انرژی یا جوایز صادراتی برای تولیدکنندگان قائل نیست؛ نمی‌توان تولید قابل ملاحظه داشت یا اشتغالزایی قابل توجهی به وجود آورد.
پر واضح است که ارتقاء سطح دانش مدیریتی و پرسنلی و استاندارد سازی تولیدات و ارتقاء بهروری نیروی کار و به روز رسانی تکنولوژی تولید و مسائلی از این دست تاثیر بسزایی در کاهش قیمت تمام شده خواهد داشت ولی باز هم بنده تکرار می کنم انجام این موارد در اولویت دوم قرار داشته و پس از رفع موانع ذکر شده فوق‌الذکر امکان پذیر خواهد بود و بایستی بستر انجام موضوع ارتقاء دانش مدیریتی و استاندارد سازی و بهروری ایجاد شده باشد.
*نساجی امروز:قطعاً دولتمردان ( دولت به معنای کلی نه یک دولت خاص) نسبت به مسائل و مشکلات تولید، آمار و اطلاعات بیشتر و دقیق‌تر از ما (تولیدکنندگان و اصحاب رسانه) دارند. شاید باید پرسید آیا عزم و تصمیم راسخی برای رفع این مشکلات وجود دارد؟!
فکر می‌کنم گوش شنوایی وجود ندارد. برای مثال در تمام جلسات رفع موانع تولید که در سطح استانها با حضور مقامات ارشد دولتی و اداری و مسئولین سازمان‌ها و ارگانهای مختلف با حضور فعالان عرصه صنعت و تولید به وفور برگزار میشود همگی شکایت و مشکلات تولیدکنندگان و صنعتگران را می‌شنوند و همه ی موارد را تأیید می‌کنند اما نکته جالب اینجاست که پس از اتمام جلسه و بازگشت به محل خدمت و نشستن پشت میزهای خود، متاسفانه هنوز وجود دارند مدیرانی که حراست و صیانت از میز و پُست خود یا منافع وزارتخانه‌ای و نهادی خود را به منافع ملی ترجیح می‌دهند. به همین دلیل از هدف اصلی که مصوبات جلسات همفکری و عارضه‌یابی هست منحرف می‌شوند و اقدام موثری در راستای رفع موانع و مشکلات صنعت و تولید انجام نمی‌دهند.
به عقیده من فعالان صنعتی، مسئولان دولتی، صاحبنظران، کارشناسان و ... دردها را تشخیص می‌دهند و نکته مغفول و مبهمی در این زمینه وجود ندارد اما با تکیه بر تجارب چندین ساله تولیدی، صنعتی و تشکلی به این نتیجه رسیده‌‌ام که ایراد کار در تشخیص معایب، نقصان‌ها و موانع نیست بلکه ترجیح دادن منافع فردی یا سازمانی بر منافع عمومی و ملی است. یا عدم اعتماد برخی اعضای کارگروه به دیگر اعضا می‌باشد زمانی که پشت میزهای خود قرار می‌گیریم، گویا تمام مسائل مطرح شده در جلسات به فراموشی سپرده میشود و به هیچ عنوان حاضر نیستیم زیر بار اقدامی برویم که منافع شخصی و ارگانی ما را تهدید کند.
به هر حال خیلی کشورها دوران رکود اقتصادی را تجربه کرده‌اند و بر اساس تعصب، اتحاد و اعتمادی که به همدیگر دارند، مشکلات را حل کرده‌اند و به رشد و توسعه اقتصادی و صنعتی برگشته اند. متأسفانه در کشور ما، مسائل در سطح جلسات عنوان میشود اما پس از اتمام جلسه، هر کدام دنبال کار خود می‌رویم و اقدام خاصی در جهت اجرا و عملیاتی نمودن مفاد جلسه صورت نمی‌گیرد؛ به همین دلیل سال‌هاست که دور باطلی را مرتب تکرار می‌کنیم و باز سر جای اول خود قرار می‌گیریم!
*نساجی امروز:علی‌رغم تمام مسائل و چالش‌های تولید که اشاره کردید؛ پیش‌بینی شما به‌عنوان یک تولیدکننده و صنعتگر از چشم‌انداز صنعت نساجی کشور چیست؟
بزرگ‌ترین و ارزشمندترین دارایی هر صنعتی، نیروهای انسانی (اعم از سرمایه‌گذاران، مدیران، کارآفرینان و کارگران) آن است. معتقدم فعالان اقتصادی در عرصه تولید و صنعت، با وجود این همه مشکلات و موانع همین که «وجود دارند» و میدان را خالی نکرده‌اند، به این معناست که انسان‌های باهوش، فعال و تلاشگری هستند که توانسته‌اند مقاومت نمایند و هنوز هم در این شرایط دشوار به تولید ادامه دهند؛ بنابراین با مشخص شدن موانع و معضلات بر سر راه تولید و با همدلی و همکاری می‌توان بر تمام این مشکلات فائق آمد و اقتصادی پویا و زنده را به وجود آورد. باید اتحادی میان دولتمردان، بدنه دولت و بخش‌های اجرایی با فعالان اقتصادی ایجاد شود و همدیگر را باور کنیم؛ متأسفانه به همدیگر اعتماد نداریم تا زیر ساخت های بازسازی و تغییر و تحول اساسی را در صنعت نساجی بوجود آوریم و این صنعت را به جایگاه اصلی خود که اشتغال زا ترین و در عین حال ارزانترین نوع اشتغالزایست برسانیم و من اطمینان دارم با رفع موانع اصلی بر سر راه .... به این هدف خواهیم رسید.
*نساجی امروز:یعنی بخش دولتی به خصوصی‌ها اعتماد ندارد؟
بله... در بسیاری از اوقات آنچه بر زبان جاری میشود با آنچه در دل نهان است، یکی نیست و همین، ریشه بسیاری از مشکلات ماست. نزدیک به چهار دهه پس از انقلاب، هر چه جلوتر می‌رویم انعطاف و خوشبینی آن دسته از افرادی‌که ابتدای انقلاب نسبت به سرمایه‌گذاران بسیار بدبین بودند، در حال افزایش است. گویی این واقعیت پذیرفته شده است که لزوماً سرمایه‌داران و سرمایه‌گذاران، انسان‌های استثمارگری نیستند بلکه میشود ایشان را نیز جزء نیروهای مثبت جامعه محسوب کرد و در صورت تفکر عمیق‌تر به این نتیجه می¬رسیم که جامعه نیازمند وجود سرمایه‌گذاران است زیرا چرخ‌های اقتصادی کشور به قدرت همت و زحمت این قبیل افراد هم نیاز مبرم دارد.
متأسفانه نگاه‌های توأم با شک و تردید نسبت به فعالان بخش خصوصی به طور کامل از بین نرفته است و در ادارات و سازمان‌های دولتی این نگاه همچنان وجود دارد. برای مثال وقتی با وزارت دارایی تمام مسائل و مشکلات خود را در میان می‌گذاریم، مسئول مرتبط سخنان ما را می‌شنود و تاحدود زیادی آنها را تایید می کند اما زمانی که از اتاق وی خارج می‌شویم، با خود فکر می‌کند که این تولیدکننده، متمول و سرمایه‌دار است پس باید مبالغ بیشتری از وی بگیریم در غیر این‌صورت موفق به احقاق حقوق قشر ضعیف و کم در آمد جامعه نشده‌ایم و از این قبیل تفکرات بدبینانه و.... در صورتی‌که باید مسیری فراهم شود تا این نگاه با شک و تردید بعضی از مسئولین به فعالان صنعت و تولید از بین برود. ای کاش روزی برسد تا همه در هر جایگاه سازمانی و شغلی که هستیم به یکدیگر اعتماد کنیم.
*نساجی امروز:از سال 1373 تاکنون، موفق به راه‌اندازی 11 شرکت تولیدی شده‌اید، رمز موفقیت این گروه صنعتی در شرایطی که رکود و وضعیت نامطلوب اقتصادی، مانع تداوم تولید بسیاری از واحدهای تولیدی میشود، را در چه مواردی می‌دانید؟
به عقیده بنده به روز بودن و جا نماندن از بازار روز یکی از اصلی ترین رمز پایداری شرکت هاست بدین معنی که تولیدات نوین و منحصر به فرد داشتن رمز دوام و پایداری در روزهای سخت بازار است همانطور که در اوایل عرایضم اشاره کردم حدود نیمی از کارخانجات این گروه صنعتی برای اولین بار تولید محصولاتی را در ایران آغاز نموده اند که من قبل تولید این محصولات در ایران وجود نداشته است.
اما در نگاه کلی همیشه رمز موفقیت تلاش و پشتکار است. هر کسی در هر رشته‌ای تلاش و پشتکار داشته باشد به موفقیت دست خواهد یافت. بسیاری از بنیانگذاران و مدیران برندهای معتبر و مشهور جهانی، در مسیر فعالیت خود حتی شکست‌هایی را تجربه کرده‌اند اما این شکست‌ها هیچ‌گاه موجب توقف یا تردید آنها در ادامه فعالیتشان نشده انسانی که شکست می‌خورد لزوماً نابود نشده است بلکه میتواند با تغییر و اصلاح مجدداً شروع به حرکت کرده و به موفقیت برسد.
در مورد افزایش تعداد شرکت‌های گروه صنعتی گلریز قم هم بدون بزرگ‌نمایی یا اغراق باید عنوان کنم تمام درآمدها و سرمایه‌های ناشی از فعالیت هر شرکت را صرف تولید کرده‌ایم و هیچ‌گاه سرمایه خود را از تولید خارج نکرده‌ایم تا به برج‌سازی و ... بپردازیم.
عملکرد ما کاملاً شفاف و روشن است و از همان راهی که درآمد کسب می‌کنیم در همان راه هم خرج می‌کنیم. به هر حال دو هزار نفر به صورت مستقیم از طریق گروه صنعتی گلریز امرار معاش می‌کنند و افتخار می‌کنم هیچ‌یک از لحظات زندگیم به بطالت و بیهودگی سپری نشده و زیرسایه زحمات و تلاش‌های زنده‌یاد پدرم به تولید ادامه دادم.
ایشان به معنای واقعی کلمه، اسوه و نمونه بارز یک مرد تلاشگر و کارآفرین بودند، من و برادرانم نیز در این مکتب بزرگ شده‌ایم و از صبح زود تا پاسی از شب مشغول کار و تلاش در عرصه تولید بوده‌ایم. نسبت به آینده شغل صنعت نساجی، به هیچ وجه نومید و مأیوس نیستیم و علی‌رغم تمام کاستی‌ها و مشکلات سر راه، همچنان پرتوان و با انگیزه سرپا ایستاده‌ایم و در صورت بهبود شرایط، به بازار داخل اکتفا نکرده محدود نخواهیم شد و با افتخار، محصولات خود را به چهارگوشه جهان صادر کرده و خواهیم کرد.
*نساجی امروز:مطلب نهایی
همانطور که اشاره شد گروه صنعتی گلریز قم در صنعت نساجی، پتروشیمی، کاغذسازی و بسته‌بندی به فعالیت می‌پردازد اما علاقه، دغدغه و تمرکزمان، صنعت نساجی است و دلیل اصلی ورود به عرصه پتروشیمی، تأمین مواد اولیه موردنیاز نساجی می‌باشد.
بنده سخن نهایی را با آرزوهایم به پایان می رسانم: امیدوارم بین فعالان اقتصادی و سرمایه گذاران و مسئولین دولتی و اداری و ارگانهای مربوطه همواره فضای صمیمانه و توام با اعتماد و همدلی بیشتری وجود داشته باشد و همچنین دولتمردان و قانون گذاران در اتخاذ سیاست های کلان مملکتی و وضع قوانین اقتصادی و بانکی کشور مسیری را پیش پای فعالان اقتصادی و عموم مردم بگذارند که ریشه میل به سپرده گذاری که خود منشاء راحت طلبی و سکون و راکد شدن موتور فعالیت و سازندگی مملکت است را بخشکانند و به جای آن به مرور با هدایت سرمایه های مردمی بطرف بازار کار و تولید حرکت ارزشمندی در جهت اشتغالزایی برای جوانان این مرز و بوم نمایند.
به امید آن روز