دبیر اتاق مشترک بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران و ترکیه الگو برداری از ايجاد بازارچههای مرزی را که مربوط به چهل سال گذشته در ویتنام و چین بوده و هم اکنون در حال اجرا در ایران است را ناکارامد عنوان کرد.
سید جلال ابراهیمی با بیان اینکه در حدود 40 سال پیش، پس از جنگ جهانی دوم میان چین و ویتنام قراردادی امضا شد تا بتوانند به راحتی تجارت مرزی را انجام دهند، گفت: در شرایط بعد از جنگ جهانی توان رفع نیازهای دو منطقه ای مرزی حایل بین ویتنام و چین توسط بازارچههاي مرزی تامین می شد.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از عصر اقتصاد، وي با عنوان اينكه تشكيل بازارچههاي مرزی پس از جنگ با توجه به نبود امکانات کشاورزی و شرایط نامطلوب كشت و زرع که ناشی از جنگ بوده إيجاد شده بود ،افزود: در شرایط جنگ ویتنام تجارت مرزی عامل شد تا مقداری از شرایط معيشتي طرفهای دو سوی مرز ویتنام و چین بهبود پیدا کند و به حداقل نیازها برسند.
ابراهيمي افزود: در حال حاضر در این دو کشور نيز بازارچههای مرزی وجود ندارد.
وي ادامه داد: كشور ما با الگوبرداري از اين كشورها تجارت مرزی را با عناوين مختلفي همچون حملهاي چمدانی، اعطا کارتهای پیله وری، طوافان مرزی و ايجاد بازارچههای مرزی انجام مي دهد.
دبیر اتاق مشترک بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران و ترکیه با تاكيد بر اينكه به طور مثال در پل دشت آذربایجان غربی در قسمتی از مناطق آزاد اکثر افراد بدهکار مالیاتی و ممنوع الخروج هستند، گفت: درحال حاضر در بسیاری از مناطق کارت پیل وری مرزی خرید و فروش شده و تجار که از آن استفاده می کنند و مالیات برای صاحبان کارت نوشته می شود.
وي ادامه داد: بدهکاران مالیاتی پیلهوران و طوافان مرزی ای هستند که تجار از کارتهای آنها به دفعات استفاده کرده و سودهای کلان برده اند و به صاحبان اصلی کارت مبالغ کمی را پرداخت کرده اند.
ابراهيمي با عنوان اينكه افرادی که تحصیلات و اطلاعات کمی دارند و گذران زندگی خود را با حمل بار بر روی دوش خود انجام می دهد آگاهیهای لازم بازرگانی نداشته و نمی توانند تجارت كنند.
دبير اتاق بازرگاني ايران و تركيه با عنوان اينكه پيله وران تاجر نيستند ،گفت: ایجاد بازارچههای مرزی درد پیله وران را دوا نمی کند و این مساله صرفا به مشکلات کولبران اضافه می کند چرا که آگاهی به تجارت ندارند و افراد دیگر کارت آنها را اجاره می کنند و از مزایای آن استفاده و مالیات و عوارض و حقوق گمرکی برای صاحبان کارت نوشته می شود.
وي ادامه داد: اگر قرار است به کولبران کمک شود نبایستی تجارت را زیر سوال ببریم، تجارت خود یک فن پیچیده، قاعده دار و تابع مقررات و قوانین است.
وي گفت: كولبراني كه كول بري ميكردهاند هم اكنون كولبر مالياتي و تنشهاي ناشي از تجارتي شده اند كه از آن آگاهي ندارند؛ اگر قرار است به كولبران كمك شود راههاي متعددی وجود دارد.
ابراهیمی ادامه داد: در اين راستا دولت مي تواند روشهاي ديگری را براي اشتغال اين افراد جايگزين كند، پرداخت یارانه و ايجاد اشتغال واحدهاي توليدي می تواند از راهکارهای آن باشد اما ایجاد بازارچههای مرزی که مدت زمان زیادی است در جهان منسوخ شده، راهکار مناسبی نیست. در اين طرح نه پيله ور منتفع مي شود و نه مرز نشين.
وی همچنین در خصوص مناطق آزاد گفت: در روح قانوني مناطق آزاد، پيله وري و ایجاد بازارچههای مرزی جایی ندارد، مناطق ازاد مناطق بالقوه و بالفعلي برای واردات كالا و فروش است.
ابراهیمی گفت: تعداد زياد كولبران كه در بعضي مواقع برخي حتي سواد خواندن و نوشتن ندارند و اعطا كارت از ديدگاه بنده يك سم است. افراد مبتلا به عوارض خريد و فروشي خواهند شد كه فرصت طلبان از كارت آنها استفاده و به نام صاحبان كارت ثبت مي شود.
دبیر اتاق بازرگانی ایران و ترکیه ادامه داد: دولت روشهاي دیگری را پس از بررسي و مطالعه و صلاح جامعه اجرايي كند.
وی در پایان گفت: در مرزهای ایران و ترکیه بازاچه مرزي نخواهيم داشت و تاكنون نیز نداشته ايم.