اشتغال غیر رسمی در حالی که سهم کمی از اقتصاد را تشکیل می‌داد اما بر اساس آمار ارائه‌شده از سوی مسوولان در حال حاضر دو برابر مشاغل رسمی شده است.
آمار رسمی از ایجاد اشتغال هر چند به زعم مسوولان و مراکز رسمی ارائه آمار، از رشد اشتغال حکایت دارد اما واقعیت این است که این آمار در جامعه خود را نشان نمی‌دهد.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از مهر، گزارشات میدانی حاکی از آن است که آمار رشد اشتغال برای جامعه قابل پذیرش نیست و به این ترتیب عموما با پدیده بی‌اعتمادی مردم به آمار مربوط به نیروی کار مواجه هستیم چرا که معتقدند آماری که مراکز رسمی درباره فرصت‌های شغلی جدید ایجاد شده ارائه می‌دهند، بیشتر از واقعیتی است که در جامعه لمس می‌شود.
اشتغال غیررسمی چیست
اما موضوعی که مسوولان در زمان ارائه آمار اشتغال باید نسبت به آن حساسیت داشته باشند، توجه به شاخص اشتغال غیررسمی است؛ اشتغال غیررسمی به افراد شاغلی گفته می‌شود که هر چند در آمار شاغلان قرار می‌گیرند اما تحت پوشش بیمه‌های حمایتی درمانی و بازنشستگی قرار ندارند در عین حال از سوی نهادهای نظارتی مورد بازرسی قرار نمی‌گیرند. در تعاریف آماری از این مشاغل به عنوان «اشتغال غیررسمی» یاد می‌شود.
از سوی دیگر در حالی که در اقتصاد ایران باید حداکثر معادل ۳۰ درصد از جمعیت شاغل رسمی، نیروی کار غیررسمی وجود داشته باشد اما طی چند سال گذشته نرخ اشتغال غیررسمی و رسمی برابر شده است.
بنابراین آمار رسمی اشتغال، مجموع جمعیت شاغل رسمی و غیررسمی کشور را شامل می‌شود و همین امر باعث شده آمار اشتغالزایی برای جامعه تقریبا قابل پذیرش نباشد و انتقاد عمومی از ناهمخوانی آمار رسمی اشتغال و آنچه در واقعیت مشاهده می‌شود وجود داشته باشد.
طبق بررسی آمار نتایج نیروی کار، در بازه زمانی تابستان ۹۵ تا تابستان امسال، به جمعیت شاغل کشور ۷۹۵ هزار و۵۲۲ نفر اضافه شده است که با تفکیک نوع اشتغال، نیمی از این افراد تحت عنوان نیروی کار غیررسمی فعالیت می‌کنند.
به عبارتی، کمتر از ۴۰۰ هزار نفر از نیروی کار کشور به صورت رسمی در حال فعالیت هستند؛ موضوعی که علی ربیعی وزیر کار نیز اخیرا به آن اشاره کرد.
به گفته وزیر کار «طی شش ماهه نخست سال‌جاری حدود ۳۵۰ هزار دفترچه جدید بیمه تامین اجتماعی صادر شده و با توجه به نسبت برابر شغل رسمی به شغل غیررسمی، به همین میزان، اشتغال غیررسمی در کشور ایجاد شده است.»
نرخ بالای اشتغال غیررسمی به عنوان یکی از چالش‌های بازار کار، کیفیت اشتغال را کاهش داده است. به این ترتیب نیمی از جمعیتی که سالانه جذب بازار کار می‌شوند هر چند شاغل هستند اما به دلیل محرومیت از برخی حمایت‌ها با نارضایتی شغلی مواجه می‌شوند.
عوامل پیدایش اشتغال غیررسمی
در همین زمینه حمید حاج‌اسماعیلی، کارشناس بازار کار ضمن اشاره به اینکه وقتی شغلی ارتباط کاملا سازمانی و رسمی با سازمان‌های مرتبط از جمله ارگان‌های ناظر در حوزه بازار کار ندارد شغل غیررسمی تلقی می‌شود گفت: شغل غیررسمی شغلی است که شناسنامه آن به درستی مشخص نیست. ضمن اینکه کارفرمای مشخصی ندارد و ارتباط سازمانی دقیقی با سازمان‌های مربوطه مانند بیمه، مالیات و سازمان‌های صنفی ندارد. در عین حال از نظارت کافی در بازار کار برخوردار نیست.
این کارشناس بازار کار ادامه داد: زمانی مشاغل غیررسمی در بازار کار رشد می‌کنند که بازار کار دچار رکود می‌شود یعنی رکود در بازار کار مستعدکننده بازار غیررسمی است و به صورت طبیعی وقتی بازار ما از رونق می‌افتد و دچار مشکلات رسمی و قانونی می‌شود مشاغل غیررسمی در بازار کار رونق می‌یابد.
وی درباره علت افزایش مشاغل غیررسمی در بازار کار افزود: یکی از علل آن ناشی از شرایط سختی است که در بازار کار ایجاد شده به طوری که چند سالی است که دچار رکود در بازار کار شدیم و بازار کار رسمی ما هر روز کوچک‌تر شده است.
یکی دیگر از دلایلی که بازار رسمی در چنین شرایطی کوچک می‌شود و در مقابل بازار غیررسمی شکل می‌گیرد این است که درآمد و سودآوری در بازار غیررسمی به دلیل نداشتن هزینه‌های بیمه، مالیات، عوارض، اجاره و... بالاتر از درآمد در بازار رسمی است.
حاج‌اسماعیلی در پاسخ به سوالی مبنی بر عوامل رشد بازار غیررسمی در اقتصاد ادامه داد: اقتصاد دولتی به خودی خود شرایط را برای بازار غیررسمی فراهم می‌کند.
در طول حدود چهار دهه گذشته با وجود اجرای پنج برنامه توسعه‌ای و شعارهای متعددی که سیاستگذاران مبنی بر افزایش مشارکت مردم در اقتصاد و واگذاری به بخش خصوصی می‌دهند اما متاسفانه عملا نتیجه‌ای حاصل نشده و بازار دولتی بزرگ‌تر و فربه‌تر شده و فعالیت‌های بخش خصوصی کاهش یافته است.
این کارشناس بازار کار، ادامه داد: در کنار این مسایل نتوانستیم بستر لازم برای مشارکت بخش خصوصی را فراهم کنیم. مادامی که چارچوب‌های قانونی را در بازار کار فراهم نکنیم بازار بخش خصوصی به صورت رسمی شکل نمی‌گیرد.
نکته دوم اینکه واسطه‌گری، دلالی و بازار سیاه از ابتدا در بازار کار کشور وجود داشته و ساماندهی نشده است. به دلیل اینکه دولت‌ها نتوانستند برنامه منسجمی در خصوص ساماندهی بازار کار تدوین کنند متاسفانه طی چهار دهه گذشته نه تنها بازار واسطه‌گری در بازار کار کشور کاهش پیدا نکرد بلکه گسترش یافت.
حاج‌اسماعیلی در بخش دیگری از اظهاراتش با بیان اینکه بخش قابل توجهی از اقتصاد کشور «اقتصاد خدماتی» است گفت: طی دو تا سه دهه گذشته بخش قابل توجهی از اشتغال کشور در بخش خدمات بوده و همین اقتصاد خدماتی مستعدکننده فعالیت‌های دلالی و واسطه‌گری است که نتوانستیم یک تغییر جهت اساسی در این زمینه ایجاد کنیم. بنابراین اقتصاد خدماتی هم می‌تواند به افزایش بازار غیررسمی دامن بزند.
این کارشناس بازار کار البته معتقد است، نمی‌توان در اقتصادهای سالم دنیا اشتغال غیررسمی را منکر شد؛ حتی در دولت‌های مختلف وعده‌هایی مانند نرخ بیکاری صفر درصدی ارائه می‌شد در حالی که این اظهارات غیرفنی و غیر‌کارشناسی است.
هیچ اقتصاد پویا و خوبی وجود ندارد که بازار غیررسمی و بیکاری در آن وجود نداشته باشد بنابراین فعالیت‌های غیررسمی هیچ‌گاه به صفر نمی‌رسد اما در دولت‌های مختلف در دنیا برای اینکه افراد شاغل در بازار رسمی سرمایه کافی ندارند و نمی‌توانند ارتباطات منطقی با سازمان‌های رسمی مانند بیمه و مالیات برقرار کنند این مشاغل ساماندهی می‌شوند و نظارت‌های غیرمستقیم بر این فعالیت‌ها دارند.
وی همچنین گفت: یکی دیگر از چالش‌های بازار کار نبود آمار از مشاغل غیررسمی است. به این ترتیب که این مشاغل در قالب میزان اشتغال ایجاد شده ارائه می‌شوند و این موضوع ناشی از نبود سامانه جامع بازار کار است.