طرح سنسورهای نوری در لباس در پایان‌نامه کارشناسی ارشد طراحی لباس فیروزه غریبی تهرانی دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی قائم‌شهربا استاد راهنما دکتر عبدالرسول مقسم بررسی شد.
دکتر عبدالرسول مقسم عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد قائم شهر در این باره گفت: «برای هزاران سال تزئینات لباس که بخش الحاقی و تکمیلی آن محسوب میشود با نقش مایه‌ها و روش های مشابه به‌کار گرفته شده است که در سال‌های اخیر ابداع سامانه‌های هوشمند و بکارگیری آن در سایر صنایع از جمله نساجی و پوشاک، افقی نوع به روی متخصصان این رشته گشوده است.»
وی افزود: «لباس هوشمند شاید یک کالای لوکس و سرگرم کننده ارزیابی شود تا یک نیاز جدی اما باید اعتراف کرد با وجود اینکه برخی از حوزه‌های کاربرد این لباس ها بیشتر جنبه سرگرمی داشته، اما کاربردهای جدی هم برای لباس های هوشمند در نظر گرفته شده است.»
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از خبرگزاری آنا، مقسم ادامه داد: «کاربردهایی که می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کمک شایانی کند تاکنون در ایران و در دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی معدودی اهمیت این موضوع را درک کرده‌اند و تلاش‌های صورت گرفته محدود بوده است و تنها چند مرکز تحقیقاتی در دانشگاه‌ها متولی پژوهش فناوری هوشمند در حوزه پوشاک و منسوجات هستند.»
وی خاطرنشان کرد: «در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، مراکز بزرگ پژوهشی سرمایه گذار فناوری هوشمند در منسوجات و پوشاک هستند.»
مقسم هدف اولیه و انگیزه اصلی شکل‌گیری این پژوهش را ایجاد بستری پژوهشی، آموزشی، هنری و اجرایی در زمینه خلاقانه، ترویج دانش و بینش نوآورانه با استفاده از فناوری الکترونیک در رشته طراحی پارچه و لباس بیان کرد.
عضو هیأت علمی واحد قائم‌شهر تصریح کرد: «در این پژوهش با استفاده از سیستم نوری هوشمند و بکارگیری دیودهای ساطع کننده نور به همراه سایر ملزومات به منظور ارایه سبک جدیدی از تزئینات در لباس مجلسی بانوان تمرکز شده است که هر یک از نقاط نورانی ایجاد شده در لباس از دیدگاه تجسمی یک عنصر بصری محسوب می شوند که به لحاظ زیبایی شناسی می توانند نقش تزیین به خود بگیرند.»
استاد راهنمای این پایان‌نامه ادامه داد: «نقطه‌های نورانی می‌توانند نقش پارچه را بازی کنند که با انواع رودوزی‌ها، چاپ و نقاشی روی پارچه و یا موارد مشابه به وجود می‌آیند و نقاط نورانی بخشهایی از پارچه لباس را روشن می‌کنند رنگ این نقاط با تغییر میزان شدت نور محیط که از سوی سنسور شناسایی میشود تغییر کرده و با تنوع رنگی جذابیت بصری ایجاد می کند.»
مقسم با بیان اینکه اکنون، هزینه تهیه و تولید پوشاک هوشمند احتمالاً آن را فراتر از دسترس صنعت مد قرار می‌دهد، کمبود امکانات فنی نظیر عدم وجود صنایع الکترونیک نرم و انعطاف‌پذیر و قطعات مینیاتوری و فناوری های تولید فرآورده های جدید را از موانع بخش عملی این پژوهش عنوان کرد.
عضو هیأت علمی واحد قائم‌شهر مشکلات فنی و اتصالی را یکی از مسائل عمده موجود در لباس‌های الکترونیکی مدرن دانست و گفت: «اگر بتوان فناوری الکتریکی و نوری را به درستی و با موفقیت در پوشاک تعبیه کرد بین صنعت پوشاک و الکترونیک تعاملی به معنای واقعی به لحاظ فنی امکانپذیر شده و یک محصول سودمند تولید میشود که با این وجود اقدام نسبتاً گسترده پژوهشی در کشورهای توسعه یافته، فعالیتهای صنعتی و تجاری هنوز در ابتدای راه خود قرار دارند.»
مقسم افزود: «نتایج تحقیق حاضر افق تازه‌های را در منظر طراحان لباس ایرانی و دانشجویان رشته طراحی پارچه و لباس قرار خواهد داد و آگاهی را در مورد تأثیر فناوری در عرصه مد و پوشاک افزایش می‌دهد و افراد را با کاربردهای نوآورانه این فناوری در حوزه‌های مختلف بهداشت و درمان، ایمنی و نظامی، ورزش، مد و غیره آشنا می‌سازد.»