هرچند طبق آخرین گزارشهای منتشر شده وضعیت تولید در شهرکهای صنعتی نسبت به گذشته شرایط بهتری را تجربه میکنند، اما حقیقت این است که هنوز هم بسیاری از واحدهای تولیدی که در شهرکهای صنعتی مستقر هستند با مشکلات زیادی مواجه هستند.
کارشناسان میگویند که مشکلات مالی و تامین نقدینگی مورد نیاز برای تولید هنوز هم بزرگترین مشکل واحدهای تولیدی هستند. در این میان آنطور که آخرین گزارشهای رسمی منتشر شده درباره فعالیت واحدهای تولیدی مستقر در شهرکهای صنعتی نشان میدهد، نزدیک به 20 درصد این واحدها در شرایط تعطیل قرار دارند.
20 درصد صنایع شهرکهای صنعتی تعطیلند
براساس این گزارش واحدهای فعال مستقر در شهرکها و نواحی صنعتی به تعداد ۳۳ هزار و ۱۲ واحد و معادل ۷۹.۸ درصد از مجموع واحدهای تولیدی در این مناطق است. این در حالی است که تعداد واحدهای غیرفعال مستقر در شهرکها و نواحی صنعتی برابر با ۷۸۷۵ واحد و معادل ۱۹.۲ درصد از واحدهای تولیدی در مناطق مذکور است.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از ایسنا، ظرفیت تولید واحدهای فعال مستقر در شهرکها و نواحی صنعتی نشان میدهد که تعداد واحدهای با ظرفیت کمتر از ۵۰ درصد برابر است با ۱۱ هزار و ۸۱۷ واحد و معادل ۳۵.۷ درصد است.
همچنین تعداد واحدهایی که ظرفیت تولید آنها بین ۵۰ تا ۷۰ درصد است برابر با ۱۴ هزار و ۵۵ واحد و معادل ۴۲.۵ درصد است. علاوه بر این تعداد واحدهایی که ظرفیت تولید آنها بیشتر از ۷۰ درصد برآورد شده برابر با ۷۱۴۰ مورد و معادل ۲۱.۸ درصد واحدهای فعال مستقر در شهرکها و نواحی صنعتی است.
براساس گزارش که منتشر کرد، دلایل تعطیلی واحدهای غیرفعال تحت عنوان کمبود نقدینگی (۷۰ درصد)، فقدان بازار (۱۹ درصد)، اختلاف شرکا (۴.۲ درصد)، تامین مواد اولیه (۳.۳ درصد)، تامین ماشینآلات (۱.۷ درصد) و سایر موارد نیز (۱.۷۱ درصد) اعلام شده است.
این در حالی است که تعداد واحدهایی که به دلیل کمبود نقدینگی، فقدان بازار، اختلاف شرکا، تامین مواد اولیه، تامین ماشینآلات و سایر موارد تعطیل شدهاند به ترتیب برابر با ۵۵۰۴، ۱۴۸۶، ۳۳۶، ۲۷۳، ۱۳۵ و ۱۴۱ مورد تعیین شده است.
در مورد تعداد طرحهای مستقر در شهرکها و نواحی صنعتی باید خاطر نشان کرد که جمعا ۲۹ هزار و ۵۶۱ طرح در این نقاط وجود دارد که تعداد طرحهای فعال برابر با ۱۳ هزار و ۷۵۵ مورد و معادل ۴۶ درصد و نیز طرحهای غیرفعال برابر با ۱۵ هزار و ۸۰۶ مورد و معادل ۵۴ درصد است.
مشکلات واحدهای تولیدی شهرک صنعتی
در این میان برخی کارشناسان اقتصادی معتقدند که یکی از بزرگترین مشکلات موجود در فضای اقتصاد کشور، تعطیلی بنگاهها و رکود است که صنعت کشور با آن روبهرو شده است. با این حساب میتوان گفت که تلاش برای خروج از رکود مهمترین برنامهای است که باید از سوی وزارت صنعت در دولت دوازدهم در دستور کار مسئولان امر قرار بگیرد.
در همین ارتباط احسان جنتیفرد، کارشناس اقتصادی درخصوص وضعیت شرکتهای کوچک و متوسط صنعتی گفت: با توجه به جایگاه و اهمیت ویژه شرکتهای کوچک و متوسط در اقتصاد، بررسی دلایلی که میتوانند زمینههای حذف شرکتهای کوچک و متوسط را فراهم آورند، یک ضرورت برای مسئولان اقتصادی دولت است. در واقع ورود بنگاههای اقتصادی به عرصه اقتصاد همواره بهعنوان معیاری اصلی برای سنجش عملکرد هر بخش یا منطقه محسوب میشود.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: در حالیکه برخی که فعالیت شرکتها در مقیاس کوچکتر را پیشنهاد میکنند، گروهی دیگر بر این باورند که شرکتهای بزرگ به دلیل استفاده از صرفههای ناشی از مقیاس بر بنگاههای کوچک ارجحیت دارند.
در اقتصاد، ساختار بازار یکی از ابتداییترین مبانی است که بر مبنای آن هر بازار در طیفی بین رقابت کامل تا انحصار کامل قرار میگیرد و اندازه بهینه تولید مفهومی است که با توجه به ساختار بازاری که در آن قرار گرفته است تعیین میشود. اهمیت اندازه بهینه از آن جهت است که با مقایسه اندازه موجود در هر بنگاه با اندازه بهینه میتوان به ظرفیتهای ممکن از حیث اشتغال، تولید و ارزش افزوده دست پیدا کرد.
جنتیفرد اضافه کرد: در ادبیات اقتصادی سطحی از تولید که در آن از صرفهای مقیاس بهطور کامل استفاده میشود و هزینه متوسط در حداقل خود باشد را سطح تولید بهینه یا حداقل اندازه کارا مینامند.
این کارشناس اقتصادی در ادامه با اشاره به اشتغالزایی در شرکتهای کوچک و متوسط گفت: یکی از مباحثی که در ارتباط با شرکتهای کوچک و متوسط بیشتر مطرح میشود تاسیس و راهاندازی و تکثرگرایی بیش از حد شرکتهای کوچک و متوسط در صنایع مختلف به منظور اشتغالزایی و کاهش نرخ بیکاری در شهرهای مختلف در کشور است.
جنتیفرد در پایان با اشاره به روشهای کلان مدیریتی در اداره شرکتهای کوچک و متوسط گفت: برای بنگاههای کوچک و متوسط ضروری است با تشخیص اندازه بهینه تولید در زمینه فعالیتی خود در جهت پیشرفت تلاش کنند تا بتوانند از ویژگیهای صرفه به مقیاس تولید خود بهرهمند شوند.