از مدیران کشورهای توسعه یافته برای همکاری دعوت کنیم. با بخش خصوصی بیشتر همفکری کنیم، با اجرای قانون بهبود مستمر فضای کسب وکار مشکلات درونی اقتصاد را کم کنیم و به مسائل اقتصادی با عینک سیاسی نگاه نکنیم.
احمد پورفلاح-رییس اتاق مشترک ایران و ایتالیا
انتظارات فعالان اقتصادی از برجام به حق زیاد بود. در نخستین روزهای پس از برجام با هجوم نفس گیر گروه ها و هیئت های خارجی رو به رو شدیم که حتی تعیین قرار ملاقات برای آن ها با مسئولان کشور به سختی انجام می شد اما تغییرات سیاسی در آمریکا علاقمندان به سرمایه گذاری در ایران را دچار تردید کرد. رفت و آمد هیئت ها به تدریج کاهش یافت و قراردادهای قطعی یا MOU به مرحله اجرا نرسید.
بانک های رده بالای خارجی به دلیل بده بستان هایشان با جهان غرب و به طور مشخص آمریکا در عمل از پذیرش ال سی ایران خودداری کردند. هرچند بانک های درجه 2 و 3 دنیا با بخش خصوصی و دولتی ایران همکاریهایی را آغاز کردند اما پیامدهای آن در حد انتظارات اقتصاد بزرگ ایران نبود. اکنون به طور مویرگی چنین ارتباطاتی برقرار است و اگر تا پایان اردی بهشت ماه به مشکلی نخوریم، یعنی اروپایی ها با وجود خروج آمریکا از برجام با این کشور همراه نشوند، حرکت رو به جلوی اقتصاد ایران با وجود سرعت پایین آن ادامه پیدا می کند.
در شرایط کنونی اندیشمندان ایران باید با همفکری و هم اندیشی به تعامل سازنده با دنیا روی بیاورند تا اجماع جهانی علیه ایران شکل نگیرد. به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از اتاق تهران، در این بین توصیه همیشگی این است که دولت ها به پارامترهای اقتصادی سیاسی نگاه نکنند. امیدواریم در سال 97 بخش خصوصی بیش از گذشته توسط دولت و حاکمیت به رسمیت شناخته شود و در هسته های تصمیم گیری از همفکری فعالان بخش خصوصی استفاده کنند. اطمینان دارم که با اجرای 50 درصد از قانمون بهبود مستمر فضای کسب وکار بسیاری از مشکلات درونی اقتصاد ایران حل خواهد شد و از سوی دیگر دولتمردان و سیاستمداران باید به تعامل با دنیا براساس بازی بُرد-بُرد فکر کنند.
وجود 10 درصد از ذخایر دنیا در کشوری که یک درصد از جمیعت جهان در آن زندگی می کنند، نسل جوان و توانمند، موقعیت سوق الجیشی مناسب و جاذبه های گردشگری مختلف به خصوص تشخیص 15 اقلیم از 18 اقلیم گردشگری شناخته شده در دنیا در یک سرزمین پارامتر های مثبت در اقتصاد ایران است که با حکمرانی تعقل به بهره برداری از آن ها می رسیم. اما نباید فراموش کرد که هر که هر خودرویی هرچقدر پیشرفته به راننده خوب نیاز دارد. در زمینه استفاده از فرصت های اقتصادی فوق العاده ایران به مدیران توانمند نیاز داریم. همانطور که از کشورهای مختلف مربی ورزشی دعوت می کنیم، می توانیم برای مدیریت درست منابع هم از مدیران کشورهای توسعه یافته دعوت به همکاری کنیم تا به نسل جوان ایران دانش مدیریت را بیاموزند.