عمادالدین كبیری- مدیرعامل شركت بافت كبیر جزه - در گفت‌وگو با رادیو اقتصاد اذعان داشت: بین 20 تا 30 درصد پوشاک موردنیاز کشور توسط واحدهای داخلی تأمین می‌شود و 70 درصد آن وارداتی است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا صنعت نساجی، یک صنعت استراتژیک محسوب می‌شود یا خیر، گفت: هنگام تولد، اولین صنعتی که مورد استفاده انسان قرار می‌گیرد، نساجی است و پس از مرگ نیز تنها صنعتی که با انسان می‌ماند (کفن)، نساجی می‌باشد پس این صنعت، بسیار مهم و استراتژیک محسوب می‌شود.
به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز، عمادالدین كبیری گفت: قیمت یک کیلو پنبه در مزرعه حدود 2 دلار، یک کیلو نخ 4 دلار ، یک کیلو پارچه 6 دلار و قیمت یک کیلو لباس 50تا100 دلار است، آیا صنعتی را چنین استراتژیک و دارای ارزش افزوده بسیار بالا سراغ دارید؟
وی ادامه داد: انسان‌ها بدون خوردن غذا می‌توانند از منزل بیرون آیند اما قطعاً بدون پوشاک (پوشش) هرگز نمی‌توانند از منازل خود خارج شوند این نکته به خوبی بیانگر اهمیت و جایگاه ارزشمند صنعت نساجی و پوشاک است.
به گفته مدیرعامل شركت بافت كبیر جزه ، صنعت نساجی در دهه‌های50، 60 و اواسط دهه 70 رو به رشد بود اما به دلایلی مانند افزایش بی‌رویه سرمایه‌گذاری در صنعت ساختمان و روند صعودی واردات غیرقانونی منسوجات و پوشاک (عمدتاً بی‌کیفیت) به کشور، صنعت نساجی ایران با مشکلات جدی روبرو شد، این روند ادامه داشت تا در دهه 90 با راه‌اندازی واحدهای تولیدی مدرن، ارائه محصولات باکیفیت توسط تولیدکنندگان (به ویژه در بخش پوشاک) و حمایت‌های آقای مهندس نعمت‌زاده- وزیر سابق صنعت- از صنعت نساجی و پوشاک، این صنعت روند رو به احیاء خود را پیمود و در مسیر رشد و توسعه گام برمی‌دارد.
وی یادآور شد: در زمینه تولید پنبه، ایران یکی از کشورهای صاحب‌نام تولیدکننده پنبه محسوب می‌شد اما بالا رفتن ارزش زمین‌های کشاورزی و عدم مقرون به صرفه بودن کشت پنبه از نظر کشاورزان، کمبود منابع آب و ... باعث شد دشت‌های پنبه به ویلا و منازل مسکونی و واحدهای تجاری تبدیل شود و در حال حاضر 10 درصد از پنبه موردنیاز واحدهای نساجی توسط پنبه‌‌های داخلی و مابقی از سایر کشورها تأمین می‌شود.
کبیری با اعلام این مطلب که 90 درصد الیاف مصرفی صنعت نساجی (طبیعی و مصنوعی) وارداتی است، افزود: طی 10 سال اخیر صنعت ریسندگی و بافندگی کشور به پیشرفت‌های خوبی رسیده‌اند و کارخانه‌های مدرن و به روز متعددی فعالیت خود را با ماشین‌آلات و تکنولوژی‌های جدید آغاز کرده‌اند، بسیاری از کارخانه‌ها نیز به نوسازی و بازسازی خطوط تولید پرداختند.
وی خاطرنشان کرد: ما (تولیدکنندگان) هیچ‌گاه از مردم انتظار نداریم که چشمان خود را به روی کالاهای خارجی باکیفیت در بازار ببندند و کالای تولید داخل را با هر قیمت و کیفیتی بخرند! اما معتقدیم مصرف‌کنندگان باید به دنبال کالای مرغوب ایرانی باشند.
به گفته این فعال نساجی، کشورهای توسعه یافته صنعتی مانند آلمان، ایتالیا، فرانسه و ... در مقطعی از زمان درگیر جنگ جهانی شدند اما به مدد برنامه‌ریزی در جهت رشد و توسعه صنعت استراتژیک و اشتغالزای نساجی و پوشاک، به قطب صنعت دنیا تبدیل شده‌اند و بسیاری از برندهای مطرح و معتبر دنیا، متعلق به کشورهای مذکور هستند.
کبیری گفت: طی گفت‌وگو با رئیس اتحادیه نساجی و پوشاک ترکیه، وی اعلام کرد از اواسط دهه 80 میلادی، تدوین استراتژی صنعت نساجی و پوشاک ترکیه آغاز شد و در حال حاضر به صنعت مادر این کشور تبدیل شده است.
به‌اعتقاد مدیرعامل کبیر بافت جزه، وقتی خوب تولید کنیم، واردات رسمی و قانونی هیچ اشکالی ندارد و چه بهتر که محصولات خارجی نیز وارد بازار کشور شوند تا کیفیت خوب و قیمت مناسب تولیدات داخلی بر همگان مشخص شود؛ ضمن این‌که زمینه رقابت سالم میان تولیدات داخلی و خارجی نیز به وجود خواهد آمد.
وی ادامه داد: در حال حاضر پوشاک ایرانی به کشورهایی مانند آذربایجان، عمان، عراق، الجزایر و... صادر می‌شود و برخی از تولیدکنندگان ایرانی نیز تا چند سال پیش به کشورهای اروپایی از جمله ایتالیا صادرات داشتند اما متأسفانه مردم نسبت به توانمندی‌ها و قابلیت‌های صنعت نساجی و پوشاک کشور آگاهی چندانی ندارد.
کبیری ابراز داشت: نباید محصولات خود را به بازار کشورهای همسایه محدود کنیم. بازار کشورهای آفریقایی مانند الجزایر جای کار بسیاری دارد کما این‌که ترکیه، صادرات خوبی به این کشور دارد.
مدیرعامل بافت کبیر جزه اذعان داشت: دولت می‌تواند با همکاری وزارت امور خارجه، سفیران و رایزنان اقتصادی ایران در خارج کشور به معرفی قابلیت‌های تولیدات و محصولات ایرانی به بازارهای جهانی بپردازد.
«فرهنگ‌سازی مصرف کالاهای باکیفیت ایرانی از طریق رسانه‌های عمومی»، «ارائه تسهیلات در قالب وام‌های کم بهره به صنعت»، «برگزاری جلسات مشترک میان تولیدکنندگان با تجار و عرضه‌کنندگان کالاهای خارجی که عمدتاً با کیفیت بالای تولیدات ایرانی آشنایی چندانی ندارند و تلاش برای ایجاد تعامل و همکاری مشترک میان آنها»، از مواردی هستند که به اعتقاد وی، دولت می‌تواند در راستای حمایت از تولیدات ایرانی انجام دهد.
به گفته کبیری، «اصلاح ساختار فروش»، «آموزش نیروهای انسانی» و «آشنایی و به‌کارگیری تکنولوژی‌های روز دنیا در خطوط تولید»، نیز از وظایف تولیدکنندگان جهت معرفی کالاهای باکیفیت داخلی به مصرف‌کنندگان است.
وی در پایان ابراز امیدواری کرد روزی فرا برسد که مصرف‌کنندگان ایرانی به کالاهای تولید داخل اعتماد نمایند.