برق مراکز صنعتی را قطع نکنید! همراه با قطع شدن برق منازل در بسیاری از شهرهای کشور، برق و آب مراکز صنعتی نیز بدون در نظر گرفتن تبعات آن قطع می‌شود.
از ابتدای سال‌جاری مسوولان وزارت صنعت، معدن و تجارت بر این نظر تکیه داشتند که تدابیری دارند که می‌توانند در سال 97 به بسیاری از بنگاه‌ها کمک و زمینه اشتغال بیش از 500 هزار نفر را در این بخش‌ها فراهم کنند.
وزارت صنعت، معدن و تجارت در اولویت‌های اعلامی خود برای بخش‌های اقتصادی مرتبط با خودش اعلام کرده که واحدهای تولیدی کوچک و واحدهایی که دارای مزیت نسبی هستند در سال 97 مورد توجه خواهند بود.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از جهان صنعت، ولی از ابتدای سال تاکنون هر روز صنعت با یک تراژدی جدیدی روبه‌رو شده است؛ از گرانی نرخ ارز تا کمبود مواد اولیه و اعلام لیست سیاه واردات و حالا قطع برق و آب مراکز صنعتی و تولیدی!
در سال‌های اخیر که تورم در کشور بالا رفت و به رکود تورمی منجر شد، بسیاری از واحدهای تولیدی اعم از بنگاه‌های کوچک، متوسط و بزرگ قدرت فعالیت خود را به مرور از دست دادند. دولت یازدهم و دوازدهم نیز با تمرکز بر مهار تورم و فراموش کردن رکود، کمک چندانی به واحدهای صنعتی، معدنی و تولیدی نکرد. بنگاه‌های اقتصادی در هر کدام از این بخش‌ها نیازهای مربوط به خود را دارند.
مسابقه میان دولت و کشورهای تحریم‌کننده ایران
این روزها با گرم شدن هوا، پیک مصرف برق کشور به ۵۵ هزار و ۴۳۲ مگاوات رسیده آن هم در شرایطی که تولید نیروگاه‌های برق‌آبی کاهش یافته است و تجهیزات انتقال برق نیز زمانی که مصرف برق از حدی بیشتر شود، پاسخگوی کل تقاضاها نیست.
این قطعی‌ها از سه‌شنبه پنجم تیرماه آغاز شد. قطع برق منازل شاید به نوعی می‌تواند نقشی در کاهش مصرف داشته باشد و کمکی برای هدایت این انرژی به سمت بخش‌های صنعتی ولی متاسفانه با قطع شدن برق منازل در بیشتر شهرهای کشور، شاهد خاموشی برق صنایع هم شده‌ایم.
از این رو خاموشی‌های پی در پی صنایع و مراکز تولیدی مشکلات این بخش‌ها را افزایش داده و قطعا تبعات زیادی را برجای می‌گذارد. در همین رابطه رضا جلالی، مدیرعامل سابق مجتمع سراسری هیات امنای شهرک‌های صنعتی با گلایه از اینکه با توجه به وجود هجمه مشکلات بر صنایع چرا باید برق مورد نیاز این بخش قطع شود به صراحت اعلام کرد: هر روز حلقه فعالیت‌های اقتصادی و صنعتی برای کارآفرینان و صنعتگران تنگ‌تر می‌شود. به نظر می‌رسد مسابقه‌ای میان دولت و کشورهای تحریم‌کننده ایران به راه افتاده که کدام یک شانه تولید در کشور را به زمین می‌زنند که دولت برنده است.
جلالی ادامه داد: اداره امور شهرک‌های صنعتی، موضوعی است که امروز به چالشی برای صنعتگران تبدیل شده است. هر روز واحدهای صنایع مستقر در شهرک‌های صنعتی با مشکلات جدید یا تکرار معضلات گذشته روبه‌رو می‌شود. امسال نیز با توجه به رکود در صنعت کشور بازهم تصمیم به قطع برق و آب این مراکز گرفته شده است.
وی ادامه داد: با چه قانون و مجوزی برق صنایع را قطع می‌کنند. چرا با چوب لای چرخ تولید گذاشتن انتظار محقق شدن شعار حمایت از تولید ملی را سر می‌دهند.
جلالی با تاکید بر اینکه با این اقدامات هر ساله با شکل و روش‌های متفاوت واحدهای صنعتی را از عرصه تولید دورتر می‌کنند گفت: در حال حاضر با وجود مشکلات عدیده‌ای که گریبان بخش صنعت را گرفته بسیاری از واحدهای صنعتی تعطیل و فقط 30درصد از واحدهای صنعتی مستقر در شهرک‌ها با ظرفیت اسمی 30 درصد مشغول فعالیت هستند.
کارشناس صنعتی ادامه داد: اینها قصد نابودی کامل صنعت و تولید را دارند چراکه هیچ جای دنیا در بدترین شرایط آب و هوایی، برق صنایع خود را قطع نمی‌کنند.
جلالی گفت : بارها اعضای شهرک‌های صنعتی استان تهران پیگیر رسیدگی به این موضوع از وزارت صنعت، سازمان صنایع کوچک و مجلس شورای اسلامی شده‌اند اما هنوز در این زمینه به نتیجه‌ای نرسیده‌اند.
به گفته مدیرعامل سابق مجتمع سراسری هیات امنای شهرک‌های صنعتی، معنای خصوصی‌سازی این است که اداره امور، مالکیت و تصمیم‌سازی‌ها به بخش‌خصوصی واگذار شود اما اقدامی که اکنون در شهرک‌های صنعتی انجام می‌شود، خصوصی‌سازی نیست.
به موجب قانون تاسیس شهرک‌های صنعتی، شرکت شهرک‌های صنعتی فقط وظیفه آماده‌سازی زیرساخت را دارد و باید این زیرساخت‌ها را در اختیار صاحبان سرمایه بگذارد. بنابراین شهرک صنعتی ذاتا خصوصی بوده و متعلق به بخش‌خصوصی است.
هدف‌گذاری غیرمستقیم دولت در بیکاری کارگران صنعتی
یکی از محورهایی که دولت دوازدهم بر آن تاکید دارد این است که در لایحه بودجه سال 97 به موضوع تولید و اشتغال توجه ویژه‌ای کرده است، از آنجا که بخش‌های صنعتی، معدنی و تولیدی بخش گسترده‌ای از اقتصاد را شامل می‌شود هدف‌گذاری دولت در این بخش‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است.
جلالی در این زمینه با ابراز تاسف از برنامه‌ریزی دولت برای حمایت از تولید و اشتغال توضیح می‌دهد: با ایجاد چنین مشکلاتی که منجر به تعطیلی واحدهای تولیدی و صنعتی در شهرک‌های صنعتی می‌شود انتظاری غیر از ریزش شدید نیروی انسانی نداریم.
دولت با صرف هزینه و وقت می‌خواهد برای نیرو‌های انسانی درخواست‌کننده کار در کشور وضعیت اشتغال آماده کند، غافل از اینکه در بطن صنعت بدون رعایت موازین حمایت از تولید و صنعت در حال از‌هم‌پاشیدگی مراکز تولیدی و در نتیجه بیکاری نیروهایی که اکنون در صنایع مشغول به فعالیت هستند هستیم.
ایجاد شهرک‌ها و نواحی صنعتی، یکی از رویکردهای رایج صنعتی‌سازی در کشورهاست که به منظور تسهیل و تمرکز فعالیت‌ها انجام می‌شود. درحقیقت، توسعه این قبیل مناطق صنعتی، محرک مناسبی برای افزایش تولید و بهبود بهره‌وری صنایع فعال است. درنتیجه، افزایش پایداری، فرآیند صنعتی‌سازی در روستا و کشور را امکان‌پذیر ساخته است