در پی نوسانات بازار ارز، بازار پارچه و نخ نیز از قاعده افزایش قیمت‌ها مستثنی نمانده و در رکود به سر می‌برد. از سوی دیگر رئیس اتحادیه بنکداران پارچه از عدم ترخیص پارچه‌های وارداتی از گمرک خبر می‌دهد.
امیر قدیمی نژاد ، دربار تاثیر نوسانات بازار ارز بر بخش پارچه اظهار کرد: به نسبت آنکه نرخ دلار سیر صعودی داشته، رنگ و نخ نیز افزایش قیمت داشته و از طرف دیگر میزان موجودی آنها در بازار کاهش یافته است.
علاوه بر این در حال حاضر پروسه ترخیص کالا از گمرک بیش از یک تا دو ماه طول می‌کشد؛ به طوری که برخی واردکنندگان که پارچه‌هایشان مناسب فصل بهار و تابستان بوده از شب عید به دلیل تعرفه‌ها، در گمرک مانده و همچنان در انتظار ترخیص هستند.
به گفته وی، این پارچه‌های وارداتی که بیشتر از چین و تعداد محدودی از ترکیه وارد می‌شود دیگر برای فصل پاییز و زمستان مناسب نیستند که موجب زیان واردکنندگان شده است.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از ایسنا، قدیمی‌نژاد با اشاره به اینکه مواد اولیه در بازار موجود نیست و به همین دلیل تولیدات داخل کاهش داشته و کارخانه‌های تولیدکننده در حال تعطیلی هستند، اظهار کرد: میزان عرضه و موجودیت جنس در بازار با یکدیگر مرتبط است و زمانی که کالا در بازار یافت نشود، میزان عرضه نیز به تبع آن کاهش می‌یابد.
رئیس اتحادیه پارچه و بنکداران و طاقه‌فروشان تاکید کرد: در حال حاضر موضوع احتکار جنس در بازار وجود ندارد، چراکه پارچه باید به فصل مناسب خود عرضه شود؛ مسئله احتکار مطرح نیست و هر کس که چنین قصدی داشته باشد، خودش ضرر می‌کند زیرا نمی‌توان پارچه تابستانی و بهاره را در پاییز وارد بازار کرد. همچنین پارچه ها بسته به رنگ، طرح، مد و فصل به کار می‌روند و این چهار عامل مکمل یکدیگر هستند.
وی افزود: اظهارات بیان شده درباره نفروختن جنس از سوی بازاریان به مغازه‌داران درست نیست، زیرا بدین ترتیب بازار خالی از جنس خواهد شد اما آنچه واضح و غیرقابل انکار است مسئله کسادی بازار به دلیل نبود ثبات نرخ دلار است.
در پی نوسانات بازار ارز، پارچه و مواد اولیه آن نیز تحت تاثیر قرار گرفت و به گفته دست‌اندرکاران این بخش، در حالی که دولت از تامین دلار ۴۲۰۰ تومانی برای واردکنندگان خبر داده، واردکنندگان پارچه ارز دولتی دریافت نکرده‌اند و برای واردات، ارز با نرخ آزاد تهیه می‌کنند.
این در شرایطی است که تولیدکنندگان هم از سال گذشته به دلیل واردات محصول چینی و ترک دستخوش تغییرات و زیان‌هایی شدند تا آنجاکه برخی تولیدکندگان داخل برای آنکه بقای خود را حفظ کنند، از برندسازی منصرف شده و محصولات ایرانی خود را با مارک های خارجی که به صورت کیلویی به فروش می‌رسد، روانه بازار کردند.