دکتر علیمردان شیبانی- عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران و نایب رئیس هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران- و مهندس حسن نیلفروش زاده- عضو هیئت مدیره صنایع انجمن نساجی ایران و مدیر عامل نساجی قروه- دو میهمان برنامه کالای ایرانی ( برنامه‌ای از رادیو اقتصاد) بودند که به ارائه مطالبی در زمینه مواد اولیه صنعت نساجی پرداختند.
دکتر شیبانی، حداقل نیاز سالانه واحدهای نساجی به پنبه را 180-150 هزار تن برآورد کرد و گفت: حجم تولید سالیانه پنبه در ایران حدود 60-40 هزار تن می‌باشد پس با کمبود 120 هزار تن پنبه در کشور مواجهیم که باید از خارج کشور وارد شود اما درد صنعتگران نساجی اینجاست که روی این 120 هزار تن تعرفه وارداتی وضع می‌شود؛ همچنین طبق اعلام مسئولان وزارت جهاد کشاورزی، واردات پنبه محدود به چند کشور مانند ازبکستان، تاجیکستان و... است؛ طبعاً زمانی که تولیدکنندگان پنبه این کشورها متوجه نیاز مبرم ما به پنبه می‌شوند، ده‌ها مشکل برایمان به وجود می‌آورند.
به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز، وی ادامه داد: نیاز واحدهای نساجی به الیاف پلی‌پروپیلن (به‌عنوان یکی از پرمصرف‌ترین الیاف صنعت نساجی) بالغ بر 700-600 هزار تن است که خوشبختانه گرانول پلی‌پروپیلن توسط مجتمع‌های پتروشیمی کشور قابل دسترسی هستند در حالی‌که تا 15سال پیش واردکننده این محصول شناخته می‌شدیم اما در زمینه توزیع، قیمت‌گذاری و نحوه عرضه گرانول پلی پروپیلن داخلی که از طریق بورس عرضه می‌شود با مشکلات متعددی مواجهیم.
نایب رئیس هیئت مدیره انجمن صنابع نساجی ایران در ادامه به تهیه الیاف پلی‌استر در کشور اشاره کرد و گفت: نیاز واحدهای نساجی به این محصول حدود 250 هزار تن است که توسط مجتمع پتروشیمی شهید تندگویان چیپس پلی‌استر آن تولید می‌شود اما متأسفانه در مورد تهیه این محصول هم باید دست به دامان جمع‌کنندگان بطری‌های آب معدنی و ... شویم تا پس از طی مراحل طولانی، هر کیلو چیپس پلی‌استر را به قیمت 4 هزار تومان خریداری کنیم.
به گفته دکتر شیبانی، حجم تولید اکرلیک در ایران 15-10 هزار تن است در حالی‌که نیاز سالیانه واحدهای نساجی 150 هزار تن برآورد می‌شود و این نیاز باید از طریق واردات برطرف شود اما در زمینه واردات اکرلیک نیز موانعی وجود دارد.
این فعال صنعتی، میزان مصرف ویسکوز در کشور را 40-30 هزار تن اعلام کرد و گفت: ویسکوز تولید داخلی ندارد و به همین دلیل تمام اکرلیک مورد نیاز واحدهای نساجی از طریق واردات تأمین می‌شود.
عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران یادآور شد: الیاف مذکور، مهم‌ترین مواد اولیه خط تولید کارخانه‌های نساجی را در برمی‌گیرند.
دکتر شیبانی اظهار داشت: صنعت نساجی یکی از قدیمی‌ترین و ریشه‌دارترین صنایع کشور محسوب می‌شود؛ روزگاری 270 هزار تن پنبه در کشور تولید می‌شد و در کیفیت بالای منسوجات ایرانی بیان همین نکته کافی است که از پارچه ایرانی در تولید لباس پلیس انگلستان استفاده می‌شد اما چه اتفاقی افتاد که بازار نساجی و پوشاک ایران در اختیار چین، ترکیه و هند قرار گرفت؟
وی ضمن بیان این مطلب که جامعه نساجی کشور هدفی جز ایجاد اشتغال، تولید محصولات باکیفیت و عرضه مناسب به بازار ندارد؛ گفت: صنعتگران نساجی به هیچ‌عنوان مخالف واردات کالاهای موردنیاز که در داخل کشور با کمبود مواجهیم، نیستند بلکه با عدم رعایت مقررات برای واردات این قبیل کالاها مخالف هستیم.
مهندس حسن نیلفروش زاده در ادامه برنامه رادیویی کالای ایرانی ابراز داشت: منافع ملی، آینده نگری و توجه به نسل‌های آینده، ایجاد اشتغال برای جوانان، سالم‌سازی اجتماع و ... به‌عنوان اقدامات زیربنایی مدنظر مدیران کلان تمام کشورها قرار دارد اما مشکل اصلی ما افراط و تفریط در تمام این زمینه‌هاست.
وی ادامه داد: برنامه‌ریزی تولید شامل تهیه مواد اولیه باکیفیت، بهره‌گیری از ماشین‌آلات مناسب و آموزش نیروهای انسانی توانمند است و نتیجه تمام این تلاش‌ها به ارائه محصول مرغوب و قابل رقابت منتهی می‌شود. دستیابی به چنین جایگاهی نیازمند برنامه‌ریزی اصولی است و هیچ‌گاه یک شبه به دست نخواهد آمد.
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران تصریح کرد: طی چند سال اخیر، آن‌قدر واردات کالا سهل و آسان انجام می‌شود که اگر فرض کنیم به 5/1 میلیارد متر پارچه نیاز داریم، 30-20 درصد بیش از نیاز ، پارچه به‌صورت گسترده و البته غیرقانونی وارد کشور می‌شود و بازار، رکود کم سابقه‌ای را به دلیل عرضه مازاد تجربه می‌کند.
به گفته مهندس نیلفروش زاده، انجام اصلاحاتی در زمینه مسائل ارزی، نوع عملیات ثبت سفارش و جلوگیری از واردات کالا بدون انتقال ارز، کمبود شدید کالا را به وجود آورد و باعث شد نظام چرخشی پول در صنعت نساجی از یک سال به دو ماه پیش خرید تبدیل شود! کدام واحد تولیدی را سراغ دارید که قدرت نقدینگی این حجم بالا را داشته باشد؟!
مدیرعامل نساجی قروه یادآور شد: طی چند سال اخیر در صنعت نساجی سرمایه‌گذاری قابل توجهی صورت نگرفته و منابع چرخش سرمایه در آن بسیار بهم ریخته است اما در حال حاضر با توجه به افزایش نرخ ارز و کاهش قاچاق، فرصت خوبی برای تولید و صادرات به وجود آمده است.