صنعت پوشاک ایران دو فرصت مهم را از دست داده است؛ آن‌طور که آمارهای صادرات و واردات صنعت پوشاک نشان می‌دهد بیش از ۶۰ درصد از مصرف داخلی پوشاک به رقیبان خارجی واگذار شده و سهم بالقوه صادرات پوشاک برای صنعت داخلی استفاده نشده است.
اکبر رضائیان - کارشناس صنعت
با قبول دشواری‌های تولید صادرات‌محور در کشور می‌توان هم به بازار صادراتی راه یافت و هم پوشاک وارداتی را غیرقابل رقابت کرد.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل ازگسترش صنعت، نکته جالب توجه ویژگی‌های مشترک بازار بالقوه صادراتی با پوشاک وارداتی است.
به عبارت دیگر، ممکن است بخشی از پوشاک مصرفی که در داخل تولید می‌شود، بومی و محلی باشد اما مشخصات لباس‌های وارداتی کشور با لباس‌هایی که باید برای بازار صادراتی تولید شود، یکسان است که این ویژگی مشترک، راه را برای برنامه‌ریزی و اداره تولید پوشاک کشور مشخص می‌سازد.
ما نمی‌توانیم همه چیز را تجربه کنیم و شرایط کنونی نیز اجازه تجربه نمی‌دهد بلکه باید از تجربه کشورهای موفق در صنعت پوشاک استفاده کنیم.
برای رونق صنعت پوشاک داخلی باید از تقلید در مد و طراحی پرهیز کرده و برای بومی‌سازی مد و طراحی در استان‌های مختلف کشور تلاش کنیم. هر چند طراحی و مد دارای موج جهانی است اما امکان بومی‌سازی آن وجود دارد.
ممکن است بخشی از پوشاک مصرفی که در داخل تولید می‌شود، بومی و محلی باشد اما مشخصات لباس‌های وارداتی کشور با لباس‌هایی که باید برای بازار صادراتی تولید شود، یکسان است که این ویژگی مشترک، راه را برای برنامه‌ریزی و اداره تولید پوشاک کشور مشخص می‌سازد.
صنعت پوشاک ایران بدون حرکت هماهنگ در مسیر جهانی به بهره‌برداری از دستاوردهای پژوهشی و کاربردی این صنعت و تولید صادرات‌محور(که در اساس تولید رقابتی است) نخواهد رسید.
در حقیقت، کشور بدون دستیابی به تولید رقابتی نه‌تنها امکان ورود به بازار جهانی را نخواهد داشت بلکه سهم اندک باقی‌مانده خود را در بازار داخل از دست خواهد داد.