، فضانورد آلمانی دکتر الکساندر گرست ( Dr. Alexander Gerst)، در تاریخ 6 ژوئن 2018 عازم ماموریت "افق‌ها" در ایستگاه بین المللی فضایی (ISS) می‌باشد. در این ماموریت پروژه Spacetex2 اجرایی می‌باشد.
مترجم : دکتر مژده قهرمانی هنرور
به گزارش سایت نساجی امروز این پروژه شامل تجربیات فیزیولوژی لباس می‌باشد که تعامل بین بدن، لباس و شرایط محیطی آب و هوایی را در حالت گرانش صفر یا بی وزنی با درنظر گرفتن فاکتورهای راحتی لباس مورد بررسی قرار می‌گیرد.
فضانورد آلمانی، دکتر الکساندر گرست برای ماموریت "افق" خود در ایستگاه بین المللی فضایی برای بررسی پارچه های کاربردی تحت جاذبه صفر قرار می گیرد.( نحوه عرق کردن بر روی زمین و فضا را مقایسه نموده است)
نتایج حاصله از پروژه Spacetex2 در بهینه سازی لباس فضانوردان (که به عنوان لباس «فعالیت‌های درون خودرو"IVA نامیده می شود، یعنی لباس‌های پوشیده شده در ISS ) کمک خواهد کرد. با توجه به مأموریت‌های بلند مدت، برای مثال برای پرواز تجهیز شده جهت سفر به مریخ در سال 2030 این پروژه بسیار ضروری و کاربردی خواهد بود.
همانطور که در مورد هدف ماموریت «دانش برای فردا» صحبت شد، این پروژه بینش مهمی را در توسعه پارچه‌های جدید کاربردی ارائه خواهد نمود که حتی بر روی کره زمین در شرایط آب و هوایی و فیزیولوژیکی سخت و دشوار می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.با توجه به گرم شدن کره زمین و تغییر شراط آب و هوایی، اهمیت بیشتر اجرایی شدن این پروژه بیشتر مشخص می‌گردد.
Figure: German ESA astronaut Dr. Alexander Gerst sets off for his “Horizons” mission at the International Space Station to examine functional textiles under zero gravity.
مدیر پروژه دکتر جان برینگر از Hohenstein اظهار داشت: الکساندرو گرست باید در فضا با تعرق بالا عملکرد خنک کننده پیراهن‌های کاربردی را فعال نماید.
اظهارات دکتر جان برینگر این واقعیت را نشان می‌دهد که عرق کردن در شرایط بی وزنی کاملاً متفاوت از تعریق در زمین است، این حقیقت در سال 2014 در پروژه قبلی Spacetex کشف شد و این کشفیات زیربنای مناسبی برای انجام آزمایشات در پروژه های بعدی می باشد. جان برینگر توضیح می‌دهد: مانند زمین، بدن انسان در فعالیت بدنی بالا، حرارت تولید می‌نماید تا به این ترتیب موجب کاهش دمای بدن و خنک نمودن اعضای داخلی گردد.
با این حال، گرانش صفر تبادل گرما را بر روی سطح بدن تغییر می‌دهد - در فضا به دلیل پدیده همرفت گرما از دست نمی‌رود.
در طول فعالیت بدنی، گرما سریعتر از حالتی که بر روی کره زمین قرار گرفته‌اید ایجاد می‌شود. در نتیجه خیلی سریع دمای داخلی بدن افزایش می‌یابد و این افزایش در حدی است که برای سلامتی بسیار مضر می‌باشد. بنابراین، بسیار مهم است که تبادل گرمایشی را از طریق خنک کننده تبخیری عرق به وسیله لباس‌های ساخته شده از مواد مناسب بهینه سازی کنند.
برای الکساندر گرست، آزمایش های تعرق، علم جدیدی نیستند. در طی ماموریت « نقطه آبی» در سال 2014، استقرار او در فضا، یافته‌های با ارزشی برای پروژه پیشین Spacetex به ارمغان آورد که در تکمیل پروژه پیراهن‌های عملکردی که در حال حاضر به طور خاص برای ISS ساخته خواهد بسیار مفید خواهد بود.
Beringer درباره این پروژه بسیارمشتاق است و عنوان می‌کند : اکنون لحظه یافتن حقیقت است – با وجود اطلاعات بدست آمده در پروژه قبلی، سه پیراهن در فضا را مورد بررسی قرار خواهیم داد که هر کدام سیستم عملکرد خنک کننده متفاوتی دارد. ما همه در مورد نتایج حاصله بسیار هیجان زده هستیم.
شرکای پروژه Hohenstein، اداره پزشکی دانشگاه Charité در برلین، مرکز هوافضایی آلمانی (DLR) و آژانس فضایی اروپا، مجبور نیستند برای پیدا کردن یافته‌های جدید زیاد صبر کنند: آزمایش‌هایی که بخشی از Spacetex2 هستند، برای ماه ژوئن 2018 برنامه‌ریزی شده‌اند و پس از تکمیل آزمایش‌ها نتایج به زودی در اختیار این مراکز قرار خواهد گرفت.
الکساندر گرست علاوه بر جلسات آموزشی منظم لازم در ISS، باید شش جلسه آموزشی ویژه را با پیراهن‌های عملکردی مختلف یا تردمیل تکمیل کند.
سنسورهای ویژه‌ای که در آزمایش "MetabolicSpace" مورد استفاده قرار گرفته‌اند به طور موازی توسط موسسه مهندسی هوافضا در TU Dresdenمورد استفاده قرار گرفته و به عنوان یک سیستم تجزیه و تحلیل برای عملکردهای فیزیکی و متابولیکی بدن به‌کار می‌رود.
این سنسورها داده‌های مربوط به جریان تنفسی، ضربان قلب و میزان اکسیژن را بررسی و ثبت می‌نماید. از این طریق، اثر پیراهن‌های کاربردی مختلف بر روی دمای بدن، راحتی پوشش و عملکرد بدن به صورت جداگانه بررسی می‌شود.
اعلام شده است که نتایج این تحقیقات به زودی و پس از ارسال داده‌ها به زمین، در دسترس دانشمندان قرار خواهد گرفت و می‌تواند در تحقیقات بعدی به عنوان مبنای کار درنظر گرفته شود.