یک تیم از موسسه فناوری ماساچوست پس از بافتن فیبرهای نازک نوری همراه با الیاف لباس، لباس‌هایی را ایجاد کرده است که با استفاده از پالس‌های نور می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
پژوهشگران موسسه فناوری ماساچوست لباس‌هایی را ایجاد می‌کند که با استفاده از پالس‌های نور با هم صحبت می‌کنند.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از خبرگزاری آنا، آنها پس از اینکه فیبرهای نازک نوری را در پارچه به کار بردند، آن را چند هفته در آب غوطه‌ور کردند تا ببینند آیا این لباس‌ها می‌توانند با سایر دستگاه‌ها ارتباط برقرار کنند؟
صنایع نساجی روزبه‌روز در حال تغییر هستند. این فناوری که با الیاف لباس بافته می‌شود، هرگز به نظر نمی‌رسد که به اندازه کافی انعطاف‌پذیری لباس را به منظور استفاده راحت از آن حفظ کند.
در حال حاضر، مهندسان MIT یک پارچه ایجاد کرده‌اند که از فیبرهای الکترونیکی در الیاف آن استفاده شده است و در واقع این فیبرها همراه با الیاف لباس بافته شده‌اند.
مهندسان دستگاه‌های نیمه‌رسانای الکترونیک نوری با سرعت بالا را در الیاف پارچه تعبیه کردند. این دستگاه‌ها شامل ال‌ای‌دی‌ها و دیودهای تشخیص نور هستند که نوعی سیستم ارتباطی نوری را برای پارچه فراهم می‌کند.
این پروژه توسط مایکل رین فارغ‌التحصیل MIT و استاد مشاور وی، پروفسور یوئل فینک طراحی و اجرا شده است. رین امیدوار است که این نوآوری بتواند چیزی را که او قانون مور در فناوری پوشیدنی می‌نامد، ارائه کند.
قانون مور به عنوان یک استاندارد طلایی در الکترونیک بوده و به نام گوردون مور، بنیانگذار شرکت اینتل نام‌گذاری شده است که تغییرات زیادی در صنعت میکروتراشه‌ها را پیش‌بینی و عملی کرد.
رین و فینک امیدوار هستند که کشف آنها برای صنایع نساجی نیز چنین تحولی را به ارمغان بیاورد.
الیاف نوری در لباس‌های روزمره
الیاف نوری به طور معمول با ساخت قالب و یا یک شیء استوانه‌ای ساخته می‌شوند که یک مدل بزرگ‌تر از فیبر و حرارت دادن آن است. سپس مواد تحت فشار در آب قرار می‌گیرند و الیاف در یک قرقره جمع می‌شوند.
در این پروژه، باید از دیودهای نیمه‌هادی تابش نور به اندازه یک دانه شن به همراه سیم‌هایی از جنس مس و با قطر موی انسان استفاده می‌شد.
رین می‌گوید: «هم دستگاه و هم سیم‌ها در حالی که همه چیز در اطرافشان منقبض می‌شود، ابعاد خود را حفظ می‌کنند. در نتیجه اجازه می‌دهد که فیبرها به راحتی همراه پارچه‌ها بافته شوند».
پژوهشگران حتی این لباس‌ها را 10 بار شستند تا نشان دهند که چطور می‌تواند در لباس‌های معمولی استفاده شود.
رین گفت: «این رویکرد جدیدی را در فرآیند ساخت پارچه‌ها به دست می‌دهد. به جای اینکه مواد را با هم در یک حالت مایع جمع کنیم، آن را در دستگاه‌هایی با شکل خاص و با سیم‌های نازک فلزی مخلوط می‌کنیم».
فناوری پوشیدنی ضد آب
یکی از بزرگ‌ترین مزایای این نوع جدید از پوشیدنی این است که الیاف عمدتا ضد آب هستند. پژوهشگران حتی این پارچه را در آکواریوم آزمایش کردند و موفقیت‌آمیز بود.
یک چراغ در خارج از آکواریوم موسیقی پخش می‌کرد و آن را در قالب سیگنال‌های سریع نوری از طریق آب به الیاف فرستاد. سپس الیاف داخل آکواریوم، این پالس‌های سریع نور را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کنند و به موسیقی تبدیل می‌شوند.
این الیاف با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، در حالی که هفته‌ها در آب غوطه‌ور شده‌اند. این مقاله یک مسیر را برای ترکیب دستگاه‌های نیمه‌هادی با الیاف پارچه هموار می‌کند.
فینک گفت: «این روش در حال حاضر ما را قادر به گسترش قابلیت‌های اساسی پارچه برای ارتباط، روشنایی، نظارت فیزیولوژیکی و کارهای بیشتر می‌کند. در سال‌های آتی، پارچه‌ها خدمات با ارزشی ارائه می‌کنند و دیگر فقط برای زیبایی و آسایش انتخاب نخواهند شد».