به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز، گروه بازرگانی دیبانسج از سال 1387 فعالیت خود را در زمینه تأمین و توزیع مواد رنگزای نساجی آغاز کرده و با در اختیار داشتن نیروهای متخصص و جوان در حوزه‌های فنی و بازرگانی توانسته است با شرکت‌های معتبر تولید کننده در این زمینه همکاری نماید.
مدیرعامل این گروه بازرگانی، اصلی‌ترین مشکل فعالان اقتصادی را ابهام در قوانین و مقررات موجود، شرایط دشوار و پیچیده تخصیص و انتقال ارز و البته تحریم‌های بین‌المللی می‌داند و تصریح می‌کند: «امروزه بیشترین مشکل و نگرانی فعالان صنعتی و بازرگانی بابت شرایط بازار نیست. به هرحال شرکت‌ها بعد از مدت کوتاهی یاد می‌گیرند بازار، نیروهای انسانی، هزینه‌ها، درآمدها و ... را مدیریت نمایند، اما دغدغه اصلی ما وجود ابهام و بلاتکلیفی قوانین و مقررات است».
به اعتقاد رضایی، در حال حاضر فضای صنعت و اقتصاد کشور به قدری پیچیده است که حتی نمی‌توان شرایط یک هفته آینده را پیش‌بینی کرد! مسائل و مشکلات داخلی یک بحث مفصل است اما تحریم‌های بین‌المللی اخیر، بی‌سابقه هستند. مشروح این گفت‌وگو از نظرتان می‌گذرد:
* نساجی امروز: بیوگرافی و آغاز فعالیت حرفه‌ای در صنعت نساجی
متولد سال 1351 در تهران و دانش‌آموخته رشته مدیریت هستم. از سال 1374 همزمان با تحصیل در دانشگاه، وارد بازار کار شدم و از سال 1381 تاکنون به صورت متمرکز در حوزه بازرگانی خارجی فعالیت نموده ام. از سال 1387 به پیشنهاد برادرم (ایشان از سال 1381 در این صنعت مشغول کار بوده‌ا‌‌ند) وارد صنعت نساجی شدم. دیگر فعالیت تخصصی‌ام تولید و واردات قطعات خودرو است و در بازار قطعات خودرو، شبکه توزیع شناخته شده و معتبری در اختیار داریم.
* نساجی امروز: وضعیت صنعت نساجی در سال 1387 (که آغاز فعالیت شما در این صنعت محسوب می‌شود) چگونه بود؟
در اواخر دهه 80 و ابتدای دهه 90 که آغاز فعالیت جدی ما در صنعت نساجی بود، بازار راکد و کم رونق بود. از اواخر سال 1391 تا سال 1394 بازار قدرت گرفت و از نیمه دوم 1394، مجدداً شاهد ضعیف شدن بازار بودیم.
همان‌طور که اشاره کردم یکی از حوزه‌های اصلی فعالیت ما تولید و واردات قطعات خودروست. طبعاً فضای حاکم بر بازار قطعات خودرو با صنعت نساجی بسیار متفاوت بوده و دو ادبیات کاملاً متفاوت در این بازارها حکمفرماست. در بازار قطعات خودرو، «برندها» کارکرد به مراتب قدرتمندی دارند، اما در نساجی این‌گونه نیست و متأسفانه در این صنعت شرکت‌های نام آشنا و مورد وثوق برای مدیریت، متوازن سازی و کنترل بازار نداریم.
در بازار قطعات خودرو به دلیل حساسیت‌های فنی و کیفی مشتریان، سهم برندهای معتبر در میزان فروش و مدیریت قیمت و عرضه محصول، قابل توجه و چشمگیر است، اما چنین کارکردی را در صنعت نساجی مشاهده نمی‌کنیم. شرکت‌های بسیار مطرح و معتبری در صنعت نساجی ایران حضور دارند اما چند درصد از بازار در اختیار آنان است؟!
* نساجی امروز:منظورتان از «بازار قدرت گرفت» ، چیست ؟
منظور آن است که همزمان با افزایش تقاضا، وضعیت پرداخت‌ها نیز شکل مطلوب‌تری پیدا کرد و در مجموع تراز نقدینگی و سرمایه در گردش این صنعت افزایش یافت.
در آن دوره تعدادی از کارخانجات و واحدهای تولیدی اقدام به بازسازی، به روزآوری ماشین الات و افزایش توان تولید خود نمودند که به تبع آن تقاضا برای رنگ و مواد نیز افزایش یافت. از طرف دیگر و پس از روی کار آمدن دولت آقای روحانی فضای امیدواری جامعه افزایش یافت، دلار از حدود 3500 تومان به مرز تقریبی 3000 تومان بازگشت، مذاکرات جهت رفع تحریم ها با سرعت و جدیت بیشتری پیگیری شد، موضوع مبارزه با کالای قاچاق (البته بصورت مقطعی) شدت گرفت و ... که به اعتقاد بنده موارد فوق بخشی از دلایل رونق بازار در آن دوره محسوب می‌گردد.
* نساجی امروز:پیش‌بینی شما از وضعیت تولید و بازار طی شش‌ماه اول سال چیست؟
در حال حاضر آن‌قدر فضای صنعت و اقتصاد کشور با پیچیدگی و ابهامات فراوانی روبروست که بعضاً پیش‌بینی و برنامه‌ریزی کوتاه مدت هم امکان‌پذیر نمی‌باشد .
مسائل و مشکلات داخلی موجود عوامل و دلایل متعددی دارد که خود یک بحث بسیار مفصل است، اما دور جدید تحریم‌های بین‌المللی که اخیراً مطرح شده بر پیچیدگی مسائل و مشکلات موجود افزوده است.
همان طور که مستحضرید کشور طی سالیان متمادی درگیر تحریم‌های بین¬المللی بوده، اما آنچه که به نظر می¬آید اقدامات اخیر آمریکا در خروج از برجام، اثرات منفی عمیق‌تری بر اقتصاد ایران خواهد داشت .
شاهد بر این موضوع را می‌توان در مذاکرات اخیر که با تعدادی از تأمین کنندگان و تولیدکنندگان چینی و هندی داشته-ایم به راحتی دریافت، تا جایی‌که بعضی از این شرکت‌ها از ارسال کالا به‌طور مستقیم به بنادر ایران خودداری می‌نمایند. ضمناً تبادلات مالی و ارزی با این تولیدکنندگان صرفاً از طریق یک بانک چینی قابل انجام بوده و نقل و انتقال داخلی ارز از این بانک چینی به حساب سایر تامین کنندگان با مشکلات و هزینه های فراوانی روبروست .
* نساجی امروز:همان‌طور که می‌دانید بانک مرکزی ابتدای اردیبهشت ۹۷ از سامانه ارزی نیما «نظام یکپارچه معاملات ارزی»رونمایی کرد و هدف آن سامان بخشیدن به بازار ارز در حوزه واردات کالا توسعه یافته عنوان شد. سامانه نیما بدین منظور طراحی شده تا متقاضیان خرید ارز بتوانند درخواست خود را در یک بستر یکپارچه در اختیار فروشندگان ارز قرار دهند و فروشنده‌ای که تمایل به ارائه خدمات دارد، بتواند در بستری سالم و رقابتی، پیشنهاد خریدار ارز را پاسخ دهد. در واقع سامانه نیما بستری آنلاین برای خرید و فروش ارز است. در ابتدای امر این سامانه مورد توجه فعالان اقتصادی قرار گرفت اما در ادامه انتقادات و حواشی بسیاری به وجود آورد. به اعتقاد شما که از نزدیک در جریان واردات هستید، سامانه نیما تا چه میزان در روند فعالیت‌های تجاری مفید و موثر است؟
همان طور که از ابتدا قابل پیش بینی بود، بستر ارائه شده از سوی بانک مرکزی (سامانه نیما) همراه با موانع و مشکلاتی بود از جمله عدم آماده بودن بستر اجرایی لازم در بانکهای عامل، عدم آشنایی کافی وارد کنندگان با سامانه مذکور در ابتدای امر، عدم تامین به موقع ارز توسط صادرکنندگان، عدم دسترسی به موقع به برخی از ارزهای مورد نیاز و ... اما بطور یقین سامانه مذکور دارای اثرات مثبتی نیز بوده است، کما اینکه مجموعه ما نیز توانسته از طریق همین سامانه بخشی از نیاز ارزی خود را تامین نماید.
به عقیده بنده بزرگترین مشکل سامانه نیما عدم قطعیت زمان اجرای عملیات انتقال ارز می¬باشد، به‌طوری‌که این فرآیند بعضاً چندین هفته ممکن است به طول بینجامد، در حالیکه انتقال ارز آن دسته از اقلامی که در اولویت یک قرار داشته و امکان دریافت ارز با منشأ بانکی (غیرنیمایی) را دارند حداکثر چهار روز کاری پس از تامین ریال توسط وارد کننده، انجام می‌شود.
درحال حاضر و طبق آخرین بخشنامه بانک مرکزی (در زمان انجام این مصاحبه) مواد رنگی دیسپرس و ری اکتیو در اولویت کالایی دو قرار گرفته و صرفا مجاز به استفاده از ارز سامانه نیما می‌باشند، مشروط براینکه این قاعده برای کلیه واردکنندگان این کالاها بر اساس قانون و بدون استثنا !!! اجرا گردد.
جدای از اشکالات وارد بر سامانه نیما، متأسفانه امروز شاهد دستورالعمل و بخشنامه‌های خلق‌الساعه بانک مرکزی هستیم که عمدتاً این بخشنامه‌ها با شرایط آشفته و مبهم اقتصادی کشور انطباق نداشته و جز افزایش پیچیدگی و ابهام چیزی به همراه ندارد .
* نساجی امروز:با مشکلات متعدد که به بخشی از آنها اشاره شد، مواد اولیه مورد نیاز کارخانه‌های نساجی را وارد کشور می‌کنید، قطعاً قیمت این مواد مرتب در حال افزایش است و مشتریان و تولیدکنندگان نساجی به دشواری قادر به تهیه و تأمین مواد اولیه هستند و چاره‌ای جز افزایش قیمت محصولات خود نمی‌بینند، این چرخه در تمام بخش‌های نساجی ادامه پیدا می‌کند و تا محصول نهایی و مصرف‌کننده نهایی یعنی مردم که قدرت خریدشان به شدت پایین آمده، ادامه دارد....
بله متأسفانه این واقعیت وجود دارد. در حوزه فعالیت ما (رنگ و مواد) حداقل چندپارامتر به شرح زیر دچار افزایش قیمت شده اند:
* قیمت پایه رنگ در مبدا: قیمت ارزی رنگ در چندماه گذشته بین حداقل بیست تا صد درصد بسته به نوع رنگ افزایش یافته است.
*نرخ ارز بانکی: در راستای تصمیم بانک مرکزی در مورخ 22/01/97 نرخ ارز به میزان تقریبی 12 درصد افزایش یافت.
*هزینه حمل و گمرک: به دلیل افزایش نرخ ارز بانکی کلیه محموله‌های وارداتی پس از تاریخ فوق‌الذکر مشمول افزایش هزینه های حمل و گمرکی حداقل به میزان دوازده درصد در مقایسه با سال 1396 شده اند.
البته به موارد فوق می‌توان عوامل دیگری از جمله افزایش هزینه‌های عمومی و هزینه های نیروی انسانی را نیز افزود .
از طرف دیگر با توجه به کاهش ظرفیت کاری کارخانجات، عدم دسترسی به موقع و با قیمت مناسب مواد اولیه، رنگ، نخ و سایر نهاده‌های تولید، به نظر می‌رسد مشکل دوستان تولیدکننده به مراتب بیشتر و حادتر از واردکنندگان و شرکت‌های بازرگانی است .
در پایان یادآور می‌گردد اصلی‌ترین مشکل فعالان اقتصادی که به دنبال فعالیت و کسب سالم می‌باشند، ابهام در قوانین و مقررات بانکی و ارزی، عدم ثبات شرایط سیاسی و اقتصادی حاکم بر کشور و تحریم‌های بین‌المللی می‌باشد.
امیدواریم با کمک و درایت به موقع دولتمردان در حل این مشکلات، شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی آرام‌تری را تجربه کنیم.