دکتر علیمردان شیبانی- عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران و عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران- در برنامه رادیویی رهیافت اعلام کرد: خوشبختانه با وجود جوانان توانمند و کم نظیری که در کشور ما وجود دارند به نوعی از تحریمهای خارجی گذر کردهایم.
وی ادامه داد: بسیاری از کارخانهها، قطعات و لوازم مورد نیاز را که به دلیل تحریم، امکان واردات آنها وجود نداشت؛ با بهرهگیری از مهندسی معکوس در داخل کشور تولید کردند اما واقعیت این است که تحریمهای داخلی، بیشترین آسیب را بر پیکر تولید و صنعت کشور وارد کردهاند.
دکتر شیبانی تصریح کرد: یکی از تولیدکنندگان بخش خصوصی برای واردات قطعه مورد نیاز، مبلغ قطعه را دو مرتبه به آلمان ارسال کرد اما به دلیل تحریم، این مبالغ بازگشت داده شد. در نهایت شرکت آلمانی اعلام کرد مبلغ به حساب این شرکت در کشور چین واریز شود و چندین هفته پیش از دریافت پول، قطعه را به فرودگاه بینالمللی امام خمینی(ره) ارسال کرد اما متأسفانه بروکراسیهای نادرست بین بانک و گمرک باعث شد ترخیص این قطعه حدود دو ماه به طول بینجامد!
به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز، عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران تصریح کرد: وجود چنین قوانین و مقررات دست و پاگیری، سد راه پیشرفت و حرکت رو به جلوی تولیدکنندگان میشود. در شرایط تحریم، وظیفه دولتمردان، تسهیل امور است نه اینکه با خودتحریمی، مشکلات تولیدکنندگان را افزایش دهند!
به گفته وی، صدها بخشنامه و آئیننامه توسط دستگاههای مختلف دولتی تحت عنوان زیبای «حمایت از تولیدات داخلی» صادر میشوند اما کدامیک از این قوانین به راستی، حامی تولید و تولیدکننده هستند؟
دکتر شیبانی، ضمن بیان این مطلب که قوانین ضد تولید باید برداشته شوند؛ افزود: درد ما (تولیدکنندگان داخلی) تحریمهای خارجی نیست زیرا به شیوههای مختلف از این تحریمها، عبور میکنیم؛ مشکل اصلی ما تحریمهای داخلی است.
عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران خاطرنشان کرد: به ظاهر شعار حمایت از بخش خصوصی توسط هیئت حاکمه و دولتمردان سر داده میشود اما اغلب تصمیمات کلان در مورد بخش خصوصی (موتور محرک اقتصاد کشور) در اتاقهای در بسته آن هم توسط مسئولان دولتی اخذ میگردد!
وی سپس در پاسخ به این سوال که آیا زمان مناسب برای اعلام عدم وابستگی به نفت رسیده یا خیر گفت: برخلاف این گفته که صادرات نفت ایران به دلیل تحریم متوقف خواهد شد؛ معتقدم به هر حال دنیا نیازمند منابع نفتی است و ایران یکی از بزرگترین تأمین کنندگان نفت و مواد پتروشیمی به شمار میآید؛ از سوی دیگر صنایع کشور میتوانند با اتکا به صادرات سالم و مبتنی بر ارزش افزوده، جایگزین خوبی برای صادرات نفتی شوند اما نباید فراموش کرد که صادرات، کار سادهای نیست و نیازمند برنامهریزیهای دقیق و منطقی است.
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران اذعان داشت: در قراردادهای اروپایی، طرف مقابل باید اطمینان داشته باشد که کالا در موعد مقرر به دستش خواهد رسید آیا در شرایط فعلی میتوان اطمینان کامل داشت که تا هفته آینده، مواد اولیه مورد نیاز را از مجتمعهای پتروشیمی دریافت خواهیم کرد تا به تولید و صادرات بپردازیم؟!!! آیا مطمئن هستیم که یک قانون ضد تولید و ضد صادرات وضع نمیشود؟!!
دکتر شیبانی در پایان ابراز امیدواری کرد که دولتمردان و هیئت حاکمه به صنایع کشور و فعالان بخش خصوصی بهای بیشتری بدهند.