نادیده گرفتن صنایع به یک عادت تبدیل شده است. دولتمردان کشورمان تمام تلاش خود را برای حفظ حجم واردات کالا دارند و در این رابطه از جان مایه میگذارند ولی غافل از موقعیت تولید و تولیدکننده.
مردم مصرفکننده همیشه در همه جای دنیا به دنبال کالایی با کیفیت و با قیمت مناسب هستند و نمیتوان انتظار دیگری از آنان داشت. دنیای مدرن امروز با پیشرفت سریع خود به مصرفکننده این نوید را میدهد که میتواند با توجه به میزان درآمد، برای تهیه لوازم و مایحتاج زندگی خود به بهترین شیوه دست یابد. تولید باید در راستای بهبود کیفیت و با معیارهای استاندارد پیش رود.
متاسفانه وجود کالاهای بیکیفیت در بازار داخلی کشورمان این حق را از مصرفکننده گرفته است. با توجه به مشکلات اقتصادی کشور، بهانهای برای تولید محصولات بیکیفیت به دست برخی تولیدکنندگان و متولیان ناظر داده است.
لیلا میرهادیپور، کارآفرین و فعال در حوزه صنعت پوشاک گفت: قیمت پایین برخی اجناس وارداتی، طمع دلالان بازار پوشاک، نبود نظارت درست و کامل بر واردات به ویژه اجناس و کالاهای قاچاق و عدم حمایت از تولیدکنندگان داخلی و بیمههای سنگین نه تنها اجازه رشد و پیشرفت به تولید پوشاک ایرانی را نمیدهد بلکه موجب ورشکستگی بسیاری از تولیدکنندگان داخلی شده است.
به گفته هادیپور، مسوولان و دولتمردان بارها و بارها به تولید داخلی توجه ویژهای داشته و در حمایت از تولید و اقتصاد مقاومتی تاکید دارند ولی متاسفانه در عمل هیچ یک از این موضوعات اجرایی نشده و دیده نمیشود.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از جهان صنعت، این فعال حوزه صنعت پوشاک با گلایه از وضعیت حاکم بر نحوه حمایت از تولیدکنندگان گفت: در داخل کشور، ساخت اقتصادی و بنای اقتصادی باید طوری باشد که از نیروهای مردم استفاده شود، کمک واقعی گرفته شود، برنامهریزی شود، بنای اقتصادی استحکام پیدا کند، اما این سخنان و سیاستهای اقتصاد مقاومتی تاکنون در صنعت پوشاک و نساجی محقق نشده است چرا که کالاها و اجناس وارداتی و قاچاق همچنان بازار را احاطه کرده و تغییر چشمگیری در وضعیت تولیدکنندگان داخلی ایجاد نشده است.
این کارآفرین ادامه داد: وجود بیماری قاچاق در کشور از یک سو و تامین مواد اولیه جهت تولید از سوی دیگر تولیدکنندگان را در یک بحران بزرگ قرار داده است چراکه تولیدکنندهای که وارد عرصه تولید میشود میخواهد به بهترین نحوه تولید و در نهایت به سود بیشتر برسد اما این دستاندازها مانع از این رشد شده است.
به اعتقاد میرهادی، دولت اگر در راستای حمایت از تولیدات به ویژه تولید با محوریت صادرات و با کیفیت سرمایهگذاری کند میتواند بهتر از چاههای نفت ارزآوری داشته باشد. تولیدکنندگان ایرانی با توجه به قدمت دیرینه تولید در کشورشان همواره به دنبال کسب نام و شهرت هستند چراکه معتقدند از این طریق میتوانند کسب درآمد بیشتری داشته باشند اگر شیطنتهایی هم در بازار دیده میشود از سوی تولیدکننده واقعی نیست.
این فعال حوزه صنعت نساجی یادآور شد: دولت تولید را رها کرده و اصلا اعتقادی هم به سامانبخشی آن ندارد. با این اوصاف به راحتی میتوان پیشبینی کرد که افق تاریک و پوچی در انتظار صنایع کشور است و نشان از این دارد که دولتمردانمان وابسته به واردات هستند نه تولید.