اصفهان از حدود یکصد سال قبل به عنوان یکی از قطب‌های نساجی کشور شناخته شد.
احداث کارخانجات بزرگ و پررونق نساجی همچون «وطن»، «ریسباف»، «شهرضا»، «زاینده‌رود»، «پشم‌باف»، «صنایع پشم»، «رحیم‌زاده» و «نختاب» به این شهر لقب «منچستر شرق» را داد و نقش موثری در درآمدزایی مردم اصفهان داشت.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از ایسنا، این کارخانجات به مرور زمان با واردات گسترده پارچه به کشور از رونق نخستین خود دور و به تعطیلی کشیده شدند. اما امروز در دهه 90 شمسی که چندین دهه از دوران پرشکوه صنعت نساجی در اصفهان گذشته، وضعیت این صنعت دستخوش بحرانی تازه همچون افزایش نرخ ارز و وابستگی به واردات مواد اولیه‌ای چون پنبه قرار گرفته و نساجی آینده مبهمی پیش رو دارد، تا آنجا که دبیر انجمن نساجی استان اصفهان وضعیت این صنعت را در سال آینده نگران‌کننده‌تر از امسال قلمداد می‌کند.
مظفر چلمقانی درباره افزایش نرخ ارز و بهبود وضعیت بازارهای داخلی از منظر برخی از کارشناسان صنعت نساجی، اظهار کرد: شاید این مسائل به طور نسبی بر روی وضعیت برخی کالاهایی که امکان وارد کردن مشابه آن وجود ندارد، تاثیر مثبت داشته باشد، اما بر اساس تجربه شخصی، معتقدم این مسئله موقتی خواهد بود.
وی افزود: در زمان دولت احمدی‌نژاد که نرخ دلار از 1000 به 3000 تومان افزایش یافت، همین وضعیت ایجاد شد، اما کم‌کم واردکنندگان خود را با دلار 3000 تومانی وفق دادند، البته به دنبال آن گرفتاری‌های بعدی به وجود آمد.
دبیر انجمن نساجی استان اصفهان، وضعیت فعلی صنعت نساجی اصفهان به عنوان یکی از پتانسیل‌های درآمدزایی این شهر را متأثر از افزایش نرخ ارز و اعمال تحریم‌ها علیه کشور دانست و تأکید کرد: ازنظر قانون مالیات، ماشین‌آلات صنعت نساجی هر هشت سال یک بار فرسوده محسوب می‌شوند و در حال حاضر نساجی اصفهان نیازمند نوسازی ماشین آلات نساجی خود است.
وی ادامه داد: در سال 77 خانم نصرالهی مشاور وزیر صنعت در نساجی، 300 میلیون دلار برای نوسازی ماشین‌آلات نساجی در اصفهان اختصاص داد و آنچه امروز آبروی این کارخانجات را حفظ کرده، اقدام شایسته این شخص است.
80 درصد ماشین‌آلات نساجی به‌روز نیستند
چلمقانی تأکید کرد: اگر امروز بسته حمایتی برای بازسازی و نوسازی ماشین‌آلات نساجی ارائه نشود، وضعیت این صنعت روزبه‌روز بدتر خواهد شد.
وی درباره عمر ماشین‌آلات نساجی اصفهان، گفت: متأسفانه 80 درصد ماشین‌آلات صنعت نساجی اصفهان به‌روز نیستند. در برخی از کارخانه‌ها مانند «همدانیان» ماشین‌آلات سال 2018 وجود دارد، اما تعداد آن بسیار محدود است.
دبیر انجمن نساجی استان اصفهان درباره روند تولیدات داخلی پارچه و نیاز به واردات آن، گفت: هم‌اکنون کشور در تولید پارچه فاستونی با کمبود زیادی مواجه است و تولیدکنندگان داخلی قادر به تولید کمتر از یک دوم فاستونی موردنیاز هستند.
در تولید الیاف اکریلیک وابسته به واردات هستیم
وی ادامه داد: در تولید پلی‌استر خودکفا، اما در تولید الیاف اکریلیک وابسته به واردات هستیم، همچنین در تولید نخ و بقیه پارچه‌ها تا حدود 70 درصد تولید داخلی داریم.
چلمقانی در ادامه تأمین پنبه را مهم‌ترین معضل صنعت نساجی کشور دانست و اظهار کرد: مصرف پنبه در داخل کشور حدود 150 هزار تن است که کمتر از 50 تن آن تولید داخل است و بقیه از تاجیکستان و ازبکستان خریداری می‌شود.
وی ادامه داد: تاکنون اعمال تحریم‌ها علیه ایران در زمینه تأمین پنبه اثر منفی نداشته و بیشتر در حوزه واردات اکریلیک که از تایوان، بلاروس و ترکیه است، دچار مشکل هستیم.
دبیر انجمن نساجی استان اصفهان خاطرنشان کرد: به‌طورقطع مشکل تأمین پنبه در کشور طی سال آینده بیشتر خواهد شد، چراکه ترکمنستان دیگر پنبه را به صورت خام نمی‌فروشد و با تبدیل به فراورده، به دنبال ارزش‌افزوده است.
وی همچنین دوخت و دوز را از دیگر زمینه‌های مشکل‌ساز صنعت نساجی دانست و تأکید کرد: در زمینه تولید انواع نخ هر چه به طرف مواد اولیه می‌رویم، وضع بدتر می‌شود، بازار نخ خوبی در کشور داریم، اما در تولید پارچه‌های نخی دچار مشکل هستیم.