جدیدترین ارزیابیهای صورت گرفته از سوی سازمان ملل متحد که به وسیله اتاق بازرگانی تهران منتشر شده نشان میدهد که ایران از نظر شاخص توسعه انسانی در سال ۲۰۱۸ در ردیف کشورهای با توسعه انسانی بالا قرار دارد.
براساس این گزارش که در آن وضعیت توسعه انسانی در ۱۸۹ کشور جهان مورد ارزیابی قرار گرفته، ایران توانسته در مجموع شاخصها و عملکردهای مورد محاسبه، در رده شصتم قرار گیرد.
این در حالی است که از سال ۱۹۹۰ که بررسی کشورها در قالب این شاخص آغاز شده ایران همواره روند رو به رشد خود را ادامه داده است.
در طول حدود این ۳۰ سال وضعیت توسعه انسانی در تمام جهان نیز شرایط بهتری پیدا کرده است.
براین اساس در سال ۱۹۹۰ که جمعیت جهان حدود پنج میلیارد نفر تخمین زده میشده تعداد افرادی که سطح توسعه پایینی داشتند حدودا سه میلیارد نفر بوده، اما امروز و با وجود آنکه جمعیت جهان به ۵/۷ میلیارد نفر رسیده حدود ۹۲۶ میلیون نفر در توسعه پایین به سر میبرد و به این ترتیب از حدود ۶۰ درصد جمعیت جهان افراد با توسعه پایین به حدود ۱۲ درصد کاهش یافتهاند.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از جهان صنعت، در مقابل هم تعداد افرادی که توسعه انسانی بالا یا خیلی بالا دارند حدودا سه برابر شده و از عدد ۲/۱ میلیارد نفر در سال ۱۳۹۰ به حدود ۸/۳ میلیارد نفر افزایش یافته تا بدین ترتیب سهم این گروه جمعیتی از ۲۴ درصد به ۵۱ درصد کل جهان برسد.
در کنار کشورهایی که توسعه انسانی خیلی بالایی دارند و نزدیک به ۵/۱ میلیارد نفر از کل جمعیت زمین در آن زندگی میکنند، در گروه بعدی که به توسعه انسانی بالا اختصاص داشته و حدود دو میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر در خود جای میدهد، ایران توانسته به عنوان یکی از بالاترین کشورها خود را در رده شصتم جای دهد.
ترکیه به عنوان یکی از نزدیکترین رقبای ایران در این حوزه همچنان در رده شصت و چهارم جهان قرار گرفته هر چند در سالهای اخیر سرعت رشدش از ایران بیشتر بوده است.
همچنین طبق جدیدترین آمارهای ارائه شده از سوی سازمان ملل متوسط سن ایرانیان ۵/۲۹ سال است و حدود ۵۸ میلیون نفر از جمعیت ایران در فاصله سنی ۱۵ تا ۶۴ سال قرار دارند و تنها چهار میلیون و ۴۰۰ هزار ایرانی بیش از ۶۵ سال دارند.
نرخ با سوادی جمعیت بالای ۱۵ سال ایران در این دوره حدود ۸۵ درصد اعلام شده که این عدد در قیاس با ترکیه که باسوادی بیش از ۹۵ درصدی را نشان میدهد، فاصلهای طولانی دارد. در دیگر شاخصهای بررسی شده سهم انرژیهای تجدیدپذیری که متناسب با توسعه پایدار است در فاصله سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ در ایران تقریبا ثابت بوده و روند کاهشی پیدا نکرده است.
جدیدترین آمارها نشان میدهد که در کشورهایی همچون سوئد و فنلاند سهم این انرژیها به ترتیب ۵۳ و ۴۳ درصد بوده، در ترکیه این عدد بیش از ۱۳ درصد گزارش شده و این در حالی است که سهم این انرژی در ایران کمتر از یک درصد است.
جدیدترین ارزیابیها در حوزه سلامت نیز نشان میدهد که میانگین سن امید به زندگی در ایران حدود ۷۶ سال گزارش شده است. همچنین در حوزه هزینههای سلامت نیز سهم ایران در قیاس با ترکیه در استفاده از تولید ناخالص داخلی برای ارزیابیها سهم بالاتری را نشان میدهد.