در پروژه اسمارت میانمار یا "میانمار هوشمند" که بودجه آن توسط اتحادیه اروپا تامین می شود، به کارخانجات پوشاک در میانمار توصیه شده تا مصرف سوخت خود را کاهش دهند.
در این پروژه بر لزوم سرمایه گذاری بر روی سیستم بازیابی میعانات که باعث صرفه جویی اقتصادی شرکت در میان مدت می شود، تاکید شده است هرچند که شرکت ها هنوز در مورد سرمایه گذاری اولیه تردید دارند.
به گزارش سرویس ترجمه نساجی امروز، در وبسایت اسمارت میانمار آمده است: "اطمینان از طراحی موثر سیستم بخار و عدم وجود نقص در تله یا جداکننده بخار لازم و کاربردی می باشد. از ده کارخانه ی تازه تاسیس مورد مطالعه بیشترشان دارای اشکال در طراحی و راه اندازی سیستم بخار خود بوده اند که منجر به اتلاف مقدار زیادی بخار می شود."
اسمارت میانمار همچنین به کارخانجات توصیه می کند که انرژی خورشیدی را نیز مد نظر قرار دهند. استفاده از انرژی خورشیدی بسیار ساده بوده و تنها نیازمند یک مخزن آب سیاه و شبکه ای از لوله های آب سیاه است که در معرض نور خورشید قرار دارند. این آب ها سپس به مخزن آب تغذیه دیگ بخار وارد می شوند.حرارت به دست آمده از این طریق در شرایط آب و هوای گرمسیری با کاهش میزان سوخت مصرفی مورد نیاز برای گرم کردن آب باعث صرفه جویی در مصرف انرژی می شود.
سومین راهکار استفاده از زیست توده های مختلف به عنوان یک منبع تجدید پذیر انرژی می باشد. در این رابطه انتخاب های زیادی وجود دارد اما به دلیل کشت وسیع برنج در دلتای میانمار، استفاده از پوسته برنج بسیار متداول است. پوسته های برنج فشرده شده یک سوخت مناسب و زیست پذیر برای دیگ بخار به شمار می رود. از پوسته برنج می توان در دیگ های بخار که از چوب به عنوان سوخت استفاده می کنند، استفاده کرد و نیازی هم به تغییر فناوری آن نیست. البته برای استفاده از بعضی از انواع زیست توده ها به عنوان منبع انرژی به تجهیزات تخصصی نیاز است.
راهکار بعدی برای تامین سوخت دیگ های بخار ضایعات پارچه ای است. مراقبت های ویژه ای برای جلوگیری از سوختن پلاستیک ها وجود دارد اما در کل بعضی از فناوری های دیگ بخار به طور اختصاصی برای سوزاندن ایمن ضایعات پارچه ای طراحی شده اند.
در این پروژه همچنین روش هایی برای استخراج بیش از حد و آلودگی آب پیشنهاد داده شده است. کارخانجات باید کاهش مصرف آب را در سیاست های زیست محیطی خود در اولویت قرار دهند. آن ها باید میزان مصرف آب خود را مورد سنجش و اندازه گیری قرار دهند. علاوه بر اندازه گیری مجموع آب مصرفی، آب مورد نیاز در فرایندهایی نظیر ماشین رنگرزی و شستشو نیز باید مورد اندازه گیری قرار گیرد. بر اساس این اندازه گیری ها می توان شاخص های عملکردی مهم را تعریف کرد و با به کارگیری فرایندها و فناوری های جدید اصلاحاتی را انجام داد.
برای بررسی و از بین بردن نشتی ها نیاز به بررسی دوره ای و منظم توسط کارکنان بخش نگهداری و تعمیرات می باشد. باید از آیراتورهای نازل و بازدارنده ها برای کاهش مصرف آب استفاده کرد. همچنین کارخانجات باید به این نکته توجه داشته باشند که در مناطق خشک، عملیات و فرایندهای تر جدید راه اندازی نکنند. در صورت تولید در این مناطق حتما باید در زمینه ی فناوری های گران حلقه بسته نظیر سیستم تخلیه ی صفر مایع، سرمایه گذاری کنند.
نکته اصلی در کاهش آلودگی آب تصفیه پساب هاست. تمامی فرایندهای تصفیه پساب باید تا سطوح ایمنی انجام شوند. این کار را می توان از طریق فرایندهای شیمیایی یا بیولوژیکی انجام داد اما باید از یک سیستم تصفیه مناسب استفاده کرد. اگرچه قوانین مربوطه در سال گذشته ناکافی بوده اما دولت میانمار در حال وضع قوانین سختگیرانه تر و احتمالا اعمال جریمه های سنگین و تعطیلی کارخانجات می باشد.
کارخانه ها حتی در صورت داشتن یک سیستم تصفیه موثر باید یک برنامه احتمالی جایگزین نیز داشته باشند تا در موقع خرابی موقت سیستم از آن استفاده کنند. این برنامه می تواند یک سیستم تصفیه کمکی، یک مخزن نگهدارنده، توقف تولید و یا روش های دیگر باشد. پساب های خطرناک نیز باید به یک کارخانه سوم فرستاده شوند.
در این پروژه همچنین به کارخانجات آموزش داده می شود که ضایعات خطرناک را در یک منطقه محصور انبار کرده و با خدمات مناسب آن ها را دور بریزند. همچنین برای بهبود عملکرد برش و کاهش ضایعات پارچه ای استفاده از ماشین برش خودکار نیز پیشنهاد شده است.
همان طور که در پروژه اسمارت میانمار گفته شده به کارگیری بسیاری از روش های فوق به نفع محیط زیست بوده و باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای می شود و در نهایت با کاهش هزینه ها و بالا بردن رتبه شاخص هیگ کارخانجات به نفع آن ها خواهد بود.