تولید مواد اولیه بیوکامپوزیتی

گفته می شود بیوکامپوزیت پلی کاپرولاکتون به دست آمده از الیاف خرما بر خلاف کامپوزیت های مصنوعی تقویت شده با الیاف شیشه و کربن، کاملا زیست تجزیه پذیر، تجدیدپذیر، پایا و قابل بازیافت است.

به گزارش سرویس ترجمه نساجی امروزمحققان خواص مکانیکی بیوکامپوزیت جدید را مورد آزماش قرار داده و دریافته اند که استحکام کششی آن نسبت به کامپوزیت های بشرساخت متداول افزایش یافته و در ضمن مقاومت آن در برابر ضربات کم سرعت نیز بیشتر شده است.

به گفته سرپرست بخش تولید و مواد اولیه پیشرفته گروه تحقیقاتی در دانشگاه پورتسموث-دکتر هوم داکال- تحقیق و بررسی بر روی امکان استفاده از الیاف به دست آمده از ضایعات درخت خرما به عنوان ماده تقویت کننده کامپوزیت های سبک، فرصت بزرگی را برای استفاده از این مواد در تولید بیوکامپوزیت های سبک و پایا و با هزینه پایین فراهم می کند.

تاثیر این کار تحقیقاتی بسیار چشمگیر خواهد بود چون این جایگزین های سبک برای کامپوزیت های متداول می توانند به کاهش وزن وسایل نقلیه کمک کنند که در نهایت منجر به مصرف کمتر سوخت و انتشارات کمتر دی اکسید کربن می شود. این مواد اولیه پایا در مقایسه با الیاف شیشه و کربن انرژی کمتری مصرف می کنند و زیست تجزیه پذیر هستند و در نتیجه بازیافت آن ها ساده تر است.

الیاف درخت خرما یکی از در دسترس ترین الیاف طبیعی در آفریقای شمالی و خاورمیانه است. نخل های خرما حجم بالایی از ضایعات تولید می کنند که به دلیل آلایندگی محیط زیست و تخریب میکروارگانیزم های مهم خاک، سوزانده شده یا به زمین های دفن زباله ریخته می شوند. آن بخش از درخت خرما که اغلب به عنوان الیاف مورد استفاده قرار می گیرد، پوسته آن است یعنی بخشی که تنه درخت را در بر می گیرد و هنگام هرس کردن برگ ها شل شده و از درخت جدا می شود.  

داکال می گوید متقاعد کردن مردم برای استفاده از طبقه بندی های جدیدی از مواد اولیه نظیر کامپوزیت های تقویت شده با الیاف طبیعی برای کاربردهای ساختاری و غیرساختاری، زمان بر است و رفع این چالش ها نیازمند تحقیق و نوآوری بیشتری بین صنعت و موسسات آکادمیک می باشد.