بر اساس آمار و اطلاعات منتشر شده از طرف وزارت نساجی بنگلادش، صادرات پوشاک این کشور در ماه می (اردیبهشت- خرداد) امسال از مرز سه میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار گذشت که یک رکورد در صادرات این محصول است.
مهندس علیرضا حائری، عضو هیئت مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از ایرنا، عمده صادرات پوشاک بنگلادش شامل تریکو، جین، پولیور و غیره راهی کشورهای اتحادیه اروپا، آمریکا و ژاپن می‌شود، بر این اساس پر واضح است که از کیفیت و تنوع بالایی برخوردار باشد. به همین دلیل است که اکثر برندهای مشهور جهانی بخشی از تولیدات خود را در کشور بنگلادش تهیه و بازارهای جهانی ارسال می‌کنند.
این معامله یک تجارت پر سود و تقریباً دو سر برد برای طرفین است.
در این تجارت شرکت‌های چند ملیتی به سودهای سرشار خود می رسند و کشور بنگلادش نیز با حدود چهار هزار و ۵۰۰ واحد تولید کننده پوشاک تا حدود بسیار زیادی تأمین ارز و درآمد کرده و بخش عمده نیازهای ارزی خود را از این راه تأمین و اشتغال وسیع و پایداری نیز ایجاد می‌کند.
پیش بینی می‌شود که امسال مجموع صادرات پوشاک کشور بنگلادش از مرز ۴۰ میلیارد دلار خواهد گذشت که معادل صادرات روزانه دو میلیون بشکه نفت از قرار هر بشکه ۵۵ دلار است و بودجه ارزی سالیانه آن کشور را بطور کامل پوشش می‌دهد.
مقدار صادرات ماهیانه پوشاک در بنگلادش، بیش از ۶۰ برابر صادرات سالیانه پوشاک در کشورمان و بیش ازپنج برابر کل صادرات منسوجات و پوشاک در سال و برابر با صادرات غیر نفتی ایران است.
این در حالی است که امکانات کشور بنگلادش از قبیل دسترسی به انرژی، گاز، برق، بنادر و دریاهای آزاد و سایر زیرساخت‌های حیاتی و همچنین افراد تحصیلکرده در این صنعت به هیچ عنوان قابل مقایسه با امکانات کشورمان نیست.
شایان ذکر است که بر اساس آمار منتشره در سایت وزارت صنعت، معدن و تجارت، پارسال مجموع صادرات پوشاک کشور افزون بر ۶۰ میلیون دلار، کل صادرات منسوجات کشور نیز بیش از ۷۲۸ میلیون دلار و مجموع صادرات صنعتی کشور ۱۸ میلیارد دلار بوده است.
این در حالی است که بر اساس برنامه راهبردی وزارتخانه، پیش بینی صادراتی صنعت نساجی و پوشاک در افق ۱۴۰۴ بیش از سه میلیارد دلار تخمین زده شده که یک سوم آن سهم پوشاک است.
بر فرض رسیدن به چنین هدفی در ۶ سال آینده، مشاهده می‌شود که چقدر از قافله جهانی صنعت پوشاک عقب هستیم که جبران آن اگر غیر ممکن نباشد دستکم در کوتاه مدت امکان پذیر نیست.
ایکاش به جای صرف وقت، انرژی و منابع ملی در پای برخی صنایع که ناکارآمدی آنها بر همگان آشکار شده کمی هم به ظرفیت‌ها، ارزش‌ها و قابلیت‌های سایر صنایع از جمله صنعت پوشاک توجه شود. ظرفیت‌هایی که قدرت ارزآوری، ایجاد ارزش افزوده، ایجاد اشتغال، پایین بودن سرانه سرمایه گذاری مورد نیاز و پاک بودن و سبز بودن فقط بخشی از ویژگی‌های آنهاست