این انتظار از دولت و وزارت امورخارجه ایران وجود دارد که علاوه بر شرایط کاهش ریسک سرمایه گذاری شرکت های ایرانی در کشورهای دیگر، با ارائه اطلاعات درست و حمایت های لازم زمینه حضور موثر شرکت ها را فراهم کنند.
راه اندازی کارخانه از سوی برندهای ایرانی در کشورهای دیگر با مطالعه امکانات تولید، بازار و در دسترس بودن مواد اولیه انجام می شود. بیشتر انتظار داریم شرکت های بزرگ خارجی در ایران سرمایه گذاری کنند، اما در ایران هم شرکت های خوبی در زمینه های مختلف فعالیت می کنند که علاوه بر پاسخ به تقاضای داخل امکان صادرات و سرمایه گذاری و ایجاد خط تولید در کشورهای دیگر را دارند.
در این بین باید برای حضور حرفه ای در بازارهای خارجی تا جای ممکن ریسک کار را کاهش دهیم و برای رسیدن به این هدف، می توان به بیمه های بین المللی اتکا کرد. هرچند ممکن است استفاده از خدمات بیمه های بین المللی هزینه بیشتر داشته باشد اما جبران خسارت پس از بروز حادثه دشوار خواهد بود. استفاده از خدمات این بیمه ها لزوما به حمایت بیمه ای کشورهای میزبان مربوط نیست.
اما این انتظار از دولت و وزارت امورخارجه ایران وجود دارد که علاوه بر شرایط کاهش ریسک سرمایه گذاری شرکت های ایرانی در کشورهای دیگر، با ارائه اطلاعات درست و حمایت های لازم زمینه حضور موثر شرکت ها را فراهم کنند.
در دیگر کشورهای دنیا، دولت ها برای گرفتن بازارهای صادراتی با یکدیگر رقابت می کنند. دولت ترکیه یک نمونه خوب از این دولت ها به شمار می رود که در بخش صادرات، به طور همه جانبه از صادرکننده حمایت می کند. برای مثال دولت این کشور تعره 30 درصدی صادرات ماکارونی به عراق را می پرداخت. دولت چین هم به طور معمول با حمایت هایی مثل حمل و نقل ارزان از صادرات حمایت می کند.
فعالیت بخش خصوصی در بازارهای خارجی یک انتظار از یک بخش نیست بلکه یک حرکت دسته جمعی است. حضور موثر شرکت های ایرانی به عزم ملی نیاز دارد و در این بین فعالیت بخش های اقتصادی وزارت امور خارجه بیش از دیگر بخش ها راهگشاست.