صنایع نساجی و پوشاک در ایران، اولویت‌دار اما مغفول!

به گزارش سرویس خبر و گزارش نساجی امروز، مهندس مقدسی ضمن بیان مطلب فوق یادآور شد: البته امسال وزیر محترم صنعت، نساجی را به‌عنوان یک صنعت اولویت‌دار مدنظر قرار داده که امیدوارم در اولویت‌بندی‌های تعریف شده، عملکرد موفقیت‌آمیزی داشته باشند اما این موفقیت، مستلزم مشارکت با تشکل‌های تخصصی نساجی و پوشاک است.

رئیس هیئت مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران، ضمن اشاره به پیشرفت چشمگیر صنایع نساجی و پوشاک در ترکیه، یکی از دلایل این رشد را حمایت‌های ثابت دولت ترکیه از تولیدکننده دانست و گفت: برای مثال نوسانات جهانی نرخ پنبه‌، مشمول تولیدکننده ترک نمی‌شود و طبق برنامه‌ریزی و بازار هدف مشخص با نرخ تمام شده ثابت به تولید ادامه می‌دهد و دولت، مابه‌التفاوت‌های موجود را در قالب سیاست‌های حمایتی می‌پردازد. 

مهندس مقدسی در ادامه به ارائه توضیحاتی در زمینه تولید، بازار و ویژگی‌های منسوجات بی‌بافت پرداخت و گفت: منسوجات بی‌بافت یکی از زیرشاخه‌های تولیدی صنایع نساجی محسوب می‌شود که متأسفانه در مقایسه با سایر گرایش‌های این صنعت در کشور ما چندان مورد توجه قرار نگرفته است. 

وی افزود: زیربناهای آموزشی و فضاهای دانشگاهی کمتر به این حوزه می‌پردازند و زمانی که مباحث آموزشی یک حوزه، کمرنگ باشد، خروجی نیز کمرنگ خواهد بود لذا متخصصان نساجی نیز حضور چندان پر رنگی در منسوجات بی‌بافت ندارند.

مهندس مقدسی به رادیو اقتصاد گفت: تولید صنعتی منسوجات بی‌بافت در دنیا، قدمت بالایی ندارد و عمر آن به 70-60 سال می‌رسد در کشور ما نیز سابقه چندان پررنگ و طولانی ندارد.

این متخصص نساجی تصریح کرد: منسوجات بی‌بافت در صنایع پزشکی، بیمارستانی، بهداشتی، آرایشی، بهداشتی، راه‌سازی، ساختمان‌سازی، فیلترسازی، خودروسازی، هواپیماسازی، کشتی‌سازی، گردشگری، بسته‌بندی و تبلیغات، صنایع چرم‌، پوشاک، ایزوگام، انواع عایق‌ها، ورزشی، کشاورزی، فرش ماشینی و موکت حضور پررنگی دارد اما علی‌رغم این گستردگی فراوان، جایگاه چندان مطلوبی در کشور ما ندارد در حالی‌که می‌تواند جایگاه به مراتب بالاتری داشته باشد.

وی ضمن بیان این مطلب که متأسفانه از نظر مباحث تخصصی و آموزشی اهمیت خاصی به منسوجات بی‌بافت در کشور داده نمی‌شود، افزود: امروزه حداقل ۳۰ درصد از منسوجات تولیدی جهان بر منسوجات بی‌بافت متمرکز است در حالی‌که این رقم در کشور ما کمتر از 10 درصد می‌باشد. 

مهندس مقدسی یادآور شد: در برخی موارد منسوجات بی‌بافت حداقل 3 تا 4 برابر هزینه‌ها را کاهش می‌دهد که از نظر مسائل اقتصادی بسیار حائز اهمیت و قابل توجه است. 

به گفته این فعال صنعتی، هزینه گان جراحی یک‌بار مصرف و استریل، نصف هزینه گان با پارچه تاری- پودی است، ضمن این‌که عمر مفید گان پارچه‌‌ای پس از ده‌‌ها بار شست‌وشو و استریل به حداقل می‌رسد و امکان رشد باکتری به خصوص در صورت استفاده از پاک‌کننده‌های ثابت افزایش پیدا می‌کند؛ بنابراین استفاده از گان یک بار مصرف از نظر بهداشتی و اقتصادی بسیار منطقی و مقرون به صرفه است. 

رئیس هیئت مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران به استفاده گسترده و فراگیر سایر کشورها از منسوجات بی‌بافت در تولید باند و گاز اشاره کرد که صرفه‌جویی در هزینه‌ها و بهداشتی‌تر بودن محصولات مذکور را به همراه دارد.

وی اذعان داشت: طبق تعریف سازمان جهانی استاندارد، منسوجات بی‌بافت لایه یا شبکه‌ای از الیاف منظم یا غیرمنظم آرایش‌یافته‌ای که به وسیله ایجاد اصطکاک، اتصال یا پیوستگی به وجود می‌آید. الیاف در پارچه‌های تاری- پودی، ممکن است به صورت غیریکنواخت کنار هم قرار بگیرند اما در فرایند بی‌بافت، به صورت کاملاً یکنواخت و همگن کنار هم هستند که این امر، امتیاز و ضریب بهداشتی منسوجات بی‌بافت را افزایش می‌دهد.   

رئیس هیئت مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران،  50 درصد ضایعات منسوجات بی‌بافت را قابل بازیافت اعلام کرد و گفت: مابقی نیز می‌تواند از طریق سوزاندن به انرژی تبدیل شود.