واژه پایایی می تواند معانی زیادی برای افراد مختلف داشته باشد. این واژه در مورد محصولات جاذب یک بار مصرف، دستمال های پاک کننده و بسیاری از منسوجات بی بافت پزشکی معمولا دو معنا دارد
ترجمه: آزاده موحد
به گزارش سرویس اطلاع رسانی نساجی امروز، ، یکی به معنای استفاده از پیش ماده های زیستی برای پلیمرها، الیاف و فیلم ها و دیگری به معنای روش های دفع جایگزین برای زمین های دفن زباله که معمولا در آن از مواد اولیه خام زیستی استفاده می شود.
در سایه تصویب قانون ممنوعیت استفاده از پلاستیک های یک بار مصرف در اتحادیه اروپا و وجود قوانین بالقوه در سایر مناطق، توجه به منابع مواد اولیه خام مورد استفاده در بی بافت ها و غیره به ویژه محصولات بهداشتی زنانه ضروری به نظر می رسد.
مواد زیستی در برابر مواد بیولوژیکی
این واژه هم می تواند تعاریف مختلفی داشته باشد. در بسیاری موارد می تواند همان پلیمرهای متداولی باشد که مواد شیمیایی که به عنوان پیش ماده در آن به کار رفته، دارای منابع بیولوژیکی است و نه منابع نفتی، برای مثال پلی اتیلن سبز تولید کمپانی براسکم یا پلی استرهای زیستی دارای پلی ال ها و یا اسیدهای مشتق شده از منابع بیولوژیکی نظیر پلی تری متیلن ترفتالات از کمپانی دوپونت یا بطری های گیاهی کوکاکولا. این پلیمرها ضمن این که دارای ویژگی های مورد نیاز هستند تغییری نیز در پروفایل دورریختن محصولات ایجاد نمی کنند.
بعضی از الیاف مصنوعی مشخص به طور مستقیم بر پایه مواد اولیه خام بیولوژیکی تولید می شوند. برای مثال الیاف ریون در شکل های مختلف خود جزو الیاف مصنوعی است که از چوب تهیه شده و در تولید آن از فرایندهای تولید الیاف ویسکوز یا لایوسل استفاده می شود.به گزارش سرویس اطلاع رسانی نساجی امروز، پیشرفت های اخیر صورت گرفته در عرصه پلیمرها امکان شکل گیری الیاف ملت اسپان را نیز فراهم کرده است. برای مثال می توان به پلی لاکتیک اسید(PLA) و پلی هیدروکسی آلکانوت ها(PHAs) و اخیرا پلی تری هیدروکسی بوتیرات(PHBH) اشاره کرد.
دور ریختن
یکی از مسایلی که امروزه در مباحث زیست محیطی بسیار مطرح است، سرنوشت نهایی محصولات مصرف شده و مواد اولیه خام مورد نیاز می باشد.
محصولات حل شونده در آب در مقابل محصولات قابل تبدیل به کمپوست
از چندین سال پیش این پرسش مطرح بوده که فرایند مناسب برای پوشک های یک بار مصرف چیست، ؛ آیا این پوشک ها باید فلاشبل باشند یعنی در آب حل شوند و یا باید به کمپوست تبدیل شوند.
این پرسش را می توان در مورد محصولات بهداشتی زنانه، محصولات مربوط به بی اختیاری در بزرگسالان و دستمال های تمیز کننده نیز مطرح کرد. علاوه بر آن بسیاری از منسوجات پزشکی یک بار مصرف و سایر کالاها را می توان با در نظر گرفتن این نگرش تولید کرد.
اجزای اصلی پوشک و محصولات مشابه عبارت است از آستر جانبی، هسته جاذب، پوشش بیرونی و الاستیک برای شکل دهی. بیشتر این اجزا کامپوزیت های لیفی هستند که یا فرایند کاردینگ روی آن ها انجام می شود، یا در حالت خشک شکل می گیرند و یا ذوب ریسی می شوند؛ هسته جاذب مهم ترین استثناست که با این که همچنان در بسیاری از موارد درصد بزرگی از این بخش از پالپ چوب تهیه می شود اما مقدار پلیمر سوپرجاذب مورد استفاده افزایش می یابد. در حال حاضر این قسمت از اسید اکریلیک تهیه می شود در حالی که یک سری از مواد اولیه از پروتئین ها، نشاسته و غیره تهیه می شوند.
مهم ترین مساله این است که ظرفیت جذب پلیمر سوپر جاذب بسیار بالاست طوری که حتی وجود مقدار کمی از آن در پوشک تمام آب موجود در آن را برداشت می کند و در نتیجه مدیریت کردن آن دشوار است. هیچ روش خوبی برای از بین بردن این ویژگی در پلیمر سوپر جاذب وجود ندارد. این باعث می شود محصولاتی که دارای محتوای پلیمر سوپر جاذب هستند، برای تبدیل شدن به کامپوست مناسب باشند.
تبدیل شدن به کامپوست
در مورد محصولات بی بافت چه آن هایی که فلاشبل هستند برای مثال دستمال های توالت حل شونده در آب و چه آن هایی که به طور مستقیم به کمپوست تبدیل می شوند، لازم است تا ماده اولیه خام مورد استفاده در آن ها از لحاظ بیولوژیکی قابل تجزیه در شرایط هوازی باشد، همان فرایند تصفیه با لجن فعال که برای بیشتر فاضلاب های شهری به کار گرفته می شود.
پلاستیک های متداول غیر قابل هضم هستند و چه وارد سیستم فاضلاب شده و چه به دلیل روش های نادرست مدیریت پسماندها وارد اقیانوس ها شوند، مواد اولیه خام مورد نیاز در آن ها یکسان است.
کمپوست سازی در بسیاری از نقاط جهان که در آن ها فضای لازم برای دفن زباله اندک است و یا اصلا وجود ندارد، بسیار رایج شده است. در نتیجه ماده اولیه خام مورد استفاده در محصولات جاذب، دستمال های پاک کننده و غیره باید در مکان های ویژه عملیات کامپوست در شهرها قابل تبدیل به کمپوست باشد.
برای جلوگیری از اعمال تغییرات مهم در فرایندهای تولیدی با سرعت بالا بهتر است مواد اولیه خام مورد استفاده در محصولات قابل تبدیل به کمپوست را در همان ماشین آلات موجود در محل مورد فرایند قرار داد و یا حداقل اصلاحات اندکی در ماشین آلات ایجاد کرد.