پژوهشگران هلندی قصد دارند با کمک یک پیراهن هوشمند و یک اپلیکیشن تلفن همراه، به تشخیص و درمان به موقع بیماری ریه کمک کنند.
یک پیراهن هوشمند می‌تواند عملکرد ریه را با بررسی حرکات قفسه سینه ارزیابی کند و عملکرد دقیق‌تری نسبت به تجهیزات قدیمی داشته باشد.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از ایسنا، پژوهشگران مرکز پزشکی "دانشگاه رادبود"(RU) هلند، از پیراهن‌های هوشمند و یک اپلیکیشن تلفن همراه استفاده کردند تا بتوانند تنفس افراد سالم را هنگام انجام فعالیت‌های روزمره مورد بررسی قرار دهند.
شاید در آینده بتوان پیراهن‌های هوشمند را روی افراد مبتلا به "بیماری مزمن انسدادی ریه"(COPD) نیز آزمایش کرد. اگر این آزمایش با موفقیت انجام شود، پزشکان می‌توانند پیراهن‌های هوشمند را با اطمینان برای بررسی بیماران از راه دور و تشخیص نشانه‌های بیماری آنها به کار ببرند.
"دنیس مانه"(Denise Mannée)، فیزیکدان دانشگاه رادبود و از پژوهشگران این پروژه گفت: بیماری مزمن انسدادی ریه، یک مشکل در حال گسترش است که در حال حاضر، حدود ۶۴ میلیون نفر در سراسر جهان به آن گرفتار شده‌اند.
هنگامی که نشانه‌های بیماری مانند سرفه یا نفس نفس زدن در بیماران شدت بگیرد، باید دقیق‌تر بررسی شوند. این نشانه‌ها ابتدا طی فعالیت‌های روزانه مانند بالا رفتن از پله‌ها و کار کردن در خانه، خود را نشان می‌دهند اما بررسی تنفس در این شرایط، کار دشواری است. بررسی تنفس معمولا با تجهیزاتی مانند دوچرخه، ماسک و رایانه صورت می‌گیرد اما این تجهیزات برای بررسی فعالیت‌های روزانه، کاربرد کافی ندارند.
مانه اضافه کرد: پیراهن‌های هوشمند در حال حاضر در دسترس قرار دارند اما معمولا ورزشکاران از آنها استفاده می‌کنند. هدف ما بررسی این موضوع است که آیا یک پیراهن هوشمند می‌تواند جایگزین دقیق‌تر و کاربردی‌تری برای بررسی عملکرد ریه باشد.
پیراهن هوشمند موسوم به "هکسوسکین"(Hexoskin) که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته، می‌تواند کشش پارچه را روی قفسه سینه کاربر احساس کند و حجم هوای دم و بازدم را بسنجد. همچنین، این پیراهن می‌تواند ضربان و حرکات قلب را نیز ثبت کند.
مانه و همکارانش، از ۱۵ داوطلب سالم خواستند تا هنگام انجام دادن فعالیت‌های روزانه از جمله دراز کشیدن، نشستن، ایستادن، بالا رفتن از پله‌ها و جارو کشیدن، پیراهن هوشمند را بپوشند. داوطلبان علاوه بر پوشیدن پیراهن، از تجهیزات قدیمی مانند ماسک نیز استفاده کردند تا تنفس آنها سنجیده شود و سپس، دوباره وظایف روزانه را با پوشیدن هر دو نوع تجهیزات تکرار کردند تا مجموعه‌ای از داده‌ها گردآوری شوند.
پژوهشگران، داده‌های به دست آمده طی این دو فرآیند را با هم مقایسه کردند و دریافتند که شباهت بسیاری میان آنها وجود دارد اما بررسی‌های انجام شده در نخستین آزمایش هکسوسکین، برای دومین مجموعه بررسی‌ها، قابل اطمینان نبودند. به همین دلیل، پژوهشگران باور دارند که تجهیزات باید برای هر بار استفاده از هکسوسکین، دوباره بررسی شوند.
مانه افزود: اهمیت نتایج به دست آمده، به این دلیل است که ثابت می‌کنند بیماران می‌توانند پیراهن هوشمند را هنگام فعالیت‌های روزمره استفاده کنند تا عملکرد ریه آنها به دقت مورد بررسی قرار بگیرد.
داوطلبان این بررسی گفتند که پیراهن هوشمند، کاملا راحت است و شاید بتوان آن را به عنوان یک لباس معمولی مورد استفاده قرار داد.
پژوهشگران اکنون در نظر دارند تا آزمایش پیراهن هوشمند را با افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه آغاز کنند. آنها معتقدند که شاید پیراهن هوشمند بتواند برای درمان بیماری‌های تنفسی دیگر از جمله آسم و فیبروز سیستیک نیز به کار برود.
مانه ادامه داد: هدف ما این است که نهایتا کیفیت زندگی بیماران را بهبود ببخشیم. اگر ما بتوانیم نشانه‌های بیماری را هنگام فعالیت‌های روزانه به دقت بررسی کنیم، می‌توانیم از عهده شناسایی و درمان به موقع برآییم و بدین ترتیب به بیماران کمک کنیم تا زمان کمتری را در بیمارستان بگذرانند.
این پژوهش، در نشست بین‌المللی "انجمن ریه اروپا"(ERS) ارائه شد.