علیرضا حائری، عضو هیئت مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران گفت: تعطیلی دو روز آخر هفته طرح خوبی است منتها به جای تعطیلی پنجشنبه وجمعه ، باید جمعه وشنبه تعطیل شود.
وی ادامه داد: تعطیلی پنجشنبه‌ها باعث قطع ارتباط اقتصادی ما به مدت 4 روز با دنیا می شود به این صورت که پنجشنبه وجمعه که در کشور ما تعطیل است و شنبه ویکشنبه هم سایر کشورهای دنیا تعطیل هستند که این وقفه 4 روزه باعث می‌شود بیش از 50 درصد ارتباطات اقتصادی وتجاری ما با دنیا قطع شود؛ به عبارتی هماهنگی ما با نظام بین‌المللی اقتصاد دچار مشکل می‌شود.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از آفتاب یزد، وی گفت: از آنجایی که تعطیلی جمعه برای کشور ما به لحاظ مذهبی حایز اهمیت است ونمی‌توان از آن چشم پوشید، بهتر است از تجربه سایر کشورهای اسلامی‌چون پاکستان ، امارات و عربستان و...بهره ببریم یعنی جمعه وشنبه را تعطیل کنیم .این کشورها جمعه وشنبه تعطیل هستند و می‌توانیم از این تجربه استفاده کنیم .
علیرضا حائری ادامه داد: برخی معتقدند با تعطیلی دوروزه آخر هفته باید بر ساعات کاری ایام هفته افزوده شود.این دیدگاه متعلق به افرادی است که از ابعاد تجاری واداری به قضیه نگاه می‌کنند.به این صورت که اگر در هر روز 8 ساعت کاری داریم با تعطیلی آخر هفته باید ساعات اداری را مثلا 8.5 ساعت کنیم و این کسری ساعات را روی ایام هفته تسری دهیم. این مسئله در واحدهای اداری وتجاری قابل اجراست، اما برای واحدهای صنعتی پاسخ نمی‌دهد.واحد صنعتی اگر یک روز را اضافه تعطیل کند در حقیقت یک روز کاری را از دست داده است.
عضو هیئت مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران تصریح کرد: واحدهای صنعتی ما تقریبا سه شیفت کاری کار می‌کنند و وقت اضافه ندارند .با تعطیلی پنجشنبه وجمعه یا حتی به فرض تعطیلی جمعه وشنبه آنها باید چهار شیفت برای واحد خود بگذارند .یعنی چهار گروه 3 شیفت کار کنند تا آن یک روز تعطیلی جبران کار شود. اما طبیعی است گذاشتن یک شیفت اضافه برای نیروی کار دستمزد اضافه می‌خواهد یعنی کارگری که جمعه وشنبه در روز تعطیلشان سر شیفت می‌آیند هم حقوق خود را می‌گیرند و هم اضافه کارشان را دریافت می‌کنند. این مسئله باعث می‌شود هزینه تولید بالا برود چرا که کارفرما علاوه بر دستمزد باید اضافه کار پرداخت کند.
عضو هیئت مدیره خانه صنعت ومعدن استان تهران ادامه داد: به این ترتیب کارفرما مجبور می‌شود هزینه روز تعطیل اضافه را پرداخت کند که این امر هزینه تولید را در واحد صنعتی افزایش خواهد داد. ما در سال 52 هفته داریم که با تعطیلی یک روز اضافه 52 روز در سال برای واحد صنعتی تعطیل می‌شود یعنی حدود 15 درصد تولید کاهش پیدا می‌کند. این مسئله موجب کاهش تولید ناخالص داخلی می‌شود که برای اجتناب از این امر باید در واحدهای صنعتی اضافه کار گذاشت .اضافه کار هم هزینه تولید را افزایش می‌دهد که کارفرما یا ناچار است برای جبران این هزینه‌ها قیمت کالا را بالا ببرد .به عنوان مثال اگر کالایی برایش 1000 توان
هزینه داشت قیمت آن را 1200 تومان کند که زیان ننماید.
وی تصریح کرد: به یاد داریم با افزایش قیمت محصولات لبنی، درآمدهای رسمی‌این واحدهای تولیدی 30تا 40 درصد کاهش یابد ، چرا که تقاضای مصرف کننده کاهش یافت وخرید پایین آمد.بنابراین صنعتگر نمی‌تواند هر جوری دلش خواست قیمت را بالاببرد، چون افزایش قیمت محصول نهایی باعث کاهش حجم فروش وپایین آمدن حاشیه سود و در نهایت ضرر صنعتگر می‌شود.
عضو هیئت مدیره خانه صنعت ومعدن استان تهران خاطر نشان کرد: یک واحد تولیدی صادرات‌محور، نمی‌تواند با افزایش قیمت‌ها در بازار جهانی رقابت کند زیرا بازار جهانی ارزان تر محصول مشابه تولیدی او را عرضه می‌کند و این صنعتگر نمی‌تواند در این شرایط در بازارهای جهانی رقابت نماید و با مشکل مواجه می‌شود.
وی اظهار داشت: در ایران ما هفته‌ای 44 ساعت کار می‌کنیم در صورتی که در سایر کشورهای پیشرفته مانند آلمان و فرانسه وکشورهایی که در عرصه صنعتی موفق هستند ساعات کاری زیر 38 ساعت است. آنها دو روز هم در هفته تعطیل هستند پس چرا تولید ناخالص داخلی آنها پایین نمی‌آید. این کشورها تولید ناخالص داخلی بالاتری از ما داشته وبهره وری بیشتری هم دارند.همه چیز با ساعات کاری بالا درست نمی‌شود باید تلاش کرد بهره وری را بالا برد.یکی از علتهای موفقیت آنها در بالا بودن بهره وری مسئله اتوماسیون صنعتی است.یعنی ماشین و تکنولوژی صنعتی را جایگزین نیروی انسانی کردند.اتوماسیون صنعتی دخالت انسانی را در تولید کمتر کرد و این مسئله به افزایش بهره وری وکاهش ضایعات آنها کمک نمود.
حائری با ذکر این نکته که هر چه نیروی انسانی دخالت در تولید نداشته و اتوماسیون صنعتی باشد ضایعات تولید کمتر و بهره وری بیشتر می‌شود ، افزود: واحدهای صنعتی ما باید به سمت اتوماسیون صنعتی بروند.اگر ما ساعات کارمان را هم بالا ببریم، اما بهره وری بالا نرود، نتیجه مطلوب به دست نمی‌آید.
این کارشناس نساجی گفت: کشورهایی مانند آمریکا ، ژاپن واروپا بالاترین حد اتوماسیون صنعتی را دارند اما نیروی کارشان هم بیکار نمی‌شود چرا که آنها این نیروی کار را به سمت بخش خدمات هدایت کرده اند. ما فکر می‌کنیم اشتغال از طریق صنعت ایجاد می‌شود اما صنعت وظیفه اشتغالزایی ندارد ، وظیفه صنعت تولید محصول و تولید ثروت وافزایش تولید ناخالص داخلی است. اشتغالزایی را باید در بخش خدمات و گردشگری ایجاد کرد. توجه به صنعت گردشگری وایجاد اشتغال برای نیروی انسانی را در این بخش باید جستجو کرد.
وی گفت: توسعه صنعت گردشگری، چند برابر بیشتر از بخش صنعت اشتغال ایجاد می‌کند و تجربه کشورهای ترکیه ،ایتالیا وفرانسه در توسعه گردشگری و صنعت توریسم به خوبی نشانگراین مطلب است.در صنعت گردشگری می‌توان نیروهای انسانی را در بخش هتلداری، صنایع دستی و رستوران داری و...دست به کار کنیم . صنعت گردشگری ایجاد شغل می‌کند . یعنی بخش خدمات را توسعه دهیم و از نیروی انسانی در این بخش بهره ببریم تا بیکاری هم نباشد و اشتغالزایی را ایجاد کنیم.
وی با اشاره به این که کشورهای صنعتی هم تمام نیروی کارشان در صنعت مشغول به کار نیست ، افزود: به عنوان مثال کشور آلمان مگر اتوماسیون صنعتی ندارد.آیا تمام نیروی انسانی‌اش حتی در صنعت خودرو سازی در بخش صنعت فعالند؟ اگر واحد صنعتی آنها اتوماسیون صنعتی را توسعه بدهد، می‌آیند نیروی انسانی خود را در بخش"آر اند دی " یا تحقیق وتوسعه کارخانه ویا بخشهای خدماتی مثل خدمات پس از فروش و... متمرکز می‌کنند .اشتباه ما این است که فکر می‌کنیم اشتغالزایی در صنعت یعنی آن که نیروی انسانی در بخش صنعتی واحد تولیدی ، مشغول کار باشد و به بخش خدمات این واحدها بی توجهی می‌کنیم.