رئیس اتحادیه صنف تولیدگنندگان و فروشندگان پوشاک تهران در خصوص طرح ملی پوشاک گفت: طرح ملی پوشاک محکوم به شکست است؛ چون وقتی تولیدکنندگان بزرگ این صنف در کشور بیکار هستند، انتقال سرمایه به روستاها بدون هماهنگی با اتاق اصناف ایران و بهره گیری از تجربیات چندین ساله تولیدکنندگان این صنف به جایی نخواهد رسید.
ابوالقاسم شیرازی با تبیین سایه و روشن های راه اندازی واحدهای تولیدی پوشاک در روستاها در قالب طرح ملی پوشاک گفت: طرح پوشاک ملی عنوان خوبی است؛ اما انتقادی که به این طرح وارد است این است که در این طرح توجه اصلی به تولید محور شدن روستا‌هاست و قرار است تولید پوشاک در مناطق روستایی انجام شود این درحالی است که در همین شهر تهران بالغ بر ۲۰ هزار واحد صنفی پوشاک وجود دارد که برخی نیمه جان و برخی بیجان هستند.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از عصر اقتصاد، وی افزود: خیلی به این طرح خوش بین نیستم؛ چرا روستایی که شغل اصلی اش دامپروری و کشاورزی است وارد تولید کنیم و شاغلان اصلی این حرفه را نادیده بگیریم!
رئیس اتحادیه صنف تولیدگنندگان و فروشندگان پوشاک تهران تصریح کرد: به نظر من اگر قرار است طرحی انجام شود باید اولویت اصلی به این واحد‌ها داده شود که هم زودتر به برند می‌رسند و هم بازدهی بهتری نسبت به واحدهای روستایی خواهند داشت.
شیرازی با بیان اینکه نفس اصلی این طرح که صادرات می باشدخوب است، ادامه داد: ولی سوال اینجاست که چرا روستایی که شغل اصلی اش دامپروری و کشاورزی است وارد تولید کنیم و شاغلان اصلی این حرفه را نادیده بگیریم!
وی با اشاره به اینکه در این طرح تسهیلات به واحدهای روستایی پنج استان اختصاص داده شده و به تولیدکننده داخلی توجهی نشده است، گفت: واحدهای تولیدی داخلی امروزه در حال دانش بنیان شدن هستند و توان به روز شدن را دارند. تولیدات پوشاک یکی دو سال اخیر که با کیفیت لازم جای کالای قاچاق و خارجی را در بازار داخلی پر کرده است دانش بنیان است.
رئیس اتحادیه صنف تولیدگنندگان و فروشندگان پوشاک تهران ادامه داد: در اجرای این طرح ابتدا باید کیفیت تولید داخلی را در نظر بگیریم، چون در غیر این صورت کشور‌های خارجی بازار داخلی را در دست خواهند گرفت و بعد از آن باید به بازار‌های خارجی بیندیشیم.
وی گفت: این طرح محکوم به شکست است چون وقتی تولیدکنندگان بزرگ این صنف در کشور بیکار هستند انتقال سرمایه به روستاها بدون هماهنگی با اتاق اصناف ایران و بهره گیری از تجربیات چندین ساله تولیدکنندگان این صنف به جایی نخواهد رسید.