کمپانی خودروسازی بی ام دبلیو موفق به ساخت نخستین ماشین مسابقه با اجزای تشکیل شده از الیاف نساجی تجدیدپذیر شده است.
به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، در حال حاضر کمپانی های مطرح در صنعت خودروسازی به دنبال استفاده از مواد اولیه پایا در اجزای داخلی خودرو هستند.
کمپانی رنو از پارچه تهیه شده از ضایعات نساجی و بطری های پلاستیکی در رنو زویی استفاده کرده است، کمپانی لندروور در حال بررسی استفاده از پلاستیک های بازیافتی و اکالیپتوس و کمپانی فورد نیز در حال آزمایش استفاده از الیاف بامبو در خودرو می باشند. کمپانی بی ام دبلیو یک گام فراتر رفته و از الیاف کتان در ماشین های مسابقه ای خود استفاده کرده است.
خودروی بی ام دبلیو iFE.20 اولین ماشین مسابقه این کمپانی می باشد که اجزای آن از الیاف کتان تشکیل شده است. این ماشین اخیرا در مسابقات قهرمانی فرمول ای عربستان سعودی نیز برنده شده است.
رودولف دیتریش، مدیر عامل بخش توسعه وسایل نقلیه در گروه اتومبیلرانی بی ام دبلیو می گوید: "مواد اولیه ای نظیر کتان که با سیم مسی یا کربن ترکیب و مورد عملیات بافندگی قرار می گیرند، برای استفاده در بخش های مختلفی از ماشین به ویژه قوس چرخ(قوس برجسته طاق مانند و برآمده پیرامون چرخ های خودرو واقع بر روی گلگیرها) و سپر آزمایش می شوند."
.jpg)
در مجرای خنک کننده خودروی الکتریکی جدید iFE.20 از کتان استفاده شده است. این ماده اولیه که از مشتقات گیاه کتان می باشد عمدتا به صورت یک پارچه تاری پودی بوده اما گاهی به شکل رشته های ضخیمی که در طراحی اجزای کامپوزیتی سبک معمول است نیز یافت می شود.
پیش از این از کربن به کار رفته در بی ام دبلیو سری i3 در ماشین های مسابقه ای استفاده شده بود تا عملکرد آن در شرایط سخت مورد بررسی قرار بگیرد.به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، کتان در مقایسه با کربن دارای جذب بالاتری بوده و مقاومت آن در برابر ضربه نیز بیشتر است که این برای مسابقات فرمول ای که دارای موانع و دست انداز در مسیر می باشد یک مزیت محسوب می شود.
دیتریش اضافه می کند که هر ماده اولیه ای دارای خصوصیات و نقاط قوت و ضعف مخصوص به خود می باشد و سعی ما بر این است که این ویژگی ها را درک و از آن ها برای ایجاد یک طراحی مناسب استفاده کنیم. هدف ما این است که بهترین کاربرد هر ماده اولیه را شناسایی کنیم که لازمه آن نخست شناخت آن ماده اولیه و سپس تشخیص کاربردهای بالقوه آن و سپس طراحی اجزا بر اساس ویژگی های خاص آن ماده و الزامات و کارایی هر یک از اجزا می باشد.