ویروس جدید کرونا باعث شده تا استان هوبی در مرکز چین که محل شیوع این ویروس است به حالت تعطیلی کامل در بیاید.
به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، استان های جیانگسو و شاوشینگ که مانند هوبی خانه بسیاری از خوشه های نساجی و کارخانجات چاپ و تکمیل است نیز شاهد تعطیلات اجباری طولانی مدت پس از اتمام تعطیلات سال نو می باشند.
این اپیدمی زمانی بخش نساجی چین را درگیر خود کرد که بسیاری از کارکنان واحدهای تولیدی الیاف، ریسندگی و بافندگی پیش از تعطیلات به زادگاه خود رفته بودند و اکنون به دلیل مختل شدن شبکه حمل و نقل و تدابیر گسترده برای کنترل این اپیدمی قادر به برگشتن به محل کار خود نمی باشند.
گروه مشاوران CCF در زمینه پتروشیمی،الیاف شیمیایی و منسوجات پنبه ای در شهر هانگژو در روز پنجم فوریه اعلام کرد که کارخانجات تولید الیاف استیپل پلی استر تنها 50 درصد ظرفیت خود تولید دارند چون به دلیل اثرات شیوع این بیماری بر سیستم حمل و نقل سرعت تحویل سفارشات به مشتریان پایین است.
از کار افتادن طولانی مدت سیستم حمل و نقل به این معناست که الیاف و پارچه های تولید شده در مراکز تولیدی استان های ساحلی چین چه از طریق جاده، راه آهن و یا از راه رود یانگ تسه به مناطق داخلی فرستاده می شوند. به طور مشابه حمل و نقل پوشاک و سایر محصولات نساجی تکمیل شده به قسمت های دیگر چین هم می تواند متوقف شود.
شرکت تحقیقات و مشاوره وودمکنزی در لندن پیش بینی می کند که در این ماه تولیدات پایین دستی و پلی استر در چین کاهش پیدا کند که اگر شرایط به همین منوال پیش رود و اپیدمی کنترل نشود این کاهش تولید بیشتر هم خواهد شد. در واقع وود مکنزی هشدار می دهد که ممکن است افت تولید پلی استر مانند سال 2003 و شیوع سارس بار دیگر تکرار شود.
شیوع بیماری سارس در سال 2003 به مدت سه ماه باعث کاهش تولید پلی استر در چین شده بود. مهم این جا بود که قیمت مواد اولیه خام و محصولات پلی استری، PTA(ترفتالیک اسید خالص) و MEG(مونواتیلن گلایکول) دچار افت ناگهانی شد.
ریناد آنجوران، رییس شرکت مشاوران تولیدی چین در شهر شنژن پیش بینی می کند که کارخانجات تولید پارچه فعالیت های معمول خود را از سر بگیرند و با ظرفیت تقریبا نرمال شروع به فعالیت کنند چون این کارخانجات در مکان هایی واقع شده اند که دچار آلودگی جدی نیست. به گزارش سرویس اطلاع‌رسانی نساجی امروز، البته او می گوید علت کاهش فعالیت هر یک از این کارخانجات یا تعطیلی آن ها می تواند مبتلا شدن مهندسان اصلی آن ها به ویروس کرونا و یا حتی مرگ آن ها و یا اجبار دولت محلی به ادامه تعطیلات به دلیل کنترل نشدن اپیدمی باشد و این که تولید پارچه جزو اولویت های اصلی محسوب نمی شود.
بسیاری از تامین کنندگان پوشاک در کامبوج، ویتنام، میانمار، تایلند، اندونزی و سایر کشورها نیز تحت تاثیر تعطیلی کارخانجات تولید پارچه در چین قرار خواهند گرفت.
جنبه مثبت قضیه اگر جنبه مثبتی وجود داشته باشد این است که امسال بر خلاف سه سال گذشته تعداد بسیار اندکی از کارخانجات نساجی در چین به دلیل آلودگی بیش از حد تعطیل خواهند شد. بخش نساجی در طول این سه سال ضربه زیادی از تعطیلی ناشی از آلودگی خورده و به تبع آن بسیاری از کارخانجات کوچک تر فعالیت خود را متوقف کرده اند.
شورای ارتقای تجارت بین الملل چین تاکید کرده است که دولت چین به شرکت هایی که به دلیل شیوع ویروس کرونا قادر به برآورده ساختن تعهدات بین المللی خود نیستند گواهی "فورس ماژور" می دهد. این یعنی مقامات چینی آماده مطابقت دادن سیاست های موجود برای کاهش اثر اتفاق اخیر برای روی بخش تولید داخلی و صادرات هستند.
فورس ماژور یک ماده مرسوم در قراردادهاست که در صورت بروز اتفاقات نامعمول و یا شرایط پیش بینی نشده و غیر قابل کنترل از هر دو طرف قرارداد سلب مسوولیت می کند.
در این میان شرکت های تولیدکننده پوشاک محافظ جزو شرکت های ذی نفع در زنجیره تامین به شمار می روند. برای مثال در 28ام ژانویه یک کشتی باربر از کمپانی COSCO حاوی 88/34 تن مواد اولیه خام مورد استفاده در منسوجات پزشکی محافظت کننده در بندر نینگبو در جنوب شانگهای پهلو گرفت.
رسانه های داخلی چین گزارش کرده اند که بار این کشتی پارچه های محافظ 1422A دوپونت بوده که برای انجام فرایندهای بیشتر بر روی آن توسط کارخانه Qiuxin Tourist Products-یکی از تولیدکنندگان مهم منسوجات پزشکی محافظ در چین-از شهر آنتورپ، بلژیک وارد شده است.
بخش های نساجی بالادستی در چین نیز تولید مواد اولیه خام مورد استفاده در پوشاک محافظ را افزایش داده اند. این نشان دهنده کاهش اعتماد به مواد وارداتی به ویژه از آمریکاست(به دلیل جنگ تجاری بین چین و آمریکا). تا سال 2018 بازار چنین پارچه هایی در چین در اختیار کمپانی آمریکایی اکسان موبیل بوده است.
با این وجود اگر تقاضای روزانه برای منسوجات محافظ به صدها میلیون هم برسد تغییری در تصویر ناامیدکننده پیش رو ایجاد نخواهد کرد.
مقدار الیاف پلی استر به کار رفته در یک ماسک حدود 1 تا 2 گرم تخمین زده می شود که آن هم معمولا در بند الاستیک ماسک وجود دارد؛ زمانی که صحبت از افزایش ناگهانی می شود این مقدار بسیار ناچیز است و به کاهش تاثیرات اقتصادی بر زنجیره پلی استر کمکی نمی کند.
در واقع صنعت پلی استر و به طور گسترده تر صنایع پایین دستی نساجی و بخش پوشاک می توانند بعضی مواقع در حالت سکون باقی بمانند. این اپیدمی نیز از الگویی مشابه اپیدمی سارس پیروی می کند که ظرف حدود چهار ماه به اوج خود رسید و سپس بعد از دو تا سه ماه به تدریج متوقف شد.