نایب‌رئیس هیات‌مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به وضعیت بحرانی تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک در پی همه‌گیری ویروس کرونا گفت: از اواسط اسفندماه موضوع کمبود البسه بیمارستانی و ماسک مطرح شد که در آن مقطع با معاونان صنایع و مدیرکل نساجی و پوشاک وزارت صنعت توافقات لازم جهت تولید البسه بیمارستانی صورت گرفت.
بهرام شهریاری با بیان اینکه صنعت نساجی کشور به‌دنبال صادرات لباس بیمارستانی (مختص کادر پزشکی و بیماران کرونایی) تا اندازه‌ای نفس تازه کرد، افزود: با هدف پاسخ به نیاز بازار داخلی و برخی بازارهای خارجی حدود ۳۰ برند تولیدکننده پوشاک با تغییر خط تولید خود در حوزه تولید البسه بیمارستانی فعال شدند و بدون وقفه تا ۱۳ فروردین‌ماه اقدام به تولید حدود ۵۰ هزار دست البسه بیمارستانی کردند.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از دنیای‌اقتصاد، وی تصریح کرد: پیش از برگزاری جلسه با مقامات دولتی، تولیدکنندگان خود با برپایی یک ستاد برای تولید گان و ماسک برنامه‌ریزی کرده بودند.
نایب‌رئیس هیات‌مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اعلام اینکه علاوه بر ارائه سفارش‌های وزارت بهداشت مقداری از تولیدات البسه بیمارستانی توسط تولیدکنندگان به‌صورت رایگان توزیع شد، گفت: بعد از تعطیلات عید تعدادی از تولیدکنندگان به‌صورت انفرادی با وزارت بهداشت جهت تولید البسه بیمارستانی قرارداد منعقد کردند و درحال‌حاضر به نظر می‌رسد نیاز کشور درحال تکمیل شدن است و باید به فکر صادرات آنها باشیم.
شهریاری در عین حال اضافه کرد: صنعت نساجی از اسفندماه سال گذشته با مشکلات متعددی روبه‌رو بوده که منجر به توقف تولید فروش و هرگونه سرمایه‌گذاری شده است، بنابراین برای جلوگیری از تعطیلی این صنعت باید فکر اساسی صورت گیرد.
به گفته نایب‌رئیس هیات‌مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران، نزدیک به ۵۰ درصد فروش تولیدکنندگان حوزه پوشاک مربوط به شب عید است در واقع سودی که در این بازه زمانی (اوایل اسفند تا پایان تعطیلات عید) برای پوشاک‌فروشان به‌دست می‌آید، بیشتر از میزان سوددهی در کل سال است.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: به ضرس قاطع می‌توان گفت که در پی شیوع کرونا فروش پوشاک در عید به صفر رسید و ضرر و زیان‌های مهلکی به این صنف وارد شد. مشکل اصلی در این صنف سرمایه در گردش است که در این زمینه دولت باید منابع مالی خودش را تزریق کند تا این صنف دوباره سرپا بایستد. ما البته انتظار تسهیلات به‌صورت بلاعوض نداریم، خواسته برحق‌مان این است که برای بازگشت این صنعت به چرخه معمول تولید و توزیع خود، حداقل تسهیلات را با بهره کم در اختیار واحدهای تولیدی و فروشندگان قرار دهند.
شهریاری گفت: ضربه‌ای که کرونا بر این صنعت وارد کرد زنجیره و چرخه تولید را قطع و برخی از واحدهای تولیدی ما را که در واقع «برند» بودند از کار انداخت. آنها برای اینکه بتوانند به حیات خود ادامه دهند چرخه و سیستم خود را به‌صورت سنتی بازتولید کردند.
نایب‌رئیس هیات‌مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران به این مساله اشاره کرد که واحدهای تولیدی در این بازه زمانی با برگشت البسه فروشندگان مواجه شدند که این بحران هنوز کماکان ادامه دارد.
تغییر کاربری خط تولید
شهریاری تغییر کاربری تعدادی از واحدهای تولیدی پوشاک به منظور تولید ماسک و لباس‌های بهداشتی را در کوتاه‌مدت سودآور دانست اما در بلندمدت آن را زیانبار توصیف کرد و گفت: این اقدام تاثیر زیادی در حفظ و ایجاد اشتغال دارد اما به شرط اینکه بوروکراسی‌ها و محدودیت‌های اداری به ویژه از سوی وزارت بهداشت حذف شده و ضمن تغییر نحوه قیمت‌گذاری، واردات کالاهای مشابه ممنوع شود.
فروش آنلاین، داستانی نه تازه
نایب‌رئیس هیات‌مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران درخصوص فروش آنلاین و برگزاری جشنواره‌های فروش مجازی توضیح داد: بسیاری از برندهای صنعت پوشاک از مدت‌ها قبل فروش آنلاین داشتند، اما مساله این است که درحال‌حاضر که شرایط بحرانی بر کشور حاکم است نیاز به خرید به‌ویژه در حوزه‌هایی مثل پوشاک در بین مردم وجود ندارد.
بازار پوشاک، در رکود است
شهریاری گفت: درحال‌حاضر، تولیدکنندگان از شرایط موجود راضی نیستند چراکه دچار کاهش فروش و ضرر ۹۰ درصدی شده‌اند.وی ادامه داد: با توجه به شرایط فعلی و شیوع ویروس کرونا، مردم برای خرید، کمتر مراجعه می‌کنند که البته این خرید برای کودکان به مراتب بیشتر است. امیدواریم که با فروکش کردن بیماری کرونا، وضعیت بازار بهتر شود و تولیدکنندگان بتوانند تولیدات و فروش بیشتری داشته باشند. اکنون تولیدکنندگان با قیمتی پایین‌تر اجناس خود را می‌فروشند.
از سوی دیگر جواد درودیان، رئیس پیشین اتحادیه پیراهن‌دوزان در توصیف شرایط صنف تولیدکنندگان و پوشاک‌فروشان می‌گوید: تقریبا بیشتر واحدهای تولیدکننده تعطیل شده‌اند و فعالیت تولیدی خود را متوقف کرده‌اند. برخی از فروشنده‌ها هم وضعیت بسیار دشواری دارند.
به گفته وی برخی از واحدهای تولیدی که ذخیره سرمایه‌ای داشته‌اند، به‌کار خود مشغول هستند، اما برخی دیگر که نه سرمایه اولیه دارند و نه توانایی پرداخت حقوق کارگران خود را دارند، کاملا زمینگیر شده‌اند.
درودیان با اسفناک خواندن وضع موجود به این موضوع هم اشاره کرد که برخی تولیدکنندگان و فروشندگان برای گذران امور عادی زندگی خود به صندوق «بازنشستگی» این اتحادیه درخواست کمک وام یک میلیون تومانی داده‌اند.